Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 28 Ιανουαρίου 2020 23:33

"Έφυγε" ο δάσκαλος Σωκράτης Δεϊμερτζίδης

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε σε ολόκληρο το ν. Κιλκίς η είδηση του θανάτου ενός εμβληματικού δασκάλου, του Σωκράτη Δεϊμερτζίδη το Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020. Η κηδεία του έγινε στη γενέθλιο χωριό του, το Ελευθεροχώρι, την επομένη μέρα, Κυριακή 19 Ιανουαρίου παρουσία των οικείων και πάμπολλων φίλων και μαθητών του.
Ο Σωκράτης Δεϊμερτζίδης γεννήθηκε στο Ελευθεροχώρι Κιλκίς το 1928 από γονείς που ήλθαν από την άνω Ταρσό του Πόντου το 1924.


Σπούδασε Δάσκαλος και το 1955 τοποθετήθηκε στο δημοτικό σχολείο του Ελευθεροχωρίου. Παραλαμβάνει ένα παλιό κτίριο όπου στεγαζόταν το δημοτικό σχολείο και με ενέργειές του κατασκευάζετε νέο δημοτικό σχολείο.
Το 1962 τοποθετείται στο δημοτικό σχολείο του Χέρσου και μετά δ/ντής στο ίδιο σχολείο. Και στο Χέρσο δίνει αγώνα καθώς το σχολείο στεγάζεται σε παλιό κτήριο. Κατασκευάζεται νέο κτίριο δημοτικού σχολείου, με πολλές αίθουσες διδασκαλίας όπου εκτός από τα μαθήματα του προγράμματος έχει και μαθήματα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ξένη γλώσσα .
Ασχολείται με τον συνδικαλισμό του κλάδου του , και οι συνάδελφοι του τον τιμούν στην θέση του προέδρου του διδασκαλικού συλλόγου.
Ενεργός πολίτης στα πολιτιστικά και τα αθλητικά δρώμενα του Χέρσου, δουλεύει χωρίς αξιώματα στους συλλόγους. Είναι η ψυχή των συλλόγων, ακούραστος εργάτης.
Για τους μαθητές και τις μαθήτριες που περάσανε από τα χέρια του κρατάει σημειώσεις για την μετέπειτα πρόοδο τους και χαίρεται για την προκοπή τους.
Γράφει για το γενεαλογικό δένδρο όλων των Ελευθεροχωριτών όπως ήρθαν από την πατρίδα.
Με την αείμνηστη σύζυγό του Άννα απόκτησε δύο παιδιά ,τον ΔΗΜΉΤΡΗ, σήμερα γιατρό καρδιολόγο και την ΠΟΛΥΞΕΝΗ σήμερα δασκάλα.

 

Επικήδειος λόγος στον δάσκαλό μου
Σωκράτη Δεϊρμεντζιδη

Αγαπητέ Δάσκαλε. Φίλε Σωκράτη.
Χρέος πικρό και δύσκολο πέφτει βαρύ στους ώμους μου να σου απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό. Βρισκόμαστε εδώ γύρω σου, οι συγγενείς, οι συμπατριώτες σου, οι φίλοι σου οι συνάδελφοί σου.
Μια συγκέντρωση μεγάλη, σαν σε συνέλευση, βουβή, με πένθος βαρύ για την αποχώρησή σου από τα εγκόσμια και την ζωή.
Για την αποχώρησή σου από τον κοινωνικό και συλλογικό βίο, των αξιών και της ζωής, που εσύ ήξερες καλά, και την τόσο απλόχερη προσφορά, μέχρι το πεπρωμένο να κόψει το νήμα του βίου σου'
Πάλεψες όρθιος με τον χάροντα, στα 92 χρόνια σου, αλλά το γήρας σε νίκησε , δεν σε νίκησε ο χάροντας.
Ως άνθρωπος με βαθιά επίγνωση του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, με ανεπτυγμένη στο έπακρο την αίσθηση αλληλεγγύης και πηγαία συναισθήματα για την ζωή και τον συνάνθρωπο. Σε ευαισθητοποιούσαν άμεσα οι δυσκολίες και τα ζητήματά τους. Ήξερες να δίνεις απλόχερα και να συνδράμεις πρόθυμα, να στηρίζεις και να ενθαρρύνεις, να συμβουλεύεις και να καθοδηγείς καθένα που αντιμετώπιζε προβλήματα.
Πάντοτε σεμνός, ουσιαστικός, βαθιά συναισθηματικός, ακριβοδίκαιος και ενθουσιώδης, πάντοτε σταθερός σε αρχές και οράματα. Μαχητής στις επάλξεις της ζωής και της κοινωνίας.
Δάσκαλε αξιαγάπητε Σωκράτη'
Σήμερα που η ψυχή σου ανοίγει πανιά για το μεγάλο ταξίδι, σου λέμε ότι υπήρξες σπάνιος άνθρωπος, αξιαγάπητος Πατέρας και Παππούς για τα παιδιά σου Δημήτρη και Πολυξένη, για τα εγγόνια σου Σωκράτη, Θεόφιλο και Γιώργο.
Αξιος Δάσκαλος.
Μοναδικός φίλος.
Φεύγεις από τα παιδιά σου , από τα εγγόνια σου, από την Αδελφή σου και τον Αδελφό σου από τους συγγενείς σου από τους φίλους σου από τους χωριανούς μας .
Πηγαίνεις να βρεις την Αγαπημένη σου Άννα, τα Αδέλφια σου τους Γονείς σου. Μια ζωή όλο δημιουργία . Ανήσυχο πνεύμα.
Ήρθες νέος Δάσκαλος στο χωριό μας το Ελευθεροχώρι, εκεί βρήκες το παλιό Δημοτικό σχολείο, κατασκεύασες το νέο Δημοτικό σχολείο και έβαλες τις βάσεις για το πολιτιστικό κέντρο.
Έρχεσαι στο Χέρσο, παλιό το κτήριο του Δημοτικού Σχολείου,. Ήξερες να διεκδικείς, κατασκευάζεις το νέο κτίριο του Δημοτικού σχολείου.
Στην δουλειά σου δεν είχες ωράρια ήσουν πάντα παρών.
Πρόσφερες τις πολύτιμες γνώσεις σου την εμπειρία σου, τις συμβουλές σου αλλά κυρίως την δουλειά σου στους συλλόγους , πολιτιστικούς και αθλητικούς στο Ελευθεροχώρι και το Χέρσο.
Πάντα κρατούσες ζωντανά τα χωριά μας.
Όλα αυτά μπόρεσες και τα έκανες γιατί είχες στο σπίτι την σύντροφό σου τη Αννα που σε συμπαραστεκόταν, που σε στήριζε. Που πάρα πολλοί από τος νέους και τις νέες των χωριών μας αντίκρισαν στα πρώτα βήματα της ζωής τους, όταν στην γέννηση τους ήταν η Μαία που βοήθησε , που άκουσε τα πρώτα κλαψουρίσματά τους.
Το 1972 βραβεύτηκες από τον Ροταριανό Όμιλο για πράξεις υπερβούσας κατά πολύ το καλώς εννοούμενο καθήκον όπως αναφέρει το δοθέν βραβείο.
Ο Σωκράτης ήταν ο εκπαιδευτικός, ο δάσκαλος , που συνδύαζε την παιδαγωγική αυστηρότητα με την παιδαγωγική χάρη.
Ενστάλαζε στις ψυχές μας τον έρωτα του καλού και μας μεταλαμπάδευε την αρετή, γιατί ήταν πρότυπο αρετής ο ίδιος.
Ήταν η ζώσα παρουσία του πνευματικού ανθρώπου μέσα στο σχολείο, μα και στην κοινωνία της κωμόπολης μας.
Κρατούσε σημειώσεις γιά την πρόοδο των μαθητών του, και χαίρονταν γιά την προκοπή τους. Ανήσυχο πνεύμα ,έχει κάνει έρευνα για το γενεαλογικό δένδρο των συγχωριανών μας του Ελευθεροχωρίου από την αξέχαστη πατρίδα μέχρι σήμερα.
Ο αγαπητός μας Σωκράτης φεύγει πλήρης ημερών, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο έργο και μια σημαντική παρακαταθήκη για όλους μας.
Κυρίως όμως αφήνει ένα τιμημένο όνομα στα παιδιά του , τον Δημήτρη και την Πολυξένη και τα εγγόνια του που τόσο πολύ αγαπούσε. Υστεροφημία ζηλευτή.
Καλό παράδεισο, αγαπημένε μας Δάσκαλε, Φίλε Σωκράτη.
Και χαιρετίσματα στους συγγενείς και τους συνδημότες μας τους ΄Ελευθεροχωρίτες του Ουρανού.
Καλή ανάπαυση στην αγκαλιά της λατρευτής σου Άννας και των γονιών σου. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Σωκράτη.

Χρίστος Ανθρακίδης