Ο πολιτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Υγείας, Γιώργος Φλωρίδης, ο εισηγητής του ΚΤΕ Υγείας, Μανώλης Σκουλάκης, η Γραμματέας του τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ, αρμόδια για θέματα Ψυχικής Υγείας και Εξαρτήσεων, Μένη Μαλιώρη, και η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος, Μαρία Καρακλιούμη,  με αφορμή την «Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους», επισκέφθηκαν το Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελεώνα Θηβών.
Το μεσημέρι, συναντήθηκαν με αντιπροσωπεία εργαζομένων  του ΟΚΑΝΑ και στη συνέχεια παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου, στα κεντρικά γραφεία του Κινήματος.
Γ. ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Θα ξεκινήσω από την επίσκεψη στο Κέντρο Απεξάρτησης Κρατουμένων Τοξικομανών στον Ελεώνα Θηβών. Αυτό ήταν ένα πρότυπο, μοναδικό πρόγραμμα στην Ευρώπη το οποίο ξεκίνησε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και θελήσαμε να δούμε σήμερα την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Ο προγραμματισμός όταν δημιουργήθηκε αυτό το Κέντρο ήταν να μπορεί να δεχθεί με την εφαρμογή ολοκληρωμένων προγραμμάτων περίπου 300 τοξικομανείς κρατούμενους οι οποίοι είναι κυρίως μικροπαραβάτες. Ξεκίνησε, αλλά δυστυχώς λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος από την κυβέρνηση, όπως και σε πολλά άλλα πράγματα, το Κέντρο αυτό παραμένει καθηλωμένο περίπου στο 1/5 των δυνατοτήτων του.
 Αυτή τη στιγμή στις φυλακές είναι περίπου 11.500 κρατούμενοι, από τους οποίους άνω του 40% είναι φυλακισμένοι που σχετίζονται με ναρκωτικά. Άρα υπάρχει ένας πολύ  μεγάλος αριθμός κρατουμένων ο οποίος θα έπρεπε να δεχθεί αυτού του τύπου την αντιμετώπιση από την ελληνική πολιτεία. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δεν γίνεται και είμαστε υποχρεωμένοι από τη μια πλευρά να καταγγείλουμε την αδιαφορία της κυβέρνησης και σ’ αυτό τον τομέα και βεβαίως να εκφράσουμε τη λύπη μας γιατί πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν, αντί να είναι στα κολαστήρια των φυλακών, να έχουν δεχθεί διαφορετικές φροντίδες και να έχουν απεξαρτηθεί.
Αν κάνουμε έναν απολογισμό της πολιτικής της κυβέρνησης αυτά τα χρόνια στον τομέα των ναρκωτικών, αυτός θα είναι εξαιρετικά απογοητευτικός. Ο κ. Καραμανλής είχε υποσχεθεί με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, ότι θα εξαφανίσει μέχρι το τέλος του 2004 τις λίστες αναμονής για την υπαγωγή στο Πρόγραμμα απεξάρτησης του ΟΚΑΝΑ.
 Η λίστα αναμονής στο τέλος, το 2003 που παραδώσαμε εμείς, ήταν 2.500 τοξικομανείς. Σήμερα, μετά την εξαφάνισή της από τον κ. Καραμανλή, ο αριθμός ανέρχεται στους 5.000. Δηλαδή η λίστα αναμονής έχει διπλασιαστεί στον αριθμό και τα χρόνια αναμονής για την υπαγωγή στο Πρόγραμμα, αγγίζουν περίπου τα 5, πράγμα που σημαίνει ότι το Πρόγραμμα τελικά δεν είναι σε θέση να προσφέρει την απαιτούμενη βοήθεια, γιατί μετά από 5 χρόνια αντιλαμβάνεστε ότι οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά μπορεί να μη ζουν πια.
Συναντήσαμε τους εργαζομένους του ΟΚΑΝΑ, οι οποίοι μας έδωσαν συγκλονιστικά στοιχεία. Μας είπαν δηλαδή ότι εξαιτίας της παντελούς αδιαφορίας της κυβέρνησης και προφανώς του υπουργού, αν διατίθεντο αυτή τη στιγμή περίπου 500.000 ευρώ στα δύο οργανωμένα ή προς οργάνωση Κέντρα τη Αθήνας, στο Περιστέρι  και στην Καποδιστρίου, θα μπορούσαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να προωθηθούν τουλάχιστον 1.000 άτομα από τις λίστες αναμονής. Η κυβέρνηση όμως αρνείται να διαθέτει αυτές τις 500.000 ευρώ, προκειμένου να σωθούν ή να υπαχθούν στο πρόγραμμα 1.000 άνθρωποι.
