Στην εκπαιδευτική κοινότητα τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται μεγάλη συζήτηση σε διεθνές επίπεδο για την κοινωνική δικαιοσύνη στην εκπαίδευση ή «social justice in education», τις παραμέτρους της εκπαιδευτικής πολιτικής που συνδέονται με αυτήν και έχει εμφανισθεί η τάση της «ολοκληρωμένης» διδασκαλίας των γνωστικών περιοχών των Επιστημών, της Υπολογιστικής Επιστήμης, της Τεχνολογίας, της Επιστήμης των Μηχανικών και των Μαθηματικών, όπου αυτή η ενοποίηση καλείται STEM (Science, Technology, Engineering,  Mathematics).
   Η κοινωνική δικαιοσύνη στην εκπαίδευση έχει ως βασικές συνιστώσες  την παροχή  ίσων ευκαιριών «παιδείας» σε όλα τα παιδιά ανεξάρτητα από το κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό και μορφωτικό υπόβαθρο από το οποίο προέρχονται και επιπλέον την ανάπτυξη μοντέλων εκπαίδευσης που θα περιλαμβάνουν γνώσεις και καινοτόμες δεξιότητες σχετικές με την αγορά  εργασίας.

To STEM προέκυψε από την ανάγκη εφαρμογής του λεγόμενου «υπολογιστικού τρόπου σκέψης»-computational thinking-όπου οι εκπαιδευόμενοι πρέπει να επιλύσουν προβλήματα που θα συνδυάζουν γνώσεις από τις παραπάνω γνωστικές περιοχές.

  Η υλοποίηση του STEM στην διδακτική και την εκπαίδευση, προφανώς δεν απαιτεί εξειδίκευση των εκπαιδευόμενων με έννοιες από τα τέσσερα γνωστικά πεδία αλλά συνεργασία των επιστημόνων από αυτές τις γνωστικές περιοχές, ενώ θα μπορούσε να ενσωματωθεί στα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων ή των Πανεπιστημίων μέσω της χρήσης της μεθοδολογίας του STEM (εγκάρσια δια-επιστημονικότητα)  σε συνδυασμό με την διερευνητική  μάθηση μέσω καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων.