Στην μετά την μπαταρία εποχή, ο μπάρμπα – Γιάννης από το Φανάρι, είχε δεν είχε κάτι, με επισκεπτόταν στο ιατρείο, όσες φορές βρισκόταν στο Κιλκίς.
   Καλώς τον μπάρμπα – Γιάννη, του είπα κάποια φορά, που μπορώ να σε βοηθήσω… Έχεις κάτι;… Σε βλέπω μια χαρά…
   …Φαγούρα, έχεις…  μου απάντησε με κάποια προσπάθεια να μιλήσει ελληνικά και να με κοιτά στα μάτια, σίγουρος ότι θα δώσω ιτσιαρέ (θεραπεία) στο πρόβλημά του, την φαγούρα!
   Οι τουρκόφωνοι Πόντιοι πάντα μπερδεύουν το πρώτο πρόσωπο με το δεύτερο ή τρίτο, αντί δηλαδή να πούνε έχω, πετάνε ένα έχεις και εννοούνε το έχω! Ή αντί το έχει σου λένε έχεις εσύ και εννοούν άλλον!.
   Αλλά την ημέρα εκείνη δεν αναφερόταν στον εαυτό του. Δεν αφορούσε η επίσκεψη αυτόν. Αφορούσε την γριά του που βρισκόταν στο χωριό. Αυτή ήταν  που είχε φαγούρα.
    Η υπόθεση διαλευκάνθηκε όταν ζήτησα να βγάλει τα ρούχα του για να δω το δέρμα του. Να δω αν έχει στο δέρμα νυχιές, ξυσίματα, δρυφάδες, όπως λένε οι Δερματολόγοι.
   Ήμουν βέβαιος ότι καλώς το ερμήνευσα. Με το έχεις φαγούρα, ήθελε να πει έχω φαγούρα, σκέφθηκα!
   Ο γέρος όμως δεν έδειχνε να ξύνεται ο ίδιος! Δεν έλεγε να αποκαλύψει το δέρμα του. Κατάλαβε ότι έχει να δώσει κι άλλες εξηγήσεις.
   …Γριά ισπίτι είναι, γριά έχεις φαγούρα…, με έδωσε τις εξηγήσεις.
    Τώρα κατάλαβα.
    Το ‘’φαγούρα έχεις’’ αφορούσε τη γριά γυναίκα του, που είναι και παρέμεινε στο σπίτι στο χωριό. Τον τελευταίο καιρό παρουσίασε ενοχλητικό κνησμό δέρματος και μια που ήρθε αυτός στο παζάρι του Κιλκίς το Σάββατο, ως συνήθως έκαμνε, είπε να πάρει και ένα καλό φάρμακο για τη φαγούρα της, από τον γιατρό που τα ξέρει όλα και δίνει λύσεις σε όλα!
   Εΐ τοχτόρ ο Τάσος… (Καλός γιατρός ο Τάσος)