Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 8:10:50 πμ
Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2019 22:45

Πώς "σώθηκαν" οι δίδυμες καπναποθήκες;

Γράφει ο Ανδρέας Μακρίδης.

Πριν λίγες μέρες, διαβάσαμε σε εφημερίδα του Κιλκίς για το πώς “σώθηκαν” οι δίδυμες καπναποθηκες του παλαιού στρατοπέδου Διαλέτη. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Κιλκίς, Δημήτρης Τσαντάκης, κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης έγινε “βδέλλα” στον αναπληρωτή υπουργό Πολιτισμού, Κώστα Στρατή, ζητώντας του “να αρθεί η παραχώρηση των ιδιαιτέρων κτηρίων του Κιλκίς στο υπερταμείο των Βρυξελλών”.

 

Δυο μήνες μετά, “αίρεται η παραχώρηση” των ιστορικών κτηρίων και μνημείων της Ελλάδας, ανάμεσά τους και οι δίδυμες καπναποθήκες – απόδειξη της αποτελεσματικότητας του αντιδημάρχου μας. Είναι τα πράγματα έτσι;

Ας δούμε λοιπόν την υπόθεση αναλυτικά. Από την ώρα που η περιουσία της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου παραχωρήθηκε στο Υπερταμείο με τον νόμο 4389 του 2016, ρητά εξαιρέθηκαν από αυτήν οι αιγιαλοί, τα δάση, οι προστατευόμενες περιοχές, οι αρχαιολογικοί χώροι και “λοιπά πράγματα εκτός συναλλαγής”. Ποια θα μπορούσε να είναι αυτά; Τουλάχιστον αυτά που ορίζει το άρθρο 24 παρ.6 του Συντάγματος, δηλαδή “τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία”, τα οποία “προστατεύονται από το Κράτος”.

Ακόμα και έτσι ωστόσο, η διατύπωση παρέμενε ασαφής. Γι' αυτό και τον Ιούνιο του 2018, το υπουργείο Οικονομικών, με απόφαση που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β'2320, διευκρίνιζε πως απ' το Υπερταμείο θα εξαιρούνταν όλα τα ακίνητα, “η μεταβίβαση των οποίων είναι αντίθετη στις κείμενες διατάξεις”. Για κάθε ένα μάλιστα, που θα μεταβιβαζόταν στο Υπερταμείο, θα γινόταν προγενέστερος έλεγχος εάν το ακίνητο αυτό βρισκόταν υπό καθεστώς προστασίας, και σε περίπτωση που υπήρχε σχετικό αίτημα (από τον δήμο Κιλκίς για παράδειγμα), θα προηγείτο η “εξέταση και οριστική κρίση” του αιτήματος αυτού.
Η νομική οριοθέτηση των μεταβιβάσεων, είχε λοιπόν συντελεστεί ήδη από τον Ιούνιο του 2018. Αν οι δίδυμες καπναποθήκες κινδύνευαν να περάσουν στη διαχείριση του Υπερταμείου, ο δήμος Κιλκίς είχε κάθε νομική δυνατότητα να αποδείξει πως τα μνημεία αυτά τελούν υπό καθεστώς προστασίας ως ιστορικά μνημεία ιδιαίτερης αξίας, και να ματαιώσει την μεταβίβασή τους. Αυτό που δεν είχε εκδοθεί ακόμα, ήταν ένας αναλυτικός κατάλογος εκ μέρους του υπουργείου Πολιτισμού, που θα όριζε με πολεοδομική ακρίβεια, ένα προς ένα, τα χιλιάδες ακίνητα που θα εξαιρούνταν. Μέχρι να καταστρωθεί ο σχετικός κατάλογος, άνθισε με ευκολία η παραφιλολογία πως “η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεπουλήσει την Ακρόπολη”. Κι αφού κινδύνευε η ίδια η Ακρόπολη, οι καπναποθήκες θα γλίτωναν;
Ο αναγνώστης λοιπόν, έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο σενάρια: Είτε οι καπναποθήκες μας γλίτωσαν την παραχώρηση, επειδή προβλέφθηκε η εξαίρεσή τους από μια σειρά νόμων και με την υπουργική απόφαση του Ιουνίου του 2018, είτε σώθηκαν επειδή ο Δ. Τσαντάκης “έγινε βδέλλα” στον υφυπουργό Πολιτισμού τον περασμένο Νοέμβριο στο Κιλκίς.

Κάθε ανάγνωση δεκτή. Εμείς δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανένα, και δεν θα αμφισβητήσουμε το δημοσίευμα για την στάση του αντιδημάρχου μας στη σχετική εκδήλωση. Θα πούμε ωστόσο, πως αν η δημοτική Αρχή του Κιλκίς, δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσει νομικά το καθεστώς προστασίας των δίδυμων καπναποθηκών και να ασκήσει τις έννομες ενέργειες πριν την υποτιθέμενη παραχώρησή τους στο Υπερταμείο, αλλά άφησε την τύχη της στις επικοινωνιακές ικανότητες του αντιδημάρχου, τότε η Αρχή αυτή υπήρξε εξαιρετικά αναποτελεσματική και επικίνδυνη.
Στις επόμενες δημοτικές εκλογές, ο κάθε υποψήφιος κατεβαίνει με τα δικά του όπλα. Ο ένας επικαλείται την πείρα του. Εάν η όψη του Κιλκίς ικανοποιεί τον δημότη, σίγουρα η πείρα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στις επιλογές του. Κάποιος άλλος εκπροσωπεί ένα μεγάλο κόμμα: αν η κομματική ταυτότητα παίζει ρόλο στη συνείδηση ενός δημότη, μπορεί κι αυτό να ληφθεί σοβαρά υπόψη – μαζί με τα “κονέ” του υποψηφίου στην κεντρική διοίκηση. Αν όμως κορυφαία επιλογή για έναν δημότη, αποτελεί κι ο καθαρός λόγος και στάση, τότε αυτά θα πρέπει να τα αναζητήσει. Ίσως αυτά να είναι και τα πλέον δυσεύρετα.