Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 1:26:47 πμ
Τετάρτη, 05 Νοεμβρίου 2014 08:50

Γράμμα από τη Γλασκώβη: Σκωτσέζικο ντους για την Παιδεία

«Τα παιδιά από την Α' Γυμνασίου επιλέγουν μαθήματα που τους αρέσουν για να συμμετέχουν και να ασχολούνται βέβαια. Κάνουν φυσικά και τα υποχρεωτικά, όπως είναι τα αγγλικά, τα μαθηματικά και η γυμναστική» λέει στο «Βήμα» η μαθήτρια Κωνσταντίνα Κ.
, που βρέθηκε από την εφετινή χρονιά στη Σκωτία. Από τις αρχές Αυγούστου, που πήγε σε μια μικρή πόλη σχεδόν 50 χιλιόμετρα από τη Γλασκώβη, φαίνεται να είναι μακριά από τα προβλήματα της ελληνικής Παιδείας.

Διαμαρτυρίες για τις συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία, καταλήψεις από μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συνδέει το κλείσιμο εκατοντάδων σχολικών μονάδων πανελλαδικά με την επερχόμενη 41η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου - ανέκαθεν άλλωστε συγκινούσε ορισμένους νέους. Ανεξάρτητα ωστόσο από το αν είναι ή όχι υπαρκτή αυτή η σύνδεση των γεγονότων, η καθημερινότητα που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές στο σχολείο οδηγεί σε σκέψεις και ενίοτε σε δυναμικές δράσεις.

Αλλη κατάσταση

Με νωπές τις μνήμες από την ελληνική πραγματικότητα και έχοντας λάβει μέρος στις πρώτες εξετάσεις, της Α' Λυκείου, με το σύστημα της Τράπεζας Θεμάτων, η 16χρονη Κωνσταντίνα πήρε θέση στα θρανία ενός άλλου εκπαιδευτικού συστήματος. Μίλησε στο «Βήμα» για τις διαφορές, τις αλλαγές και τις προοπτικές που βλέπει στον μαθητικό της βίο.

Τάσσεται χωρίς περιστροφές υπέρ του σκωτσέζικου συστήματος. «Το σχολείο είναι χωρισμένο σε τμήματα ανάλογα με το τι ενδιαφέρει το κάθε παιδί (τμήμα management and administration, τμήμα science κ.τ.λ.)» εξηγεί η Κωνσταντίνα.
«Δεν μπαίνουν απουσίες λόγω κλίματος», λέει, «αλλά και σεβασμού προς τον μαθητή που όταν δεν αισθάνεται καλά και για διάφορους λόγους παραμένει σπίτι». Ετσι δεν υπάρχει ο φόβος μήπως χάσει ένας μαθητής τη χρονιά. «Πάντως αν λείψει για πολλές ημέρες χρειάζεται να προσκομίσει χαρτί από νοσοκομείο και όχι ιδιώτη ιατρό» συμπληρώνει.

Ενα άλλο σημείο που της έκανε εντύπωση είναι ότι «υπάρχουν πολλές διακοπές ενδιάμεσα, εκδηλώσεις, εκδρομές και οργανώσεις με φιλανθρωπικό χαρακτήρα για την ευαισθητοποίηση των παιδιών», γεγονός που αφενός δικαιολογείται λόγω του κλίματος αλλά δείχνει παράλληλα και μια οργανωμένη προσπάθεια να ενισχυθούν κάποια χαρακτηριστικά αλληλεγγύης, προσφοράς αλλά και - γιατί όχι; - η ξεκούραση, με δεδομένο ότι η σχολική χρονιά αρχίζει τον Αύγουστο και ολοκληρώνεται τέλη Ιουνίου.

«Και τα διαλείμματα είναι μεγάλα. Οι μαθητές τρώνε στο σχολείο ή μπορούν να αποχωρήσουν για πρωινό ή μεσημεριανό στο σπίτι με άδεια από τον γονέα» εξηγεί.

Μια εικόνα του πώς γίνεται η διδασκαλία στο σκωτσέζικο Γυμνάσιο δίνει με παρέμβασή της η αδελφή της Κωνσταντίνας, Νίκη Κ., μαθήτρια της Β' τάξης. «Στην Α' και Β' Γυμνασίου προσπαθούν εκτός από τα στάνταρ μαθήματα, δηλαδή τα μαθηματικά, την αγγλική γλώσσα, τις φυσικές επιστήμες, τη γεωγραφία, την ιστορία και τις μοντέρνες σπουδές, να βρουν τις δεξιότητες του κάθε παιδιού μέσα από μαθήματα όπως η οικιακή οικονομία, δηλαδή με τη μαγειρική ή και τη μουσική. Χρησιμοποιούν μάλιστα από βιολί και πιάνο ως και ντραμς. Οσοι δεν μπορούν να τα καταφέρουν με τα μουσικά όργανα τοποθετούνται στη χορωδία. Στον κύκλο αυτόν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής μεταξύ τεχνολογίας και art and design». Και η Νίκη θεωρεί ότι είναι καλύτερα στη Σκωτία, παρότι πέρυσι στην Α' Γυμνασίου του ελληνικού σχολείου συμμετείχε σε δραστηριότητες, οι οποίες φαίνεται ότι «ακυρώνονταν» από τον όγκο δουλειάς και διαβάσματος που είχαν να κάνουν στο σπίτι.

