Όμως εμείς σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με την Ζήμενς και τα επιτεύγματα της ανά τον κόσμο αλλά με την σχέση κάποιων Ελλήνων μαζί της, οι οποίοι εκπροσωπούσαν τα συμφέροντα της στην Ελλάδα. Ο τελευταίος εκπρόσωπος της, γνωστός πλέον σε όλους μας Μιχάλης Χριστοφοράκος κατηγορείται για δωροδοκίες προς Έλληνες πολιτικούς και σήμερα ζει στη Γερμανία.
Ζήμενς νυν και αεί
…με αναλογία 3-2-1 μερτικά, δίναμε τις μίζες στην Ελλάδα. Τρία για την εκάστοτε κυβέρνηση, δύο για την εκάστοτε αντιπολίτευση και ένα σε κάποιο μικρό κόμμα….
(Από κατάθεση του Κούστε Ρόϊτερ, στην εισαγγελία του Μονάχου το 2005. Ο Κούστε Ρόϊτερ ήταν δεύτερος στην ιεραρχία της Ζήμενς και διαχειριστής των μαύρων ταμείων).
Ας αφήσουμε όμως για λίγο στην άκρη τον Μ. Χριστοφοράκο και ας δούμε ένα άλλο πρόσωπο το οποίο σχεδόν εκατό χρόνια πριν υπήρξε γαμπρός και εκπρόσωπος του Γερμανού μαγαλοβιομηχάνου Ζήμενς.
Το όνομα του γαμπρού και εκπροσώπου ήταν Ιωάννης Βουλπιώτης, ο δε πρόγονος του Κων/νος Βουλπιώτης πρωτοστάτησε στην καταδίκη του Γεωργίου Καρασκάϊκη. Πάμε λοιπόν πίσω στον χρόνο και ας σκαλίσουμε μαζί στις τσέπες της ιστορίας, εκεί που κρύβεται η αλήθεια, και θα δούμε πως οι ρίζες του δοσιλογισμού της νεότερης Ελλάδας είναι πολύ βαθιές και ότι συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας δεν είναι τυχαίο.
…Πρωταπριλιά του 1824 και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης δικάζεται στο Μεσολόγγι για προδοσία. Μάρτυρας κατηγορίας ο Κων/νος Βουλπιώτης όπου θα καταθέσει ότι «ο γιος της καλόγριας είχε στείλει επιστολή στον Ομέρ Βρυώνη με υπόσχεση να του παραδώσει το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό». Ο Καρασκάϊκης θα δικασθεί κατ’ εντολή του Μαυροκορδάτου σε «παροπλισμό, ισόβιο εξορία, και αειφαγία». Μερικές μέρες αργότερα, εκεί που τον πηγαίνανε με φορείο, γιατί έπασχε από φυματίωση, θα κατέβει και θα μπει στο σπίτι του Μαυροκορδάτου όπου τους είδε όλους στο τσακίρ κέφι, μεταξύ αυτών και τον Κων/νο Βουλπιώτη!», όπου του λέει «Φάγε, ορέ Βουλπιώτη, φάγε και συ μαζί με τον πρίντζιπα και με τους καπετάνιους για να θανατώσεις τον Καραϊσκάκη. Κι εσύ πρίντζιπα δεν ντρέπεσαι να έχεις στο τραπέζι σου έναν ψεύτη και έναν προδότη;».
Κάπου εδώ η οικογένεια Βουλπιώτη ξεκινάει την δική  της «καριέρα» στα πολιτικά πράγματα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Ο γιος του Κωνσταντίνου αυτού που κατηγόρησε τον Καρασκάϊκη, ο Δημήτριος Βουλπιώτης (1813-1911) θα γίνει υπουργός Δικαιοσύνης και Παιδείας στις κυβερνήσεις Δεληγιώργη 1876-1883 και Τρικούπη 1886-1890. Όταν κλήθηκε ως υπουργός του Τρικούπη ν’ απαντήσει στη Βουλή σε κάποια σχετική ερώτηση διαφθοράς θα πει το ιστορικό, «ένα ξέρω να πω. Εγώ κλέφτω εσύ κλέφτεις, κλέφτουμε όλοι».
Ο γιός του Δημητρίου  Κων/νος Βουλπιώτης, θα γίνει αξιωματικός του ελληνικού στρατού και ένας απ’ τους κορυφαίους συνεργάτες των Γερμανών κατά την περίοδο της κατοχής (1941-1944).
Η νέα οικονομική τάξη της κατοχής «Βάστα Ρόμελ»
Αν η μια όψη της λεηλασίας λέγονταν «Γερμανοί κατακτητές η άλλη όψη της ακούει στ’ όνομα Έλληνες δοσίλογοι». Μιλάμε για τη νέα οικονομική τάξη που αναδύθηκε εν μέσω της κατοχής, όπου, ή ήταν άμεσοι συνεργάτες (ρουφιάνοι) των Γερμανών, ή συνεργάτες των κατοχικών κυβερνήσεων. Χαρακτηριστική είναι η έκφραση της περιόδου εκείνης «Βάστα Ρόμελι» που πανηγύριζαν οι έμποροι και οι μαυραγορίτες στην αγορά της Αθήνας κάθε φορά που διαδίδονταν επιτυχίες του Γερμανού στρατηγού Ρόμελ στη Β. Αφρική.
Κατοχή,  Χριστοφοράκος (ο πατέρας του Μιχάλη Χριστοφοράκου ο επονομαζόμενος ο Έλληνας γιατρός Μένγκελε) Βουλπιώτης, Ζήμενς, ΟΤΕ, ΕΡΤ, Τάγματα Ασφαλείας, έμποροι, εργολάβοι ένα μπλεγμένο κουβάρι. Η άκρη όμως του νήματος βρίσκεται στο πρόσωπο που ακούει στ’ όνομα Ιωάννης Βουλπιώτης (1902-1999). Ήτανε το «παιδί θαύμα» όπως έλεγε ο Δημήτρης Γληνός, γυμνασιάρχης στο Α’ Γυμνασίου Αθηνών και ο Βουλπιώτης ο καλύτερος μαθητής του.
Στα τέλη της δεκαετίας 1920 ο Ιωάννης Βουλπιώτης, έπειτα από τον γάμο του με την κόρη του Γερμανού μεγαλοβιομηχάνου Ζήμενς, γίνεται διδάκτωρ μηχανικής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου και συγχρόνως αναλαμβάνει διευθυντική θέση στα κεντρικά γραφεία του συγκροτήματος AEG- SIEMENS – TELEFUNK.
Επί Μεταξά θα εκπροσωπήσει το συγκρότημα Ζήμενς στην Ελλάδα, σε συμβάσεις μεγάλων προμηθειών τηλεφωνικών κέντρων και ραδιοφωνικών εγκαταστάσεων και θα συμμετάσχει στο Δ.Σ. των ημικρατικών εταιρειών Α.Ε.Τ.Ε. (προκάτοχος του ΟΤΕ) και Α.Ε.Ρ.Ε. (προκάτοχος της ΕΡΤ). Στην κατοχή ο Βουλπιώτης επανέρχεται δριμύτερος, λόγω Ζήμενς, αλλά και της προσωπικής του φιλίας με το γερμανό κατάσκοπο φον Κανάρις και αναλαμβάνει τη γερμανική προπαγάνδα ως γενικός διευθυντής της ελληνικής ραδιοφωνίας. Παράλληλα αναλαμβάνει τις προμήθειες  ΑΕΤ και Α.Ε.Ρ.Ε. και πρωτοστατεί στην ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας ενώ θα ελέγχει τον ΕΔΕΣ Αθηνών, τον Τύπο, καθώς και πολλούς από τους πρώην πολιτικούς και στρατιωτικούς. Ακόμη θα διατηρεί επαφές και με στελέχη του ΕΑΜ καθώς διέβλεπε την ήττα του Άξονα. Το 1943 θα επιβάλλει τον τελευταίο κατοχικό πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, πατέρα του μετέπειτα πρωθυπουργού Γ. Ράλλη (1980 – 198.).
