Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 8:56:24 πμ
Κυριακή, 09 Δεκεμβρίου 2007 05:02

Κώστας Πινέλης : Πάλι για τη «γενοκτονία» των Ποντίων από τον Στάλιν

Η ιστορία είναι επιστήμη. Για να είναι όμως η ιστορία επιστήμη και όχι ατάκτως ερριμμένα γεγονότα του παρελθόντος, που ο καθένας διηγείται όπως του αρέσει, χρειάζεται μια αντικειμενική βάση αυτού του παρελθόντος.
Να εξηγείται, δηλαδή, ότι το παρελθόν έχει συμβεί έτσι και όχι αλλιώς, επειδή υπήρχαν αιτίες που καθόρισαν τις εξελίξεις και έθεσαν τα όρια, πέρα από τη θέληση των ανθρώπων.

Συνεπώς ότι συμβαίνει στο πλαίσιο ενός κοινωνικοπολιτικού συστήματος έχει σε τελευταία ανάλυση ως αιτία τον ταξικό χαρακτήρα αυτού του συστήματος, τα συμφέροντα των τάξεών του που το αποτελούν και τη μεταξύ τους διαπάλη, γι αυτό και ο Μαρξισμός χωρίζει την ιστορία με βάση τα κοινωνικά συστήματα. Μια ιστορική εποχή αντιστοιχεί σε ένα κοινωνικό σύστημα.
Υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω, καμιά ιστορία δεν μπορεί να γραφεί με την ηθική, την ιδεολογία και την πολιτική σκοπιμότητα μιας μεταγενέστερης εποχής από αυτή που αναφέρεται.
Υπήρξε πράγματι γενοκτονία των Ποντίων στη Σοβιετική Ένωση; Τα πληθυσμιακή δεδομένα δεν υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Πράγματι η αφερεγγυότητα του ιδεολογήματος περί «μαζικών» διώξεων και «γενοκτονίας» αναδεικνύεται και από τη συνεχόμενη αυξητική πορεία του συνολικού αριθμού των Ελλήνων στην ΕΣΣΔ, η οποία σε καμιά περίοδο δεν παρουσιάζει μείωση ή στασιμότητα. Εξ άλλου δεν αποδεικνύεται και από την γενικότερη πολιτιστική, κοινωνική, λαογραφική δραστηριότητά τους που είναι συνεχής και αυξανόμενη.
Σε γενικές γραμμές η διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας γύρω από τις διώξεις πραγματοποιήθηκε σε δύο κυρίως άξονες: α) το χαρακτήρα των διώξεων και β) την έκτασή τους. Μια πρόσφατη έρευνα των Αμερικανών ιστορικών στα κρατικά αρχεία της ΕΣΣΔ που δημοσιεύθηκε στο «American Historial Review» (όπως και στο «L’ Historie» του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας ΅της Γαλλίας), προσφέρει μια σειρά ακράδαντων στοιχείων που αποδομούν από τα θεμέλιά τους τις διάφορες «θεωρίες» περί εθνοκάθαρσης των μειονοτήτων στην ΕΣΣΔ.
Η έρευνα αυτή κατέληξε συμπερασματικά πως η λεγόμενη «περίοδος» της τρομοκρατίας» (1936-1940) επηρέασε μέλη εθνοτήτων τα οποία ανήκαν στη διοικητική και οικονομική ελίτ και τα οποία αντιμετώπιζαν κατηγορίες διαφθοράς κατάχρησης εξουσίας κ.λ.π.
Τα σοβιετικά στοιχεία επιβεβαιώνονται αναφορικά με τους Έλληνες και από τα αντίστοιχα ελληνικά. Συγκεκριμένα αναφορές του Υπουργείου Εξωτερικών κάνουν λόγο για 2.177 συλληφθέντες εκ των οποίων οι 86 με κατηγορία για αντεπαναστατική δράση και οι περισσότεροι από τις συλληφθέντες με κατηγορίες για παράνομη κατοχή συναλλάγματος, για μαύρη αγορά, για δολοφονικές ενέργειες σε βάρος στελεχών του ΚΚΣΕ, για σαμποτάζ κ.λ.π.
Αυτή η κάθαρση της περιόδου 1937-1940, όπως γράφει και ο Αμερικανός πρεσβευτής στην ΕΣΣΔ, την περίοδο εκείνη, βοήθησε να δώσει ενωμένα και αποφασιστικά τον νικηφόρο αγώνα ενάντια στο φασισμό.
Αποτελεί υποτιμητικό για τον Ποντιακό Ελληνισμό να ταυτίζεται τόσο ισοπεδωτικά και εξ ολοκλήρου με τις διώξεις της περιόδου 1937-1939 αφού η συντριπτική πλειοψηφία τους διέπρεψε σε όλα ανεξαιρέτως τα πεδία δραστηριότητας και μετείχε ενεργά στις κοινωνικές διεργασίες, καθώς και στη σοσιαλιστική οικοδόμηση (κολεκτιβοποίηση, βιομηχανική ανάπτυξη κ.λ.π.)

Περί ρατσισμού
Ε όχι και ρατσιστής!! Έχω μια μεγάλη βιβλιογραφία, για την ιστορία τον πολιτισμό, την λαογραφία του Ποντιακού Ελληνισμού, και αυτοί που ασχολούνται με τη λαογραφία του Πόντου και έχουν συζητήσει μαζί μου, ξέρουν ότι γνωρίζω πάρα πολλά και πάντως περισσότερα από πολλούς «υπερπόντιους» και «ποντιομάχους». Ξέρετε και εγώ γεννήθηκα από πρόσφυγες γονείς και ξέρω από προσφυγιά. Η οικογένεια του πατέρα μου κατάγεται από την περιοχή της Ζώπολης –Αγαθούπολης της Ανατολικής Ρωμυλίας. Ξέρετε κατά που πέφτει; Είναι μια περιοχή από την οποία οι παππούδες μας έφεραν μερικά από τα σημαντικότερα δρώμενα που τελούνται σήμερα στην Ελλάδα, όπως τα Αναστενάρια, ο Καλόγερος, Ο Κιοπέκ Μπέης, οι Χούχουτοι, οι Πιτεράδες και οι Σειμένηδες, η Περπερούνα, τα βρεξούδια, η γιορτή της Μπάμπως, τα χελιδονίσματα κ.ά. οι Έλληνες Θρακιώτες της περιοχής έχουν δύο διωγμούς, το 1914 και το 1922.
Η οικογένεια της Μητέρας μου κατάγεται από τα Αλάτσατα της Ερυθραίας. ξέρετε κατά που πέφτει η Ερυθραία; Σιγά να μην ξέρετε. Η Ερυθραία λοιπόν είναι η χερσόνησος στα νοτιοδυτικά του κόλπου της Σμύρνης απέναντι από τη Χίο. (Τσεσμέ, Βουρλά, Αλάτσατα…) μια περιοχή με μεγάλο πολιτισμό. Μερικά από τα πιο σημαντικά μικρασιάτικα τραγούδια που ακούγονται σήμερα, είναι από την περιοχή αυτή.
Και εμείς λοιπόν έχουμε τις μικρές ή μεγάλες γενοκτονίες και διωγμούς από τους Τούρκους αλλά και από τους Βουλγάρους. Στην Θράκη συνολικά, ζούσαν 700.000 Έλληνες το 1914 και στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν συνολικά 315.000 σύμφωνα με τις επίσημες απογραφές του 1914 και του 1927.
Εμείς παρόλο τον πολιτισμό και την πλούσια λαογραφία, δεν είπαμε ποτέ ότι «είμαστε το άλας της γης», «ο περιούσιος λαός», ούτε είπαμε «καλά που ήρθαμε εμείς στην Ελλάδα και φέραμε τον πολιτισμό».
Και να το ξεκαθαρίσουμε αυτό μια και καλή. Όλοι οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα έφεραν και κατέθεσαν στο κοινό τραπέζι τον πολιτισμό τους. Δηλαδή δεν κατάλαβα. Οι ντόπιοι δεν είχαν πολιτισμό; Για δέστε λίγο για παράδειγμα στη Γουμένισσα το σπίτια τους, τον τρόπο που είχαν οργανώσει τη ζωή τους, τα ήθη τα έθιμα και τις παραδόσεις τους;
Από εκεί και πέρα οι Πόντιοι είναι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες, Μικρασιάτες, οι Θράκες, Θράκες για όλα τα ιδιαίτερα (πέρα από τα κοινά που έχουν όλοι και αναπτύχθηκαν με τον νέο εθνισμό επί Τουρκοκρατίας που οδήγησε στην εθνική παλιγγενεσία) χαρακτηριστικά, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, αλλά και το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους που διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις συνθήκες που έζησαν και τα κουβαλούν από τα γεννοφάσκια τους. Όταν το λέμε αυτό είμαστε ρατσιστές;
Τι αντίληψη είναι αυτή να πιστεύουν κάποιοι «υπερπόντιοι» τάχα ιστορικοί και ερευνητές ότι «ότι είμες, εμείς είμες», αυτό να προσπαθούν να το περάσουν σ’ όλους τους Ποντίους και να έχουν καταφέρει σε ένα βαθμό να τους περάσουν τον «ρατσισμό» και τον «εθνικιστικό κομπλεξισμό», σε ένα περήφανο και φιλότιμο λαό, σε σημείο που να μιλούν υποτιμητικά για τις άλλες φυλές;
Τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Ποντιακό πολιτισμό (και όποιος αμφισβητεί τον Ποντιακό Πολιτισμό είναι σαν να αμφισβητεί τον Ποντιακό Ελληνισμό) ως ιδιαίτερη ιστορική και ανθρωπολογική οντότητα είναι τρία: Το περιβάλλον, τα πράγματα (φαγητό, ενδυμασία κ.λ.π.) και η γλώσσα.
Το ερώτημα είναι τι ακριβώς κάνουν οι Πόντιοι για να κρατήσουν ζωντανό τον πολιτισμό τους. Οι ειδικοί επιστήμονες τον μελετούν. Τα περισσότερα όμως ποντιακά ιδρύματα και Σύλλογοι προσφέρουν κακή υπηρεσία. Αυτοί που ασχολούνται, ερίζουν ποιος θα έχει τα «προεδριλίκια», τον έλεγχο, ενώ παράλληλα προωθούν το φολκλορικό χορεύοντας και τραγουδώντας τα σύγχρονα σκυλοποντιακά βάζοντας στην άκρη τα θαυμάσια παραδοσιακά τραγούδια και τα λαογραφικά δρώμενα. Πόσοι από αυτούς ξέρουν ένα από τα παραδοσιακά μοιρολόγια της περιοχής της Ματσούκας, ή ένα ακριτικό τραγούδι;
Οι απλοί άνθρωποι ζουν τον πολιτισμό καθημερινά μέσα από τα τραγούδια, τους ήχους του κεμεντζέ και την ένταση του χορού, πανηγυρίζουν, προσεύχονται στην Παναγία Σουμελά, μαγειρεύουν χαβίτς, πλουγούρ, χασίλ λαβάσια, φελιά, φούστορον, χαψία, καρτόφια.
Όσο για τους Πόντιους πολιτικούς και το Υπουργείο Πολιτισμού δεν αντιμετωπίζουν τον Ποντιακό Πολιτισμό ως μια πολύτιμη πολιτιστική πλατφόρμα παρά σαν φολκλορικό φαινόμενο και σαν εύκολο τρόπο να μαζεύουν ψήφους χορεύοντας και υποσχόμενοι!
Όσον αφορά τη «Σοβιετία» και το ΚΚΕ, σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία του λαού αναγνωρίζει τους αγώνες και τις θυσίες των κομμουνιστών για έναν καλύτερο κόσμο καθώς και τη μεγάλη προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης.
Αυτά λοιπόν σεμνέ και ταπεινέ δάσκαλε κ. Αναστάσιε Καζαντζίδη και όπως αυτοπροσδιορίζεστε, υπογράφοντας το κείμενό σας, γνωστέ εχθρέ του λαού, πράκτορα των Αμερικάνων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ιμπεριαλισμού!
Και όταν απαντάτε σε κείμενο κάποιου, να το κάνετε αμέσως και όχι μετά από δέκα μήνες, εκτός εάν ψάχνατε να… βρείτε στοιχεία και να αναφέρετε το όνομα αυτού στον οποίο απαντάτε.
Και μην νομίζετε ότι απαντάμε στο ανιστόρητο λιβελογράφημά σας επειδή μας θίξατε. Για τον κόσμο το κάνουμε. Σιγά να μην μας θίγατε εσείς τώρα…

Βιβλιογραφία-βοηθήματα
1. Ο Ποντιακός Ελληνισμός στην ΕΣΣΔ: Αναστάση Γκίκα Δρ. Πολιτικών Επιστημών.
2. Ο Ποντιακός Ελληνισμός: Γιώργου Χουρμουζιάδη Ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ.
3. Οι Πόντιοι και η νεαρή σοβιετική εξουσία: Κώστα Αυγητίδη ιστορικού.
4. Αρχεία Ιστορικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ.
5. Οι πρόσφυγες στην Ελλάδα: Γαβριήλ Λαμψίδη.