Η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιώργος Φλωρίδης και ο Γιάννης Ραγκούσης, ανακοίνωσαν το βράδυ της Τρίτης, την πρόθεσή τους να μετεξελίξουν την πολιτική τους κίνηση με τίτλο “Ώρα Αποφάσεων”, σε πρόπλασμα ενός νέου, μεγάλου πολιτικού φορέα. Με δεδομένο ότι η κεντροαριστερά δεν στερείται κομματικής εκπροσώπησης ώστε να χρειάζεται ένα ακόμα κόμμα στο χώρο αυτό, εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε πως τα τρία γνωστά και δοκιμασμένα πολιτικά στελέχη, δεν αποσκοπούν στο να προωθήσουν απλώς κάποιες μεταρρυθμιστικές προτάσεις, αλλά και τους εαυτούς τους, ως μελλοντικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής.Το αναφέρουν άλλωστε και οι ίδιοι: “Προερχόμαστε από τις μεταρρυθμιστικές αναλαμπές και ενάρετες συμπεριφορές του κύκλου της μεταπολίτευσης”. Αν κάποιος διακηρύσσει δημόσια πως εκπροσωπεί το “ενάρετο” (και δεν αφήνει απλώς την ίδια την κοινωνία να το διαπιστώσει), είναι προφανές πως αποτιμά τον εαυτό του σε πολύ υψηλό επίπεδο για να παραμείνει επί μακρόν στην αφάνεια.

Ο χώρος δεν αρκεί για να αποτιμήσουμε μία προς μία, τις δεκαοκτώ “επείγουσες μεταρρυθμίσεις” που προτείνει η “Ώρα Αποφάσεων” για τη χώρα. Δεν μπορούμε επίσης να καταλάβουμε, γιατί μία μικρή πολιτική κίνηση που δεν είναι καν κόμμα, προτείνει μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες – αν δεν ευελπιστεί πως θα απορροφηθεί (με τα συνεπακόλουθα ανταλλάγματα) σε κάποιο μεγάλο κόμμα που θα λειτουργεί σε ένα πλαίσιο δικομματισμού. Ποιο είναι αυτό το κόμμα; Η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ή μήπως η Δημοκρατική Συμπαράταξη του 4,5%;
Άλλες προτάσεις; “Όχι στην παράταση των Μνημονίων, τέλος στο “εξαιρετικά μη βιώσιμο” ελληνικό χρέος”. Πολύ σωστά. Μονάχα που για να γίνει το ελληνικό χρέος ιδιαίτερα βιώσιμο, θα πρέπει, είτε να αποπληρωθεί με λεφτά που δεν έχουμε, είτε να κουρευτεί από τους δανειστές: Στην περίπτωσή μας, ο Σόιμπλε αντιδρά ακόμα και στην παράταση του χρόνου αποπληρωμής του με τα σημερινά δεδομένα. Ό,τι δεν πέτυχε το ΔΝΤ κόντρα στον Σόιμπλε, θα το πετύχει η “Ώρα Αποφάσεων”;
“Φορολογικός συντελεστής στο 7%. Καθολική αποφορολόγηση της παραγωγικής διαδικασίας, ανταγωνιστικός ΦΠΑ σε αγροεφόδια και τουρισμό, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στο 16%” πολύ ωραίες προτάσεις, οι οποίες ωστόσο θα καταβαράθρωναν τα δημόσια έσοδα, από τα οποία εξάγονται τα πανύψηλα πρωτογενή πλεονάσματα που ζητούν οι δανειστές. Πώς θα αντισταθμιστούν οι απώλειες στα δημόσια έσοδα; Ο Γιάννης Ραγκούσης, ήταν ο αρχιτέκτονας του σχεδίου μαζικών απολύσεων στο Δημόσιο, μέσω της αξιολόγησης του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Οι προτάσεις του αυτές, όλως περιέργως απουσιάζουν από την πλατφόρμα της “Ώρας Αποφάσεων”. Μετάνιωσε, θεωρεί πως το Δημόσιο συρρικνώθηκε αρκετά, ή μήπως ενόψει ενδεχόμενων εκλογών προτιμά την “ενάρετη” σιωπή ο κ. Ραγκούσης;

Αφήσαμε για το τέλος την πρόταση για εξίσωση των μισθών των βουλευτών με τους μισθούς των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας – μία πρόταση που ηχεί ωραία στα αυτιά ανθρώπων από όλο το πολιτικό φάσμα. Το ερώτημα είναι, με ποιον τρόπο προτείνουν την υλοποίηση της πρότασης; Μειώνοντας τον βουλευτικό μισθό (που σήμερα δεν λαμβάνουν) κατά 3500 ευρώ, ή αυξάνοντας το μισθολόγιο των πιλότων μας αντίστοιχα, σε επίπεδα δηλαδή πολλαπλάσια του μισθού του αρχηγού ΓΕΑ; Και μετά, τι θα γίνει με τους μάχιμους καταδρομείς, τους ελικοπτεράδες, τους ναρκαλιευτές; Τι έχουνε σκεφτεί γι' αυτό οι μεταρρυθμιστές μας;