Σχέση αιώνια, ιερή, ανιδιοτελής, αγνή, όμορφη, μοναδική, γεμάτη αγάπη!
Μια σχέση που δεν χαλάει με τίποτε, δεν φθείρεται δεν αλλάζει, έχει τους δικούς της κανόνες και λειτουργεί ως οξυγόνο στη ζωή του καθενός.
Τι είναι αυτό που σκέφτομαι όταν είμαι στις κακές μου με τα παιδιά μου;
Μα φυσικά η μητέρα μου, που τράβηξε κουπί για να με μεγαλώσει κι ακόμη εδώ που τα λέμε κωπηλατεί με την ίδια ακριβώς ταχύτητα, όπως όλες οι μαμάδες της γης..
Κι αν μιλήσουμε για την Ελληνίδα μαμά τότε θα πρέπει να τονίσουμε ότι μιλάμε για τον πρωταθλητή του είδους! με πολλά μετάλλια στη συλλογή του.
Βλέπεται πρόκειται για μια μαμά αλλιώτικη από τις άλλες που προσφέρει πάντα ακατάπαυτα όλη της ενέργεια με σκοπό να δει τα παιδιά της να φτάνουν, στο καλύτερο δυνατό σημείο. Έχει δεχθεί κατηγορίες του τύπου, υπερπροστατευτική, καταπιεστική, γκρινιάρα που χώνει διαρκώς τη μύτη της στη ζωή των παιδιών της ακόμη κι αν αυτά διανύουν την τρίτη και τέταρτη δεκαετία της ζωής τους. Αν όμως το δούμε λίγο καλύτερα θα της αναγνωρίσουμε τουλάχιστον καλή πρόθεση.
Έτσι μαμά, σε συγχωρώ για τις φωνές που μου έβαζες όταν αντί να διαβάζω εγώ τριγυρνούσα δεξιά κι αριστερά λέγοντας μάλιστα πως με καταπιέζεις και δεν μ΄ αφήνεις στην ησυχία μου, τώρα άλλωστε κάνω τα ίδια κι εγώ.
Σε συγχωρώ που μου στερούσες τις εξόδους μέχρι πρωίας τονίζοντάς μου κάθε φορά πως δεν το κάνεις από κακία, αλλά για να με προστατέψεις. Μήπως τώρα που τα δικά μου παιδιά βγαίνουν δεν τρέμει το φυλλοκάρδι μου μέχρι να ακούσω το κλειδί στην πόρτα;
Ακόμη σου δίνω άφεση για την επιβολή της άποψής σου να μην ακολουθήσω το πρώτο έρωτα της ζωής μου, καθότι προέβλεπες πολλά δεινά στη πορεία, μάλλον θα εκφράσω κι εγώ άποψη αν δω ότι ο κανακάρης μου κάνει λάθος επιλογή, κι ας μη πρέπει.
Σε συγχωρώ για πολλά πράγματα που έκανες γιατί ξέρω πως τα έκανες με το αλάθητο ένστικτο της μητρότητας για να βγω με όσο το δυνατό λιγότερα τραύματα.
Να ζήσεις καλύτερα από εμένα, μου έλεγες πάντα. Δεν ήξερα τι εννοούσες τότε και σου απαντούσα αυθάδικα πως ο καθένας κάνει τις επιλογές του, τα λάθη του, έχει την πορεία του κι ας πληγωθεί κι ας ματώσει, θα μάθει.
 
Τώρα όμως θέλω κι εγώ να ανοίξω τα φτερά μου και να προστατέψω τα πολυαγαπημένα πλάσματα που έφερα στο κόσμο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έκανες κι εσύ.. Κάνοντας ένα φλας μπακ σου αναγνωρίζω πολλά κι αν δεν ήμουν κι εγώ μαμά, δεν θα καταλάβαινα πως γινόταν τόσες πολλές φορές να έχεις δίκιο. Βλέπεται η μαμά έχει ένα μαγικό τρόπο να ξέρει…
Βαδίζω λοιπόν στα δικά σου βήματα και ξέρεις τι;
Μ αρέσει πολύ!
Πιάνω τον εαυτό μου να δίνει τις συμβουλές που άκουγα από σένα, να νιώθει όπως ακριβώς κι εσύ, όταν εγώ σου φορούσα τίτλους με μπόλικη μοναρχία μέσα…
Ακολουθώ το ίδιο μονοπάτι, το μονοπάτι που μου έδειξες συνεχώς αντιλαμβάνομαι ότι μου δίνει όμορφα συναισθήματα.
Σε ευχαριστώ για την αγάπη που μου έδωσες, που μου δίνεις και που όταν την χάσω θα χάσω ένα μεγάλο κομμάτι μου.
Σε ευχαριστώ για χιλιάδες πράγματα που έκανες για να μπορέσω να σταθώ στα δικά μου πόδια και να ζήσω με τον τρόπο που εσύ μου δίδαξες, όχι με λόγια αλλά με πράξεις, Τα λόγια σου ήταν λίγα, τα γράμματα που έμαθες ελάχιστα, αλλά οι πράξεις σου ήταν μεγάλες κι ίσως εγώ να μην μπορέσω να τις φτάσω ποτέ.
Μεγαλώνω τα παιδιά μου με αγάπη, φροντίδα, επιμονή κι υπομονή και κατανοώ τις άπειρες δυσκολίες που κρύβει η λέξη μητρότητα, την ανησυχία την διαρκή επιθυμία να είναι πάντα καλά και να ζήσουν μια όμορφη ζωή.
Πολλές φορές σκέφτομαι ότι το να είσαι μητέρα είναι σαν ένα αγώνα δρόμου!
Η πιστολιά ρίχνεται με το πρώτο κλάμα στο μαιευτήριο, διαρκεί μια ζωή και κάθε μέρα προσπαθείς να κερδίσεις την πρωτιά, κάθε μέρα θέλεις να γίνεσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου.
Τώρα δεν ξέρω αν αυτό το καταλαβαίνει ο κανακάρης μου, όταν του βάζω τις φωνές για να διαβάσει και να μπει στο πανεπιστήμιο, ενώ αυτόν τον απασχολούν σημαντικότερα πράγματα, όπως αν θα νικήσει η ΑΕΚ και πάρει πρωτάθλημα και κύπελλο.
Το περίεργο είναι πως το κάνει κι όπως τον ακούω να λέει πολλές φορές στους φίλους του που τον κατηγορούν ότι είναι φυτό, δεν το κάνει για κείνον αλλά για την φουκαριάρα τη μάνα του!!!