Σε γενικές  γραμμές, η δυσλεξία αποτελεί μία «διαφορετικότητα» στις διαδικασίες επεξεργασίας της Γλώσσας και των Μαθηματικών, η οποία συχνά χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην κατάκτηση της γραφής και της ανάγνωσης.
Έτσι λοιπόν ένα παιδί με δυσλεξία:
•    Αδυνατεί να διαβάσει, να γράψει, να συλλαβίσει αναλογικά με τη νοητική του κατάσταση
•    Δείχνει ανώριμος, τεμπέλης και δε συνηθίζει να ολοκληρώνει τις εργασίες του.
•    Παρουσιάζει προβλήματα συμπεριφοράς
•    Αδυνατεί να ανταποκριθεί στα διαγωνίσματα του σχολείου, ακόμα κι αν είναι καλά προετοιμασμένος
•    Χάνει την αίσθηση του χρόνου, αρκετές φορές, μέσα στη διάρκεια της ημέρας
•    Λόγω των συχνών αποτυχιών στα σχολικά καθήκοντα, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση
•    Μαθαίνει γρηγορότερα, μέσω οπτικών βοηθημάτων και παρατήρησης
Η γραφή όμως του παιδιού, είναι η πλέον αξιόπιστη απόδειξη, ότι κάτι δε πάει καλά.
 Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα που πρέπει να διακρίνουμε είναι τα εξής:
•    Παρουσιάζει «τετραποδική» λαβή γραφής-πιάσιμο δηλαδή του μολυβιού με ασυνήθιστο τρόπο
•    Η γραφή του είναι δυσανάγνωστη
•    Αλλάζει συχνά γραφικό χαρακτήρα
•    Κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη, δεν αφήνει κενά μεταξύ των λέξεων, δε βάζει σημεία στίξης ή ακόμα και τόνους
•    Ξεκινάει να γράφει από το μέσο της σελίδας ή παραλείπει γραμμές
•    Δε μπορεί να αντιγράψει ένα κείμενο, μη κάνοντας καθόλου λάθη
•    Μπερδεύει το δεξί με το αριστερό
•    Παρουσιάζει ελλιπή λεπτή κινητικότητα
•    Η γραφή του παρουσιάζει επαναλήψεις, μεταθέσεις, αντικαταστάσεις και αντιστροφές στα γράμματα
Να σημειώσουμε ότι για να κάνουμε λόγο για δυσλεξία, το παιδί πρέπει να εμφανίζει δυσκολίες όχι μόνο στο γραπτό λόγο, αλλά και στην ομιλία, στην ακρόαση, στην ανάγνωση και στη μαθηματική σκέψη. Αν το πρόβλημα εντοπίζεται μόνο στη γραφή,  τότε πρόκειται  για ειδική μαθησιακή δυσκολία στο γραπτό λόγο και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η αξιολόγηση φυσικά από ειδικό παιδαγωγό, θα αποτελέσει στοχευμένο τρόπο αντιμετώπισης.