Αντιλαμβάνεστε ότι μια στοιχειώδης, καλύτερη οργάνωση όλων των προγραμμάτων και των υπαρχόντων δομών του ΟΚΑΝΑ, θα μπορούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα να οδηγήσει στη σημαντική μείωση της λίστας και βεβαίως στον περιορισμό του χρόνου αναμονής υπαγωγής των τοξικομανών στο Πρόγραμμα αυτό.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε παραδώσει το 2004 σε λειτουργία 63 Κέντρα Πρόληψης σε όλη την Ελλάδα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σ’ αυτά τα 5 χρόνια προσέθεσε άλλα 8. Το τραγικό όμως είναι ότι αυτά τα Κέντρα σήμερα είναι σε αδυναμία να λειτουργήσουν επειδή δεν χρηματοδοτούνται. Οι εργαζόμενοι σ’ αυτά παραμένουν απλήρωτοι εδώ και πάρα πολλούς μήνες, οι οφειλές της κεντρικής Διοίκησης προς τους Δήμους οι οποίοι συμμετέχουν στο Πρόγραμμα άρα και από τους Δήμους προς το Πρόγραμμα, προς τα Κέντρα αυτά, είναι πολύ μεγάλες, ανέρχονται σε εκατομμύρια ευρώ, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση δεν καταβάλλει τα οφειλόμενα.
Άρα λοιπόν μια μεγάλη προσπάθεια της χώρας που πέρασε και θα έπρεπε να ενδυναμωθεί μέσα από τα Κέντρα αυτά, ώστε να προλαμβάνονται οι περιπτώσεις των νέων κυρίως ανθρώπων, πριν πέσουν στην μάστιγα των ναρκωτικών, δεν εξελίσσεται όπως θα έπρεπε.
Υπάρχει επίσης μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση, η οποία συνδέεται με την παράνομη λειτουργία ιδιωτικών κέντρων απεξάρτησης. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι κάποια τέτοια Κέντρα λειτουργούν χωρίς νομοθετικό πλαίσιο. Η άποψή μας είναι ότι από τη στιγμή που λειτουργούν έτσι, απλώς ληστεύουν τον κόσμο, οι υπηρεσίες που προσφέρουν δεν είναι αυτές που θα έπρεπε, και επειδή  δεν υπάρχει πλαίσιο, δεν υπάρχει και έλεγχος του τι ακριβώς κάνουν.
Η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια και τ’ αυτιά μπροστά σ’ αυτό το φαινόμενο, γιατί προφανώς το εντάσσει στη συνολική πολιτική της, η οποία λέει ότι τα πάντα με έμμεσο ή άμεσο τρόπο θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τον ιδιωτικό τομέα και μετά, αφού ο ιδιωτικός τομέας από την παράνομη οδό παραλάβει το μεγαλύτερο κομμάτι, να έρθει και να οργανώσει αυτή τη λειτουργία, αν θέλει να την οργανώσει, αφού όμως το παιχνίδι θα έχει χαθεί και η αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου κοινωνού προβλήματος θα γίνεται με όρους αγοράς και όχι με όρους κοινωνικής ευθύνης.
Στον κ. Καραμανλή αρέσει να επισκέπτεται  το γειτονικό προς το σπίτι του ΚΕΘΕΑ, για λόγους προφανώς επικοινωνιακούς. Δεν θέλουμε να του αποδώσουμε ότι δεν έχει πραγματικό ενδιαφέρον, όμως ο απολογισμός της κυβέρνησης της οποίας ηγείται, σε ένα θέμα που ο ίδιος το είχε αναγάγει σε πρώτη προτεραιότητα των πρωτοβουλιών του, είναι εξαιρετικά αρνητικός.
Από τη δική μας πλευρά, επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι τα ζητήματα αυτά δεν προσφέρονται για κλασικού τύπου αντιπολίτευση. Αφορούν ένα σημαντικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και θέλουμε να σταθούμε υπεύθυνα στην αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού. Αυτό που λέμε προς την κυβέρνηση είναι ν’ ασχοληθεί επιτέλους σοβαρά με τις υπάρχουσες δομές, αυτές που εμείς παραδώσαμε, έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν, αν θέλετε,  ακόμα και χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση.
Μια καλύτερη διαχείριση των χρημάτων που διατίθενται, θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεαματικά αποτελέσματα όσον αφορά στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Πάρα πολύ σύντομα, θα μπορούσαν χιλιάδες άνθρωποι να ενταχθούν στα Προγράμματα, έτσι ώστε να αισθανθούμε κι εμείς ως πολιτικοί, και ως πολίτες αυτής της χώρας ότι έχουμε πράξει το καθήκον μας απέναντι σε ανθρώπους που βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία.