35 χρόνια μετά οι μεγάλες αλλαγές που επαγγέλθηκε και «ονειρεύτηκε» παρέμειναν άλλες στα χαρτιά και άλλες απαξιώθηκαν στην πορεία είτε από «ολιγόψυχους» υπουργούς, είτε από κάποιους γιατρούς με « μειωμένες ηθικές αντιστάσεις», είτε βεβαίως από τις φαρμακευτικές εταιρείες τύπου Νοvartis. Η εν λόγω εταιρεία με τις άλλες μεγάλες φαρμακευτικές κατόρθωναν μέσα από τη δημιουργία μεγάλων Καρτέλ να ελέγχουν την διακίνηση των φαρμάκων και να επιβάλλουν εξωφρενικές τιμές σε σύγκριση με τις τιμές των άλλων ευρωπαικών χωρών. Όλα αυτά τα χρόνια έβλεπαν όλοι την αύξηση των δαπανών χωρίς να κάνουν τίποτα να την συγκρατήσουν, χωρίς να κάνουν τίποτα να τις ελέγξουν, και όσοι κατάφερναν να μειώσουν τις κρατικές δαπάνες, αυτές φορτώνονταν στις πλάτες των αδύναμων πολιτών, οι οποίοι, ενώ έβλεπαν την απώλεια του εισοδήματός τους στα φαρμακεία, δεν έβλεπαν να καλυτερεύει η αντίστοιχη παροχή υπηρεσιών στην υγεία.
Σήμερα, οι δυσλειτουργίες του συστήματος υγείας είναι τόσο πολλές που ακόμη και η ηλεκτρονική συνταγογράφιση που πέτυχε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσω του νέου φορέα (EOΠΥΥ) 2010/2011, να είναι προβληματική στη λειτουργία της. Το θέμα Δημόσιας Υγείας αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται στρεβλά, από τη μια, λόγω της χρόνιας ανεπάρκειας των πολιτικών μας και των συντεχνιακών συμφερόντων, και από την άλλη, τις ιδεοληψίες των κυβερνόντων. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να εξακολουθούν να οργιάζουν οι πολυεθνικές των φαρμάκων και  οι ανεξέλεγκτες δαπάνες της υγείας να συνεχίζονται και δυστυχώς να είναι αντιστρόφως ανάλογες των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.
Τώρα, αναφορικά με τη Novartis , όπως καταδείχτηκε και από τη χτεσινή συζήτηση της Βουλής, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το σκάνδαλο είναι υπαρκτό  και δεν είναι η μόνη και το μόνο σκάνδαλο.
 Η διαχείρισή του όμως από την Κυβέρνηση και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό δείχνει για μια ακόμη φορά την προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινωνίας, η οποία μαστίζεται από εξωφρενικούς φόρους, χαράτσια πάσης μορφής που φέρνουν τους πολίτες στην απόγνωση και την απελπισία. Και είναι απορίας άξιο πως κάθε φορά που ο κ. Τσίπρας και οι συνεταίροι του βρίσκονται σε αδιέξοδα αλλάζει την ατζέντα πιστεύοντας ότι θα εξαπατήσει ξανά τους πολίτες. Μπορεί κανείς να εξαπατά πολλούς για λίγο, μπορεί κανείς να εξαπατά λίγους για πολύ, δεν μπορεί όμως να εξαπατά πολλούς για πάντα. Αυτό ας το έχουν υπ’όψη οι κυβερνώντες, αλλά, και οι επερχόμενοι για τις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.
Η αλλαγή ατζέντας πρέπει να συνοδεύεται και από αλλαγή πολιτικής αλλοιώς είναι «φούμαρα που τα σκορπά το πρώτο φύσημα του ανέμου».