Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, 2:01:28 πμ
Κυριακή, 10 Δεκεμβρίου 2017 20:43

«Όλβιος όστις ιστορίας έσχε μάθησιν

Του Νίκου Σιάνα.

Είναι πλέον κοινό μυστικό το που το πάει η περιβόητη πια «παγκοσμιοποίηση» και όσοι κρύβονται πίσω  απ’ αυτήν.  Ο στόχος τους γίνεται μέρα με τη μέρα και πιο ξεκάθαρος.
Να ισοπεδωθούν τα πάντα, να εξαλειφθούν οι μνήμες, τα ήθη και τα έθιμα, η ιστορία  και ό,τι ακόμη κάνει ένα Έθνος να ξεχωρίζει. Με δύο λόγια να γίνουμε όλος ένας παγκόσμιος χυλός, μια μάζα καταναλωτών και τίποτα άλλο.


Καμία χώρα δεν μπορεί να υπάρξει στον χώρο και τον χρόνο εάν  δεν στηρίζεται σε κάποιο εθνικό ιδεολόγημα που αντλεί την ισχύ του από την ιστορία και το παρελθόν. Αλίμονο όμως, κάποιοι που θέλουν να λέγονται Έλληνες προσπαθούν με κάθε τρόπο να σβήσουν την ιστορία, τις μνήμες, την παράδοση, δηλαδή όλα αυτά που πρέπει να αποτελούν την παρακαταθήκη για τις γενιές που έρχονται.
Υπάρχουν όμως και αυτοί που αντιστέκονται , ο καθένας με τον δικό του τρόπο και την δυνατότητα του.  Άλλωστε κάθε προσπάθεια, μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία, συμβάλλει στην διατήρηση της μνήμης και της ιστορίας μας και είναι αξιέπαινη. Γιατί η μνήμη είναι που συγκροτεί την ταυτότητα μας, αυτή κρατά ζωντανό, ότι αξίζει να θυμόμαστε. Μόνο έτσι δεν θα χαθούμε στους σκοτεινούς και αχαρτογράφητους δρόμους της «παγκοσμιοποίησης».
Μεταξύ αυτών που αντιστέκονται είναι ο συμπατριώτης μας Βασίλης Τσακρακλίδης.  Το βιβλίο του «Η Αξιούπολη που αγάπησα» μπορεί να αναφέρεται στην «τοπική ιστορία», συμβάλλει όμως και αυτό στην άμυνα κατά της ισοπεδωτικής λαίλαπας της παγκοσμιοποίησης που επιχειρεί να ομογενοποιήσει τον κόσμο. Το παραπάνω βιβλίο παρουσιάστηκε στις 3 Δεκεμβρίου τ.ε. στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα εκδηλώσεων του Ιερού Ναού «Άξιον Εστί» της Αξιούπολης, με διοργανωτή της εκδήλωσης  τον Μουσικό Πολιτιστικό Σύλλογο Αξιούπολης «Άξιον Εστί».
Για τον συγγραφέα και το βιβλίο του μίλησαν οι Αξιοπουλίτες δημοσιογράφοι Πάνος Καϊσίδης, Παντελής Σαββίδης, οι πρώην δήμαρχοι Κώστας Παπαδημητρίου, Γιάννης Πολυχρονίδης, Σόνια Συμεωνίδου και ο Ηλίας Αποστολίδης (γεωπόνος).
Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι που ζουν μακριά από τον τόπο τους διακατέχονται από μια έντονη νοσταλγία και τα παιδικά τους χρόνια καταγράφονται με τρόπο ισχυρό στη μνήμη τους. Ο Βασίλης Τσακρακλίδης δεν αποτελεί εξαίρεση.  Έφυγε και αυτός μετά τις σπουδές του για την Αθήνα, όμως ο νόστος για τον τόπο που γεννήθηκε και ανδρώθηκε παρέμεινε πάντα έντονος, και αυτός είναι που  υπαγόρεψε να γράψει αυτό το βιβλίο. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του καταθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες από την Αξιούπολη, αλλά δίνει και ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο της κωμόπολης παραθέτοντας στοιχεία και από άλλες πηγές, αλλά και συμπολιτών του. Οι μνήμες του παραπέμπουν σε μια άλλη Αξιούπολη, γεμάτη δράση και ζωντάνια.  Περιγράφει τη ζωή της κωμόπολης στα χρόνια του μεσοπολέμου, της Κατοχής, του εμφυλίου και κυρίως στα μεταπολεμικά χρόνια.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αναγνώστες θα θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια και οι νεώτεροι θα μάθουν για τα δύσκολα χρόνια της φτώχειας, του σπαραγμού, την ιστορία του τόπου τους και την εξέλιξη του, και όποιος γνωρίζει την ιστορία του τόπου του, της χώρας του είναι πλούσιος και ευτυχισμένες μας λέει ο αρχαίος μας πρόγονος Ευριπίδης.

«Όλβιος όστις ιστορίας έσχε μάθησιν»
Ο Βασίλης Γ. Τσακρακλίδης γεννήθηκε στην Αξιούπολη στις 3 Ιουνίου 1933. Αποφοίτησε από της Σ.Ι.Σ. το 1958 και υπηρέτηση στο Στρατό Ξηράς ως Υγειονομικός Αξιωματικός μέχρι το 1987.
Από το 1984 έως το 2004 διετέλεσε Διευθυντής Παθολοανατομικού εργαστηρίου στο θεραπευτήριο ΥΓΕΙΑ Αθηνών. Ασχολήθηκε με την έρευνα του λεμφικού ιστού και κυρίως των λεμφαδένων. Είχε συνεισφορά στην έκδοση του βιβλίου «Παθολογία του Λεμφικού Συστήματος», έγραψε το βιβλίο «Ιατρική Γραφή και Λόγος».
Το 1976 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της «Φιλοπροόδου Εταιρεία Αξιουπόλεως».
Υ.Γ.: Στον κ. Τσακρακλίδη αξίζουν συγχαρητήρια και για ακόμη έναν λόγο, πρόσφερε δωρεάν τα βιβλία στον Μουσικό Σύλλογο Αξιούπολης και τα όποια έσοδα προκύψουν από την διάθεση τους θα διατεθούν για τις εργασίες που θα γίνουν στον αύλειο χώρο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας έτσι ώστε αυτός να καταστεί πιο χρηστικός και λειτουργικός για τις υπαίθριες πολιτιστικές εκδηλώσεις.