Και σ’ αυτήν τη διαπίστωση συμφώνησαν όλοι όσοι μίλησαν μαζί μας, μέσα στα χωράφια της Γουμένισσας, στην ώρα του τρύγου και της ύστατης προσπάθειας να περισώσουν ό,τι απέμεινε από τις άσχημες καιρικές συνθήκες.
Να βλέπεις τις εκλεκτές και μοναδικές ποικιλίες της Γουμένισσας, Ξινόμαυρο και Νεγκόσκα, σε πολλά χωράφια να μην μπαίνουν μέσα οι παραγωγοί να τις μαζέψουν! Να στέκουν μισοκαμωμένες στα αμπέλια, χωρίς νάχουν προλάβει να ενηλικιωθούν, να θρέψουν τους χυμούς τους, ν’ ανεβάσουν τους βαθμούς τους, για να δώσουν στον οινοποιό τη δυνατότητα να μας προσφέρει ένα εξαιρετικό κρασί, από αυτό που αιώνες τώρα δίνει η γόνιμη γη της Γουμένισσας και του Πάικου.
Ο πρόεδρος της ομάδας αμπελουργών «Αμπελώνες Γουμένισσας», Αντώνης Ρήτος, περιδιαβαίνοντας μαζί μας στα αμπέλια της ζώνης δεν μπορούσε να κρύψει την απογοήτευσή του για την άσχημη χρονιά, που έρχεται να προστεθεί στα προβλήματα που βιώνουν οι αμπελουργοί με τις απλήρωτες σοδιές πολλών χρόνων και τις χαμηλές τιμές που προσφέρουν οινοποιοί άλλων περιοχών.
«Είναι αδύνατο να αντέξουν άλλο οι αμπελουργοί, είναι αδύνατο να φθάσουν μέχρι την άλλη καλλιεργητική περίοδο, γιατί το αμπέλι εκτός από την αυξημένη δουλειά που απαιτεί, έχει και υψηλό κόστος καλλιέργειας. Το ευτύχημα –μέσα σ’ αυτήν την απελπιστική χρονιά- είναι πως ήρθαν στη ζώνη και «νέοι» οινοποιοί, δίνοντας διέξοδο στους αμπελουργούς, όπως είναι το «Κτήμα κυρ Γιάννη» από τη Νάουσα (πρόκειται για το γιο του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη), το «Κτήμα Αβέρωφ»...
Πρέπει και οι οινοποιοί να καταλάβουν πως χωρίς βιώσιμη αμπελουργία δεν θα υπάρχει οινοποίηση. Δεν μπορεί αντί οι αμπελουργοί να βρίσκονται στα χωράφια τους να τρέχουν στα δικαστήρια για να πληρωθούν τα σταφύλια που παρέδωσαν πριν από χρόνια».
Απογοητευμένο βρήκαμε στο χωράφι του και τον αμπελουργό Γιάννη Τζιάνα, που μαζί με του εργάτες του βιάζονταν να μαζέψει ό,τι απέμεινε από το χαλάζι και τις βροχές, πριν τις πολυήμερες βροχές που είχε προβλέψει η μετεωρολογική υπηρεσία, η οποία όπως απεδείχθη είχε κάνει έγκυρες προβλέψεις. Το βράδυ της Κυριακής που αποχωρήσαμε από την αμπελουργική ζώνη της Γουμένισσας, ξεκίνησαν οι έντονες βροχοπτώσεις ενός ολόκληρου τετραημέρου!
Η χρονιά είχε στραβώσει από την αρχή με τις πολλές βροχές, όπου χάθηκε το 20% της παραγωγής. Οι αμπελουργοί το περιέσωσαν αρχικά, με πολλή δουλειά αλλά και χρήμα, αφού χρειάσθηκαν πρόσθετα φάρμακα και ραντίσματα. Όμως το κακό συνεχίστηκε μέχρι και χθες. Ηταν αδύνατο οι αμπελουργοί ν’ αντιμετωπίσουν μαζεμένα σε μια καλλιεργητική περίοδο: τις πολλές βροχές, το χαλάζι, τον περονόσπορο, τον βοτρύτη και την όξινη σήψη!
Περίσσεψαν τα προβλήματα, περίσσεψε και η αγανάκτηση του αμπελουργού Θάνου Μητρετόδη, που πάλευε με τους εργάτες του να προλάβει να περισώσει ό,τι απέμεινε από την κακή χρονιά: «Πώς ν’ αντέξουμε άλλο; Πολλά κι απανωτά τα χτυπήματα»!
Μειωμένες οι ποσότητες, μειωμένα τα ζάχαρα και οι βαθμοί, μειωμένες και οι αντοχές των αμπελουργών μας. Μόνη αισιοδοξία τα μάτια της μικρής Αρτεμης, με το καθάριο βλέμμα της ν’ αγκαλιάζει τα κρασοστάφυλα της Γουμένισσας, προσθέτοντας στο βαθυκόκκινο χρώμα τους τα όνειρα της γενιάς της για ένα καλύτερο αύριο…
Κώστας Τερζενίδης
