Το Σαλάτς είναι η βρύση που στα νερά της γενιές Κιλκισιόπαιδων κατέφευγαν τα καλοκαίρια για μπάνιο και παιγνίδια. Είναι η δεξαμενή -βρύση τις αναμνήσεις της οποίας, εκτός από τα παιδιά, κουβαλούν νέοι της τότε εποχής που έκλειναν εκεί τα ραντεβού τους κατά τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα της εφηβικής τους νιότης.
Με αγάπη νοσταλγία και συγκίνηση αναφέρεται άλλωστε στο Σαλάτς ο άλλοτε συμπολίτης μας Σταύρος Λίβας,ο οποίος στο μικρό του βιβλιαράκι με τον τίτλο '' η παλιά μικρή μας πόλη '' επισημαίνει την ιδιαίτερη θέση που κρατούσε η βρύση στις καρδιές των Κιλκισιωτών τόσο των μικρών όσο και των μεγάλων.

Αλλά πέρα από τις παραπάνω εικόνες με συναισθηματική φόρτιση, το Σαλάτς παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον για την πόλη μας, μιά και η παρουσία του ακουμπάει στην Οσμανική Περίοδο, στην εποχή δηλαδή που το Κιλκίς δεν είχε ακόμη απελευθερωθεί
Το Σαλάτς είναι ένα από τα ελάχιστα οσμανικά μνημεία που υπάρχουν στην πόλη μας και αποτελεί σπάνιο τεκμήριο τοπικής ιστορίας των περασμένων δύο αιώνων. Γι αυτό και ορθότατα ο Δήμος Κιλκίς ,σεβόμενος την ιστορία της πόλης, ανακαίνισε την βρύση -δεξαμενή, κατά το πρότυπο της αρχικής του κατασκευής.
Πολύ δε σωστά, τοποθέτησε στην μετωπίδα της βρύσης την ενεπίγραφη μαρμάρινη πινακίδα που προϋπήρχε στην αρχική (οσμανική) βρύση κι έτσι ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται αμέσως την χρονική τουλάχιστον περίοδο που πρωτοκατασκευάσθηκε η βρύση.
Η πινακίδα που είναι γραμμένη στην οσμανική γραφή, κατά μετάφραση τούρκου φίλου μου επισκέπτη γράφει:'' Στο όνομα του οικτίρμονος και ελεήμονος Θεού.'' (Bismıllahhir Rahmani rahim)

Γιατί τώρα όλη αυτή η αναφορά στην ιστορία του Σαλάτς:
Γιατί ο σημερινός επισκέπτης της βρύσης θα απογοητευτεί όταν αντικρίσει την θλιβερή της εικόνα. Εκτός από κάποια πλακάκια που είναι αποξηλωμένα, η γούρνα (λεκάνη)της βρύσης είναι γεμάτη με πλαστικά, σκουπίδια και βρωμιές. Παρά το τρεχούμενο νερό ,ο βυθός και τα τοιχώματα της λεκάνης είναι καταπράσινα.
Δεν κοστίζει πολλά ο τακτικός καθαρισμός της λεκάνης. Και δεν νομίζω ότι εκεί είναι το πρόβλημα. Το ουσιώδες είναι ότι αυτοί που είναι υπεύθυνοι να συντηρούν και καθαρίζουν το Σαλάτς, θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουν την σπουδαιότητα του Μνημείου. Θα πρέπει να αντιληφθούν ότι συντηρώντας και καθαρίζοντας την Βρύση-Λεκάνη, δεν καθαρίζουν απλώς μια ποτιστική γούρνα για τα ζώα του Πόρσαλι, αλλά συντηρούν και καθαρίζουν ένα ιστορικό Μνημείο συνδεδεμένο με την ιστορία της πόλης μας. Γι αυτό και ο σεβασμός στο Σαλάτς αποτελεί υ π ο χ ρ έ ω σ η των τοπικών φορέων, με πρώτο τον Δήμο.