Μπάινεις μέσα και βλέπεις δάπεδα ξηλωμένα, σκοτεινούς τοίχους χαλασμένους, πόρτες ετοιμόρροπες… Κατεβαίνεις αριστερά για το Ακτινολογικό και Μικροβιολογικό και βλέπεις ένα παρδαλό χρώμα παπαγάλου-μην πως τίποτε χειρότερο-δάπεδα το ίδιο σκοτεινά, 10 πόρτες άβαφες και σπασμένες, καλώδια να κρέμονται, σωλήνες να στάζουν και να μην είναι εγκιβωτισμένοι για προστασία του ιατρικού προσωπικού, αλλά και των ασθενών. Σοβάδες να πέφτουν…
Τα βλέπει ο καθένας όλα τούτα… Δυστυχώς δεν τα είδαν ποτέ όσοι διατέλεσαν βουλευτές και υπουργοί.
Η ξενάγηση συνεχίζεται και ανεβαίνεις στον 1ο και 2ο όροφο. Στους χώρους αναμονής των επισκεπτών συναντάς φθαρμένα και σπασμένα καθίσματα, μισοσαπισμένες πόρτες, προχωράς και στους θαλάμους ασθενών που θα περίμενες καλύτερη εικόνα η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη.
Με 150 λέξεις αυτή είναι η κατάσταση στο Νοσοκομείο Κιλκίς. Αυτό είναι το Νοσοκομείο Κιλκίς.
Μέσα από την ψυχή μας, ΜΠΡΑΒΟ και πάλι ΜΠΡΑΒΟ στους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζονται με κίνδυνο της ζωής τους σε αυτές τις τρισάθλιες συνθήκες και αγωνίζονται καθημερινά να σώσουν ζωές , να περιθάλψουν ασθενείς.
Τα βλέπει ο καθένας αυτά. Δυστυχώς δεν τα είδαν όσοι όφειλαν να τα δουν και να τα διορθώσουν.
Και τώρα κύριες Γεωργαντά, είστε σήμερα εν ενεργεία ΥΠΟΥΡΓΟΑ και γνωρίζουμε ότι θέσατε κάποιους στόχους. Διαβάζουμε γι’ αυτούς.
ΕΝΑΣ και ο ΠΡΩΤΟΣ στόχος είναι – πρέπει να είναι, αξίζει να είναι- το ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΙΛΚΙΣ.
Διότι πάντοτε λέμε ΠΡΩΤΑ Η ΥΓΕΙΑ.
Περιμένουμε, ελπίζουμε και αξιώνουμε: Νοσοκομείο ΤΩΡΑ.

Σωτήρης Κοσμίδης