Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024, 4:45:05 πμ
Σάββατο, 18 Νοεμβρίου 2017 20:25

Τα κάστρα πέφτουν από μέσα

Του Νίκου Σιάνα.

Τα τελευταία χρόνια σχεδόν σε κάθε εθνική επέτειο δημιουργείται μέγα θέμα με το ποιοι μαθητές δικαιούνται να κρατούν στις παρελάσεις το εθνικό μας σύμβολο.
Πολλές απόψεις ειπώθηκαν  και ακούστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, ωσάν να ήτανε τούτο το ιερό, το αγαπημένο, το τιμημένο και ματωμένο λάβαρο αντικείμενο δημοπρασίας.


Έτσι στον πρόσφατο εορτασμό της εθνικής επετείου (28ης Οκτωβρίου) σε σχολείο της Αθήνας τυχερός στάθηκε (κατά τον «Γαβρόγλειο» νόμο) ο μικρός Αμίρ από το Αφγανιστάν. Όμως ο μικρός τελικά στάθηκε τυχερός άτυχος.  Το διαμέρισμα που μένει με την μητέρα του δέχτηκε από αγνώστους πετροβολισμό, μια πράξη πέρα για πέρα καταδικαστέα. Ωστόσο για τον ευαίσθητο πρωθυπουργό μας ήταν μια ιδανική ευκαιρία για να αποδείξει ακόμη μια φορά πως νοιάζεται περισσότερο για τους άλλους παρά για τους Έλληνες.
 Όχι οι καθημερινοί τραμπουκισμοί σε βάρος της νομιμότητας και των Ελλήνων από τις διάφορες «συλλογικότητες» (φρούτο και αυτό της "Πρώτη φορά Αριστερά») είναι πράξεις φυσιολογικές και αυτονόητες και δεν προσφέρονται για επικοινωνιακά παιχνίδια. Και αναρωτιέται κανείς γιατί τόση απροκάλυπτη και ανθελληνική στάση απέναντι στους Έλληνες, γιατί τόση εμπάθεια κατά του κυρίαρχου θρησκευτικού δόγματος της πατρίδας και παράλληλα να στηρίζει με πάθος την ιδεολογία της μπούρκας.
Γεμίζουν την Ελλάδα με ισλαμιστές και την ίδια στιγμή κατηγορούν τους Έλληνες για ρατσισμό! Η υπόθεση του μικρού Αφγανού (σύμφωνα με τα δημοσιεύματα) θέτει πολλά ερωτήματα που παραπέμπουν μάλιστα σε προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης καθώς οι μαρτυρίες που βλέπουν το φως εμφανίζουν μια διαφορετική εκδοχή. Σε κάθε περίπτωση ένα είναι το συμπέρασμα: στην Ελλάδα σήμερα είναι καλύτερα να είσαι πρόσφυγας ή λαθρομετανάστης παρά Έλληνας.
Και την ώρα που ο πρωθυπουργός παρέδιδε το εθνικό σύμβολο, τη σημαία της πατρίδας μας στον Αμίρ, την ίδια ώρα οι Αλβανικές αρχές γκρέμιζαν τις ιδιοκτησίες των Ελλήνων στη Χειμμάρα, και ο Τούρκος αντιπρόεδρος σουλατσάριζε στη Θράκη.
Τι και αν ο ελληνισμός της Χειμάρας με το πρωτόκολλο της Κέρκυρας  το 1914 και παρά την αμιγή ελληνικό πληθυσμό της εξαιρέθηκε τελικά από την μειονοτική ζώνη της Βορείου Ηπείρου.  Παρά ταύτα οι Έλληνες της Χειμμάρας υπεράσπισαν σθεναρά όλα τα χρόνια της κομμουνιστικής δικτατορίας την εθνική τους ταυτότητα, την ιστορία και τις παρακαταθήκες των προγόνων τους. Τι και αν οι Έλληνες της Χειμμάρας με μπροστάρη τον Σπυρομήλιο έδωσαν το παρών στον αγώνα του '21 και με έναν άλλο Σπυρομήλιο  στον Μακεδονικό Αγώνα, αλλά και στους Βαλκανικούς Πολέμους. Όχι όλα αυτά δεν αξίζουν τίποτα παραπάνω από κάποιο «σκληρό διάβημα"  προς την Αλβανική κυβέρνηση.  Βλέπετε προτεραιότητα έχουν οι Αμίριδες. Όσο για την Θράκη, ας τα να πάνε, αποτελεί πλέον πάγια τακτική των υψηλόβαθμων Τούρκων αξιωματούχων που επισκέπτονται επίσημα τη χώρα μας να κάνουν και ένα πέρασμα από τη Θράκη, όχι βέβαια για τα αξιοθέατα της. Αξιοποιώντας την πολιτιστική κληρονομιά και τη θρησκεία προβαίνουν σε κινήσεις διέγερσης για αυξανόμενες τάσεις ωμού παρεμβατισμού. Εμφανίζονται ως προστάτες και προσπαθούν να ενσταλάξουν την τούρκική συνείδηση  στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
