Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 1:36:26 πμ
Δευτέρα, 16 Οκτωβρίου 2017 21:38

Η πόλη έχει ανάγκη από ανθρώπους που την αγαπούν

Του Γιάννη Τσογγίδη. Τέως προέδρου δημοτικού συμβουλίου Κιλκίς. 

 

Διάβασα με ικανοποίηση το κείμενο του Κώστα Πινέλη με τίτλο «Οι χειροτερότεροι των χειρότερων κλπ», που δημοσιεύσατε πολύ πρόσφατα και οφείλω να παραδεχθώ ότι ο άνθρωπος διαθέτει και μνήμη και ευθυκρισία, «αποπληθωρισμένες» από τις κομματικές διαφορές κλπ και τον ευχαριστώ γι’ αυτό! Πραγματικά περιγράφει τα πράγματα ακριβώς όπως έχουν και θα επιθυμούσα απλώς σε λίγες γραμμές να συμπληρώσω κάποια λίγα στοιχεία για να ολοκληρωθεί η εικόνα.


Αναρωτιέται σε μία αποστροφή των γραφομένων του για την πεζοδρόμηση της 21ης Ιουνίου αν θα συνεχιζόταν με δήμαρχο τον Τάσο  Αμανατίδη, εφόσον κερδίζαμε τις εκλογές του 1998 και τον βεβαιώνω πως σίγουρα θα συνεχιζόταν και δεν θα είχαμε το σημερινό έγκλημα που έγινε στη Βενιζέλου. Τρανή απόδειξη τούτου είναι το γεγονός ότι οι κάθετοι προς την 21η Ιουνίου δρόμοι πρόλαβαν να πεζοδρομηθούν και ο επόμενος Δήμαρχος κέρδισε τις εκλογές του 1998 με την υπόσχεση της μη πεζοδρόμησης του κύριου δρόμου προς τους εμπόρους του κέντρου και ο τόπος έμεινε έτσι πολλά χρόνια πίσω.
Εν  τω μεταξύ, το τμήμα της 21ης Ιουνίου που θα πεζοδρομούνταν ήδη είχε χαρακτηρισθεί ως πεζόδρομος στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ. ) με όλες τις νόμιμες ενέργειες της τότε δημοτικής μας Αρχής και μέχρι σήμερα δεν υπήρξε αποχαρακτηρισμός από όσο γνωρίζουμε και αυτά που τώρα ακούγονται ότι προβληματίζει αν ο δρόμος είναι επαρχιακή οδός ή εθνική οδός κλπ είναι παραμύθια.
Απλώς ο σημερινός Δήμαρχος δεν πρόκειται να τηρήσει αυτά που υποσχέθηκε, όπως τόσα άλλα λόγια του αέρα. Ένας σοβαρός Δήμαρχος σήμερα θα είχε ως θέση, αφού συμπληρωθεί η πενταετία, να ανοίξει η Βενιζέλου στο ύψος του τσιμεντόκηπου με τροποποιήσεις του υπόλοιπου έργου το οποίο φυσικά και δε μπορεί να αφορισθεί ή τροποποιηθεί ολοσχερώς και συγχρόνως να πεζοδρομηθεί η 21η Ιουνίου στο σχεδιασθέν τμήμα της.
Σε ό,τι αφορά τη μνεία που κάνει ο Κώστας για τη μετατόπιση της περίφραξης του στρατοπέδου Καμπάνη για να διευθετηθεί το προβληματικό τρίγωνο με τον περιφερειακό πραγματικά καταβλήθηκαν τεράστιες προσπάθειες στις οποίες πρωτοστάτησε ο Δήμαρχος Αμανατίδης κι εμείς «βάλαμε πλάτη» δυνατά και καταφέραμε το ακατόρθωτο, όπως φάνταζε τότε η συνενόηση με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τηρουμένων των αναλογιών!
Η συνέχεια όμως ήταν απογοητευτική και έχω κάνει αναφορά σ’ αυτό πολλές φορές με κείμενά μου κατά καιρούς για να αποδείξω τι σημαίνει αναποτελεσματική Δημοτική Αρχή. Η επόμενη μετά τον Αμανατίδη Δημοτική Αρχή που έμεινε 12 χρόνια στη Διοίκηση του Δήμου δεν έκανε απολύτως τίποτε για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το επωφελέστατο και ασφαλέστατο έργο της διευθέτησης του δρόμου για να μην κινδυνεύουν ζωές συμπολιτών μας που κάθε ημέρα πήγαιναν και πηγαίνουν στις δουλειές τους. Το άφησε ως χώρο στάθμευσης για τα αυτοκίνητα του στρατοπέδου μέσα στη λάσπη για αρκετά χρόνια, μέχρι να πέσει λίγο χαλίκι και μάλιστα με τις κολώνες φωτισμού στη μέση του πουθενά να φαντάζουν επικίνδυνες. Και η επόμενη Δημοτική Αρχή το έκανε παρκάκι με δεντράκια και λουδουδάκια κάτι που δείχνει την αδιαφορία και την ασχετοσύνη των εμπλακέντων στα δημοτικά πράγματα τα τελευταία 16 – 18 χρόνια. Και φυσικά η λαλίστατη σημερινή Δημοτική Αρχή παρακολουθεί τα δεντράκια να μεγαλώνουν χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την αποκατάσταση του τριγώνου της συμφοράς. Τι τη νοιάζει άλλωστε; Έχει καμία σχέση με την πόλη;
Αυτά για την ιστορία και για να αποδείξουμε ότι ακόμη υπάρχουμε κάποιοι άνθρωποι και θυμόμαστε και υπενθυμίζουμε και τα αρνητικά που έγιναν και τα θετικά που δεν έγιναν και δε θα γίνουν σ’ αυτόν τον τόπο.