Ο Βουλπιώτης, μετά την απελευθέρωση, θα κατηγορηθεί για «συνεργασία» με τον «εχθρό», θα δικασθεί δύο φορές και θ’ απαλλαχθεί με βούλευμα. Μεταπολεμικά θα διευθύνει τη Ζήμενς στην Ελλάδα και θα εμπλακεί σε διάφορες υποθέσεις δωροδοκιών πολιτικών προσώπων. Το 1955 θα ξεσπάσει το «σκάνδαλο Ζήμενς» εξ αιτίας κάποιων προμηθειών του ΟΤΕ, ο τότε υπουργός συγκοινωνιών Κ. Καραμανλής  θα κάνει λόγο για μια επαχθή σύμβαση και υποβάλλει την παραίτηση του η οποία δεν έγινε δεκτή από τον βασιλιά Παύλο. Μεταξύ των ονομάτων εκείνης της διαπλοκής ήταν και του Στέφανου Στεφανόπουλου (1898-1982) επαγγελματία πολιτικού από τον Πύργο, και του  Νικόλαου Μπόμπολα, βουλευτή Μεσσηνίας (1952) με Παπάγο, και το 1964 με κυβέρνηση Παπανδρέου. Ήτανε συγγενής του Γ. Μπόμπολα (Αττική οδός, Mega NOVA, Έθνος, Ημερησία, Καζίνο Πάρνηθας κ.λ.π.)
 Επανέρχομαι τώρα στην οικογένεια Χριστοφοράκου αντιγράφοντας από το βιβλίο του Τζανέτου Γκούσκου «Ιδού ο λογαριασμός κα Μέρκελ: 300 δις ευρώ απ’ τα κατοχικά δάνεια». Εκδόσεις Κάδμος.
«Χωρέμειο» Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία»
Όσοι έτυχε να πάνε στο παραπάνω Νοσοκομείο θα είδαν στα χαρτιά ή σε κάποια μαρμάρινη πλάκα που γράφει: «Χωρέμειο Ερευνητικό Εργαστήριο».  Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ονομάζεται έτσι προς τιμή του γιατρού Κωνσταντίνου Χωρέμη (1898 -1966). Διετέλεσε καθηγητής Παιδιατρικής του Παν/στημίου Αθηνών (1935 – 1966), πρύτανης (1956), μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1958) και από το 1946 δ/ντης της παιδιατρικής κλινικής της «Αγίας Σοφίας» όπου οι κλίνες αυξήθηκαν από 79 σε 250. Στο επιστημονικό του έργο αναφέρονται πάνω από 140 έρευνες (Η ινσουλίνη και γλυκόλυσις στο αίμα. «σχετικά με τη φυματίωση»  κ.λ.π.).
Τον Κων/νο Χωρέμη θα καταδώσει στους Γερμανούς και θα βασανισθεί, ο Νικόλαος Χριστοφοράκος (πατέρας του Μιχ. Χριστοφοράκου) διότι ο Χωρέμης μαζί με τον συνάδελφο του, τον καθηγητή Ιατρικής Νικόλαο Λούρο, δίνανε φαρμακευτικό υλικό σε αναξιοπαθούντες τον χειμώνα της γενοκτονίας 1941-1942, αλλά και σε αντάρτες στα επόμενα χρόνια της κατοχής. Ο Χριστοφοράκος πριν την κατοχή, ήταν ευνοούμενος «βοηθός» του καθηγητή στην ιατρική σχολή της Αθήνας Κ. Λογοθετόπουλου, του μετέπειτα κατοχικού πρωθυπουργού μετά τον Τσολάκογλου. Ο Χριστοφοράκος έμεινε στην ιστορία γνωστός ως «ο γιατρός Μέγκελε» λόγω των βασανιστηρίων που υπέστησαν εξ αιτίας του Έλληνες πατριώτες. Στη δίκη των δοσίλογων ο Χριστοφοράκος, καθήμενος στο ίδιο σκαμνί με τον Λογοθετόπουλο, θα αθωωθεί  λόγω αμφιβολιών. Η αθώωση του βασίστηκε στη μαρτυρία κάποιου πολιτικού Πάνου Χατζηπάνου (πρόεδρος τότε του Ύπατου Συμβουλίου του Ελληνικού Τεκτονισμού). Ο Χατζηπάνου δύο μήνες μετά την κατάθεση του θα γίνει υπουργός Δικαιοσύνης (η ιστορία επαναλαμβάνεται) και αργότερα θα καταδικασθεί για απιστία κατά του δημοσίου ενώ ήτανε υπουργός. Η καταδίκη του αφορούσε ανάθεση διανομής πετρελαίων σε συγγενείς του.