Το ίδιο φυσικά κάνουν και στις άλλες βαλκανικές χώρες με προφανή στόχο την εργαλειοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας. Στην πρόσφατη επίσκεψη στη Θράκη του αντιπροέδρου της Τουρκίας Χακάν Τσαβούσογλου, από τους ένθερμους υποστηρικτές των σκληροπυρηνικών απόψεων για τη μουσουλμανική μειονότητα στη  Θράκη, ακούσαμε έναν νέο όρο  για την μειονότητα την οποία χαρακτήρισε συλλήβδην ως «τουρκομουσουλμανική».
Είναι βέβαια γνωστή εδώ και χρόνια η προπαγάνδα και οι εκβιασμοί που ασκεί το τούρκικο προξενείο σε βάρος των Πομάκων και των Ρομά με στόχο φυσικά την τουρκοποίηση τους, πάντα φυσικά με την ανεξήγητη ανοχή της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία το μόνο που κάνει είναι να επικαλείται την Συνθήκη της Λωζάνης.
Η οποία δυστυχώς από μόνη της δεν μπορεί να προστατέψει τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και Τενέδου από το ξεσπίτωμα, σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους της Θράκης που αυξάνονται και πληθαίνονται. Τους Τούρκους αντιγράφει σήμερα και η Αλβανία και κάνει αυτά σε βάρος των Ελλήνων και των περιουσιών τους.
Η Τουρκία σε αντίθεση με εμάς είχε και έχει σχέδιο και το εφαρμόζει και με στήριγμα κάποιους ευρωπαϊκούς θεσμικούς παραμέτρους, προάγει ολοένα και περισσότερο το «δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού». Με υπέρβαση των πλαισίων που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάνης, την οποία ο νεοσουλτάνος Ερτογάν την έχει πολλάκις καταγγείλει, εκδηλώνοντας απροκάλυπτα πλέον προθέσεις γεωπολιτικών αναθεωρήσεων. Γενικό συμπέρασμα, όλο και συχνότερα η μουσουλμανική μειονότητα μετά βαπτίζεται και μεταγλωττίζεται σε τουρκική. Εάν πιστεύουμε ότι με διαβήματα (σκληρά ή μαλακά δεν έχει σημασία) θ’ αντιμετωπιστεί η τουρκική προκλητικότητα και η κακοβουλία της τρέφουμε τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις μας. Εάν δεν υπάρξουν ουσιαστικές και μελετημένες κινήσεις, τότε τα πράγματα στη Θράκη θα χειροτερέψουν.
Δυστυχώς για τη χώρα μας στα χρόνια της «μεταπολίτευσης» περίσσεψαν οι τυχαίοι και οι μοιραίοι και αυτό που βιώνουμε τελικά σήμερα δεν είναι ανηφόρα αλλά  κατηφόρα με κάποιους να μας σπρώχνουν για να πέσουμε μια ώρα νωρίτερα.
Είναι αυτοί που πιστεύουν πως το εθνικό μας σύμβολο είναι αντικείμενο κάποιας λαχειοφόρου αγοράς σε κάποιο υπό κατάληψη σχολείο. Για να μην επαληθευθεί για μια ακόμη φορά ότι τα κάστρα πέφτουν από μέσα, χρέος όλων μας είναι να αντισταθούμε, έχοντας πάντα υπ’ όψιν τα λόγια του Θουκυδίδη.
«Άνδρες γαρ πόλις και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί»
Η δύναμη του κράτους είναι οι άνδρες του και όχι τα καράβια του.
Υ.Γ.: Σε κάθε περίπτωση έστω και αν υπάρξουν άνδρες, αυτοί δεν μπορεί να είναι οι Αμίρηδες και Χασάνηδες που θα υπερασπιστούν την πατρίδα μας.