Οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου λοιπόν είναι μια μάχη νοοτροπίας. Από τη μία μεριά η παράταξή μας, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ προκρίνει τον δύσκολο δρόμο της αλήθειας , της προσπάθειας , των κόπων και των θυσιών αλλά και της σταθερότητας , της εξασφαλισμένης ευρωπαϊκής πορείας της σταδιακής ανάκαμψης αλλά και της εθνικής κυριαρχίας. Ομολογουμένως ο ελληνικός λαός έχει υποστεί τα πάνδεινα τα τελευταία χρόνια . Η οικονομική κρίση οδήγησε σε πολλές κοινωνικές ανισορροπίες με δικαιολογημένη και την αγανάκτηση των πολιτώ .
Εν μέσω οικονομικού πολέμου όμως ο Έλληνας ώριμος πια και αναγνωρίζοντας την τραγικότητα της κατάστασης , έχοντας βιώσει στο πετσί του ότι ο λαϊκισμός των εύκολων υποσχέσεων οδηγεί σε αδιέξοδο καλείται να κάνει την επιλογή του.
Στον αντίποδα ο νεόκοπος και αλαζονικός ΣΥΡΙΖΑ συνθηματολογεί. Ευαγγελίζεται τα πάντα στους πάντες χωρίς κυβερνητικό σχέδιο . Ένα μέχρι πρότινος περιθωριακό κόμμα , μετέωρο μεταξύ “κοινοβουλευτικής” φθοράς και αφθαρσίας ήρθε ξαφνικά να εκφράσει το νέο , την ελπίδα και την αλλαγή. Ένα μάζωμα πολλών και αντικρουόμενων απόψεων που δεν συγκλίνουν ούτε μεταξύ τους διατείνεται ότι θα βγάλει τη χώρα από την κρίση . Ένα συνονθύλευμα συνιστωσών που λίαν προσφάτως ενισχύθηκε και με την μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη συνιστώσα του.... τους νομάδες της πολιτικής που ξαφνικά είδαν το φως το αληθινό στην αερολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε δεν ήταν οι ίδιοι που διαχρονικά πίστευαν σε συνθήματα του τύπου “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” και “λεφτά υπάρχουν” ;
Η κατάσταση απαιτεί σύνεση και σοβαρότητα. Η αντίδραση και η τιμωρητική διάθεση ψήφου πρέπει να παραμεριστούν .Άλλωστε το 2012 αποδεδειγμένα δεν οδήγησαν πουθενά.
Καμία αποχή , καμία ψήφος χαμένη . Πολίτης που δεν καθορίζει ο ίδιος το μέλλον του συμμετέχοντας και διαμορφώνοντας το με την ψήφο του δεν δικαιούται δυστυχώς να δυσφορεί διότι δεν έκανε ο ίδιος για τον εαυτό του το αυτονόητο.... αρνήθηκε να αποφασίσει για το μέλλον του
Μόνο ο ανηφορικός δρόμος οδηγεί στην κορυφή . Ο Έλληνας γνωρίζει καλά ότι ό,τι πέτυχε το πέτυχε το πέτυχε με μόχθο και διαρκή προσπάθεια. Τίποτα δεν χτίζεται με λόγια του αέρα .
Την Κυριακή λοιπόν επιλέγουμε τον δρόμο της ευθύνης , της με σχέδιο πολιτικής η οποία οδηγεί με σταθερά βήματα στην έξοδο από το τούνελ της κρίσης.
Επιλέγουμε την ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων και όχι την αιθεροβασία . Επιλέγουμε την επίπονη προσπάθεια απέναντι στις φρούδες υποσχέσεις.
Επιλέγουμε Ευρώπη από την διεθνή απομόνωση.
Επιλέγουμε την εθνική ακεραιότητα από τον συμβιβασμό με δυνάμεις και γεγονότα που την επιβουλεύονται.
Επιλέγουμε τον σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα του Έλληνα και όχι την ευκαιριακή εκμετάλλευσή του.
ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