Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 11:32:33 πμ
Τρίτη, 11 Ιουλίου 2017 11:22

Τάσος Γιοβανούδης : Παλιές φωτογραφίες από το Κιλκίς του 1916 από το Γάλλο στρατιωτικό VITAL MOREL

Σε ιστοσελίδα τυχαία εντόπισα φωτογραφίες του Κιλκίς, και της γύρω περιοχής, που περιέχονται σε βιβλίο του Γάλλου στρατιωτικού Vital Morel, από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.


Οι συνολικά 37 φωτογραφίες αφορούν: Κιλκίς 8, Κεντρικό 14, Μαυροπλαγιά 1,  Μυλοχώρι 1, Κ. Θεοδωράκι 3, Βάθη 1, Μεταλλικό 1, Κρηστώνη 3, Θεσσαλονίκη 1, Λοιπές  περίπου 4.
Παραθέτω τέσσερις που έχουν ταυτοποιηθεί,  για ενημέρωση των συμπολιτών μας. Πολύ πιθανόν κάποιοι να τις γνωρίζουν.

1. Εκκλησία
Μυλοχωρίου
Στη φωτογραφία του Μυλοχωρίου (Alexia), ταυτοποιείται το καμπαναριό  που υπάρχει στα νεκροταφεία του χωριού, με το υπάρχον στη φωτογραφία του 1916. Ο Morel, αναφέρεται σε μοναστήρι της Αλέξια.
Αν προσέξουμε τη φωτογραφία του, θα δούμε την εκκλησία και αμέσως μετά το καμπαναριό. Μετά  το καμπαναριό στα δεξιά της φωτογραφίας διακρίνονται ψηλά κτήρια, πιθανόν κοιτώνες και στο βάθος, στην απέναντι όχθη του Γαλλικού ποταμού, φαίνονται κτίσματα.  Η κορυφογραμμή του βουνού, που διακρίνεται στην παλιά φωτογραφία ταυτίζεται στις καμπυλώσεις της με την σημερινή.
Λογικά ο Morel βρήκε το μοναστήρι άδειο, επειδή οι Βούλγαροι κάτοικοι της Αλέξιας, έφυγαν μετά τον Ιούνιο του 1913.
Ο Αχιλλέας Σπυρλιάδης, 85αρης σήμερα, που η κατοικία του είναι λίγο πάνω από την εκκλησία είπε:
- Θυμούμαι πολύ καλά την παλιά εκκλησία, που το καμπαναριό της ήταν δίπλα στο ιερό. Ήταν όμορφη, μεγάλη και όλη αγιογραφημένη. Την γκρεμίσαμε και κάναμε καινούργια, δεν ξέρω για πιο λόγο. Όπως έλεγε η μάνα μου, όταν ήλθαν πρόσφυγες στο Μυλοχώρι, πολλοί χωριανοί στεγάσθηκαν προσωρινά στα παλιά ερειπωμένα κτίσματα, δίπλα και γύρω από την εκκλησία. Εμείς εγκατασταθήκαμε στο  οικόπεδο που και σήμερα κατοικούμε, όπου είχε επτά ερειπωμένα κτίσματα και πηγάδι. Ήταν, έλεγε η μάνα μου, το σπίτι του παπά.  Απέναντι από το ποτάμι, στο υψωμαματάκι, είχε και σήμερα ακόμη έχει κομμάτια κεραμίδια.
Το χωριό ήταν γύρω από την εκκλησία. Κεντρικός δρόμος, δεν είναι αυτός που έχουμε σήμερα. Στην είσοδο του χωριού, κοντά στο καφενείο, είχε ένα μεγάλο καραγάτσι, από εκεί πήγαινε προς την εκκλησία και το ποτάμι , για να συνεχίσει προς τα άλλα χωριά. Ακόμη και σήμερα ο δρόμος είναι εμφανής.