Ελεγχος και εργασία

«Κάθε μήνα, με το που ολοκληρώνεται ένα κεφάλαιο γράφουμε διαγωνίσματα σε όλα τα μαθήματα και οι γονείς ενημερώνονται για την πρόοδο με επιστολή από τον υπεύθυνο καθηγητή» λέει η Κωνσταντίνα για τον έλεγχο των μαθητών, διαδικασία που δεν απέχει πολύ από εκείνη του ελληνικού σχολείου, αλλά αντιλαμβάνεται κανείς τις σημαντικές διαφορές.

«Ο μαθητής άνω των 16 μπορεί να αποφασίσει αν θα παραμείνει στο σχολείο ή αν θέλει να βγει στην αγορά εργασίας και το σχολείο τον βοηθά ανάλογα» εξηγεί για το μείζον θέμα του επαγγελματικού μέλλοντος που απασχολεί πολλούς 16χρονους στην Ελλάδα. «Στη Γ' Λυκείου και αφού οι μαθητές έχουν προσπαθήσει, καθώς δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες δυνατότητες, αν δεν τα καταφέρει κάποιο, το σχολείο φροντίζει να του βρει δουλειά. Από εκεί και πέρα, εάν μπορεί να αντεπεξέλθει στον εργατικό τομέα είναι προσωπική του ευθύνη» συμπληρώνει.

Την ίδια στιγμή, μαθητές γυμνασίου στη Δυτική Αττική - πολύ κοντά στο λύκειο όπου φοιτούσε η Κωνσταντίνα πέρυσι - ζητούσαν την έναρξη της ενισχυτικής διδασκαλίας ενώ έθεταν και θέμα καλύτερης αντιμετώπισης από (ορισμένους, όπως συμπλήρωσαν με στυλό στην έντυπη τοιχοκολλημένη ανακοίνωσή τους) τους καθηγητές. Από τη μία έβαζαν στο τραπέζι την έλλειψη υποδομών, προσωπικού, κονδυλίων - ελέω ύφεσης - και από την άλλη το ίδιο το σύστημα: άρνηση της Τράπεζας Θεμάτων και των καθηγητών που δεν μπορούν να «εμπνεύσουν» τους μαθητές.

«Θεωρώ ότι το σύστημα αυτό είναι αρκετά αποτελεσματικό αλλά για να περάσει στην ελληνική Παιδεία χρειάζονται υποδομές» εκτιμά η Κωνσταντίνα. «Το σχολείο στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντιγράψει αυτό το σύστημα αλλά σίγουρα θα μπορούσε να αφομοιώσει κάποια στοιχεία όπως η επιλογή μαθημάτων και ο τρόπος εξέτασης, π.χ. αν τα παιδιά στην Ελλάδα έγραφαν διαγώνισμα κάθε μήνα τότε στο τέλος της χρονιάς δεν θα αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα».

Χωρίς άγχος και με σεβασμό στο διαφορετικό
Εξάλλου, όπως αναφέρει στο «Βήμα», «υπάρχει ενισχυτική διδασκαλία για το σπίτι ή μετά το σχολείο, άρα δεν υπάρχει ο όρος "φροντιστήριο" πουθενά. Εχουμε παρά πολύ χρόνο μετά το σχολείο επειδή όλα γίνονται με τους καθηγητές, εκτός φυσικά από το έξτρα διάβασμα. Ετσι δεν υπάρχει άγχος όπως επιβάλλεται στα παιδιά στην Ελλάδα από την εκπαιδευτική διαδικασία».

Πώς ακριβώς γίνεται; «Η διδακτική ώρα εδώ στη Σκωτία διαρκεί 60 λεπτά. Οι καθηγητές παραδίδουν το μάθημα τα πρώτα 50 λεπτά και μετά λύνουν ασκήσεις με τα παιδιά για εξάσκηση».

Κλείνοντας τη συνομιλία μας, η Κωνσταντίνα επισημαίνει «κάτι που πρόσεξα και μου έκανε εντύπωση ως νέα μαθήτρια: Τα παιδιά σέβονται το διαφορετικό και το αποδέχονται καθώς το σχολείο είναι πολυπολιτισμικό αλλά φιλοξενεί και παιδιά με διαφορά προβλήματα (δυσλεξία, αυτισμό, κινητικά κ.ά.). Εδώ θεωρείται αυτονόητο ότι όλοι είναι ίσοι με πρόβλημα ή χωρίς, έξυπνοι ή όχι, λευκοί ή μαύροι...».

Πηγή: Το Βήμα