Κι ενώ μπορεί κάποιος να γνωρίζει μετάφραση, σίγουρα δεν γνωρίζει τί ακριβώς “γιορτάζει”. Βλέπετε, η παγκοσμιοποίηση είναι τόσο απλή όσο μια διαφήμιση, και τόσο αποδεκτή όσο η τυφλή δεκτικότητα του περιεχόμενου της διαφήμισης από τις μάζες. Είναι τόσο εύκολο να πουλήσει κάποιος τον εαυτό του αρκεί να του κάνουν έκπτωση 10 ευρώ σε αυτό που θέλει. Γι αυτόν τον λόγο είναι έτοιμος να ενστερνιστεί τα πάντα πλέον. Θυμάμαι, εντελώς ειρωνικά, χρόνια στα οποία περιγελούσαμε τα “χαζά αμερικανάκια” για την προβατοποίηση που υφίστανται όχι μόνο από την τηλεόραση αλλά και από την αγοραστική τους ανικανότητα να κρίνουν τί πραγματικά χρειάζονται (με αποτέλεσμα τον υπερδανεισμό για την εμπειρία του υλιστικού αμερικάνικου ονείρου). Πώς όμως περνάνε τα χρόνια,και αυτά που κοροιδεύαμε τα εξυμνούμε τώρα. Εικόνες ντροπής ή μάλλον απαξίωσης της ανθρώπινης φύσης σε καταστήματα με ανθρώπους στοιβαγμένους γιορτάζοντας συνήθειες ενός άλλου λαού. Είναι η παγκοσμιοποιημένη Ελλάδα συνάνθρωπε. Αυτό που ζείς είναι η παγκοσμιοποίηση και τουλάχιστον τώρα αυτή τη μορφή έχει. Και το αστείο είναι πως δεν χρειάζεται καν να στο επιβάλλουν. Η τάση ακολουθείται εκούσια και όπως είδαμε με μεγάλο κοινό. Η έκφραση “Μαύρη Παρασκευή” επικράτησε, κατά κύριο λόγο, τη δεκαετία του 50’ όταν τα εμπορικά καταστήματα στην Αμερική κατάφερναν με τις εκπτώσεις να γυρίζουν τα οικονομικά μιας χρονιάς από “Κόκκινο” που ήταν οι ζημίες της επιχείρησης, σε “Μαύρο” που ήταν τα κέρδη της. Η Μαύρη Παρασκευή έρχεται μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών δηλαδή την τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου (την οποία φαντάζομαι κάποια στιγμή θα γιορτάζουμε κι εδώ για να ευχαριστήσουμε τους ιθαγενείς της Αμερικής που βοήθησαν τους Άγγλους κατακτητές να επιβιώσουν τον πρώτο χρόνο στη νέα γή και μετά οι Άγγλοι τους ανταπόδοσαν την χάρη με σφαγές)και σηματοδοτεί την εκκίνηση των εορταστικών αγορών των Χριστουγέννων καθώς όλα τα προϊόντα που προσφέρονταν μέχρι και την Ημέρα των Ευχαριστιών λάμβαναν τεράστιες εκπτώσεις. Και να μην ξεχνάμε και το Χαλογουιν έτσι; Στις 30 Οκτωβρίου κάθε χρόνο πλέον βλέπει κάποιος καρναβαλιστές στο δρόμο και αναρωτιέται τί συμβαίνει. Αυτό είναι αρχαίο Κέλτικο έθιμο. Οι αρχαίοι Κέλτες γιόρταζαν την πρωτοχρονιά τους την 1η Νοεμβρίου και πίστευαν πως στην αλλαγή του χρόνου ο πνευματικός με τον υλικό κόσμο αλληλοσυνδέονταν. Έτσι την νύχτα της προηγούμενης ημέρας άναβαν φωτιές και φορούσαν στολές για να διώξουν τα περιπλανόμενα πνεύματα. Άλλοι πίστευαν πως εκείνη τη νύχτα οι πνευματικοί αποκτούσαν δυνάμεις μελλοντολογίας και προσπαθούσαν να πουν το μέλλον ο ένας στον άλλο (όπως κάνουμε κι εμείς στη σύγχρονη Ελλάδα 2000 χρόνια μετα!). Το έθιμο επιβίωσε κι έφτασε στην Αμερική με ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης Ιρλανδών τον 19ο αιώνα και πήρε τη μορφή της ημέρας τίμησης των νεκρών. Έτσι, μια νέα παράδοση δημιουργήθηκε. Όλα τα παραπάνω που περιγράφω δεν μπορώ να δω τί σχέση μπορούν να έχουν με μας. Πραγματικά μας διακατέχει μια μανία να ακολουθούμε ό,τι μόδα στην οποία εκτιθόμαστε. Σε κάθε ανοησία μέσα. Αξίζει εδώ να σημειώσω πως την Μαύρη Παρασκευή σημειώνονται θάνατοι (9 τα τελευταία 10 χρόνια), καθώς και οι καταναλωτές είναι εξοπλισμένοι με αντικείμενα όπως μαχαίρια, όπλα και άλλα εργαλεία πρόκλησης σωματικής βλάβης προκειμένου να πάρουν αυτό που θέλουν. Περιγράφω μια κατάσταση ζούγκλας η οποία συμβαίνει από νοήμονα όντα. Και φυσικά εδώ φαίνεται και η ποιότητά μας σαν λαός. Μετά και την αποδεδειγμένη έλλειψη κριτικής σκέψης και αξιολόγησης των πληροφοριών που δεχόμαστε, ο τίτλος του Έλληνα ως του “πιό ξύπνιου” στον κόσμο έχει πασιφανέστατα εκλείψει και τολμώ να πώ πως έχουμε γίνει ένα μίγμα κενών πνευματικά ανθρώπων οι οποίοι τρέχουν δεξιά και αριστερά να αναζητήσουν την επόμενη τάση που θα ακολουθηθεί. Υπάρχουν πολλές συνέπειες σε αυτό το απλό παράδειγμα και χρειάζονται πολλές σελίδες ανάλυση. Θα κλείσω λέγοντας πως είναι ok να πούμε και μιά φορά “Αυτό δεν με αφορά και δεν με εκφράζει” και να τελειώσουμε εκεί. Και θα δούμε την επόμενη χρονιά ποιές εταιρίες θα γιορτάσουν την Black Friday και με τί κοινό.