Αρκετά χρόνια αργότερα ο γιος του «Μέγκελε" » της κατοχής ο Μιχάλης Χριστοφοράκος (με ελληνική και γερμανική υπηκοότητα) θα γίνει πρόεδρος της Ζήμενς Ελλάς (1996-2009) και θα έχει στην ατζέντα του, με δωροδοκίες, ραντεβού, αλλά και δωρεές ένα μεγάλο τμήμα του πολιτικού κόσμου. Ως εκ τούτου, ο Χριστοφοράκος, θα χαίρει τιμών, όπως τότε (2006) που παραβρέθηκε ως επίτιμος προσκαλεσμένος στο γάμο του Κ. Μπακογιάννη, γιου της Ντ. Μπακογιάννη και εγγονού του Κ. Μητσοτάκη.
Αργότερα (2009) ο Χριστοφοράκος, κατηγορούμενος για δωροδοκίες πολιτικών προσώπων και κομμάτων και με κίνδυνο να συλληφθεί, θ’ αποδράσει στη Γερμανία. Ο Εισαγγελέας που είχε αναλάβει τη δίωξη του Χριστοφοράκου, ο Ν. Ζαγοριανός κατηγορήθηκε στη συνέχεια για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος και όταν το θέμα έφτασε στον Άρειο Πάγκο (15-4-2010) μετά από μια αντισυνταγματική διαδικασία, που θα συζητηθεί αρκετά, ο Ζαγοριανός θ’ αθωωθεί.
Υ.Γ.1: Λίγα χιλιόμετρα παραπέρα από το Καρπενήσι, εκεί όπου κατέβηκε με ελικόπτερο ο Μ. Χριστοφοράκος (για τον γάμο) είναι το χωριό Κίτσα όπου το 1890 είχε μετονομασθεί σε Βούλ, «τιμής ένεκεν» στον Γεώργιο και Κων/νο Βουλπιώτη, μιας οικογένειας που έλαβαν μέρος στην επανάσταση του 1821. Μια επανάσταση που κουβάλησε στην πλάτη της κουφάρια και διαπλοκές. Διαπλοκές που γκρεμίσανε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο απ’ την Ακρόπολη, ίδιες με κείνες που γκρεμίσανε από κει πάνω, το 1941 τον Κων/νο Κουκίδη. Παρ’ ολίγο τα πολιτικά κουφάρια και οι διαπλοκές τους θα είχανε στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα και τον Κολοκοτρώνη όπως και τον Γεώργιο Καραϊσκάκη.
Υ.Γ.2: Είναι λες και τα φαντάσματα Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου, Ράλλη, Χριστοφοράκου, Βουλπιώτη, Siemmens, Λαμπράκη, Αγγελόπουλου, Παπανδρέου κ.ά. πλανώνται απ’ την κατοχή κι έκτοτε  πάνω απ’ όλη την Ελλάδα και κατευθύνουν τις αποφάσεις των πολιτικών, εκδοτών κ.λ.π. οικονομικών παραγόντων. Ο Βουλπιώτης όπως και ο Χριστοφοράκος, όπως και οι βαρόνοι των μίντια και οι αιώνιοι πολιτικοί και εργολάβοι γύρω από αυτούς, είναι η μία όψη του νομίσματος της «υποτέλειας». Η άλλη όψη είναι αυτή της άγνοιας, ίσον της ακούσιας ή εκουσίας παραγραφής της ιστορίας, ίσον της χρεοκοπίας της Ελλάδας σήμερα.
Τελικά το χρέος είναι το προϊόν, το δεκανίκι, τ’ αποκούμπι και η ελπίδα της κλεπτοκραίας.