Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024, 1:56:28 μμ
Πέμπτη, 07 Ιανουαρίου 2021 21:42

Έμφρων λόγος εν έκφρονι καιρώ

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός συγγραφέας.

Η χώρα βαρυγκομά και η κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Και το λαό ακόμη «γραμμένο» τoν έχουν. Τον θέλουν γιατί κερδίζουν από αυτόν δόξα και χρήμα. Χάρη σ' αυτόν που του έδωσαν μηδέν «κοινωνικό μέρισμα» αποκτούν τίτλους, ρόλους και αξιώματα. Διαφορετικά πολλούς από αυτούς ούτε ο ψιλικατζής της γειτονιάς θα τους ήξερε.

 

Το πολιτικό «βρέφος» που βάφει και σβήνει τους μεγάλους περιπάτους της πόλης των Αθηνών, έχει ξοδέψει 900.000 για λαμπιόνια, σε καιρούς κατάστασης πολιορκίας, λόγω της πανδημίας, την ώρα που οι γιατροί στο νοσοκομείο Παπανικολάου κάνουν έρανο να συγκεντρώσουν 230.000, για να ολοκληρώσουν έρευνα πιθανής θεραπείας από τον κορονοϊό. Χώρια τα 120 εκατομμύρια που έκανε ο θείος του δώρο στην Aegean.

Έγκλημα ανώνυμο δεν υπάρχει. Το καθένα έχει το φυσικό και ηθικό του αυτουργό. Όποιος δεν αγωνίζεται για τη δημοκρατία, του αξίζει να ζει σε δικτατορία. Το μεγαλύτερο λογοπαίγνιο στην πολιτική ιστορία της χώρας είναι η μεταβάπτιση της δεξιάς παράταξης σε Νέα Δημοκρατία. Διότι, ούτε νέα είναι, ούτε και καθαρή δημοκρατία μπορεί να θεωρηθεί, με τους ακροδεξιούς  υπουργούς, προερχόμενους από την ΕΠΕΝ και το ΛΑΟΣ. 

Ο Έλληνας βγάζει όπως ο Οιδίποδας τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια. Τιμωρεί αυτόν που φταίει ποσώς κι εκλέγει αυτόν που τον καταστρέφει ολοσχερώς. Αυτόν που έχει βαφτίσει τη δωροδοκία σε χορηγία, χαρίζοντας σε μια χούφτα ολιγάρχες τους φόρους  από το αίμα του.

Η κυβέρνηση της ανεμελιάς και της αδιαφορίας, της αστυνομικής καταστολής και της βίας, αυτή που επέδειξε εγκληματική αδιαφορία στην προετοιμασία για το δεύτερο κύμα κορονοϊού, αντί να ζητά συγνώμη από τον ελληνικό λαό,  όπως έπραξε ο βασιλιάς της Σουηδίας, τον χαρακτηρίζει ως ανεύθυνο για όλα, την ώρα που μια κάστα «επωνύμων» στη χώρα, εν μέσω απαγορεύσεως, πάει για Χριστουγεννιάτικες διακοπές στο Ντουμπάι.

Τρεις λάμιες λυμαίνονται την έρμη τούτη χώρα:  η οικογενειοκρατία, η μιντιοκρατία και η ολιγαρχία. Ζούμε σ' ένα νεοφιλελεύθερο καθεστώς που το συνθέτουν το ψέμα, η ανεμελιά και η προπαγάνδα. Σ' ένα καθεστώς όπου ο φτωχός χάνει την πρώτη του κατοικία, λόγω του πτωχευτικού νόμου, την ώρα που οι τράπεζες διαγράφουν χρέη εκατομμυρίων σε γνωστούς ζάπλουτους.

Ένας παράξενος δυισμός ταλαιπωρεί την τάλαινα Ελλάδα, σ' όλα  τα πεδία και τα επίπεδα της ζωής, χωρίζοντάς την σε δίπολα, από την πολιτική ως το ποδόσφαιρο. Από τη μια ο διεθνιστής κι από την άλλη ο εθνικιστής. Ο πατριώτης και ο προδότης, ο φιλέλληνας και ο ανθέλληνας.

«Εμένα το κοντύλι μου με την καρδιά μου είν' ένα, βλέπει μου εμέ ο χτυπόκαρδος και η πινελιά μου κλαίει», γράφει στο ποίημά του «Κομμάτια» ο Παλαμάς. Σκοπός της πολιτικής δεν είναι η ευτυχία του ανθρώπου αλλά η ελευθερία του, έρχεται να προσθέσει ο Καστοριάδης. Η ελευθερία του ατόμου συρρικνώνεται συνταγματικά κάθε μέρα που περνά. Χιονοστιβάδα έγιναν στις μέρες μας οι απαγορεύσεις....

Το γεγονός ότι δεν κερδίζει από την κυβερνητική φθορά η αριστερά, πρέπει να απασχολήσει στα σοβαρά τον Σύριζα. Να αναλύσει το «τι» και το «γιατί» και να βρει την απάντηση.

Η συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγα πρόσωπα δεν βοηθά τη δημοκρατία. Αν π.χ. σ' ένα πολιτικό γραφείο, οποιουδήποτε κόμματος, υπάρχουν όλες μαζί οι αιρετές εξουσίες,  σε εθνικό, περιφερειακό, δημοτικό, στελεχικό και οικογενειακό επίπεδο, το φαινόμενο αυτό είναι συγκεντρωτικό και δεν βοηθά στο άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία. Αντίθετα το καθιστά "κλειστό" και παθαίνει ό,τι και το στρείδι που αφυδατώνεται και στεγνώνει...

Οι ίδιες πρακτικές και οι ίδιες συμπεριφορές, μειώνουν τις διαφορές ανάμεσα και στα πλέον αντίθετα κόμματα, πράγμα που πλήττει περισσότερο εκείνο  που υπόσχεται μιαν  άλλη ηθική πολιτική. Αν δεν υπάρχει διαφορά σε νοοτροπία, ανάμεσα σ' έναν δεξιό και έναν αριστερό πολιτικό, έχει απόλυτο δίκιο ο λαός να λέει, πως όλοι τους το ίδιο είναι, γεγονός που στερεί και πάλι από την αριστερά το ηθικό πλεονέκτημα, ότι ξεχωρίζει.

Οσονούπω έχει ο Σύριζα κομματικές εκλογές για την ανάδειξη των οργάνων του. Σε σχέση μ' αυτές είναι καλό  να ανακοινωθεί η λίστα με τα ονόματα των υποψηφίων, πριν από τις εκλογές και να  αξιοποιηθεί ο μέγιστος αριθμός μελών της νομαρχιακής, έτσι ώστε να ενισχυθεί το κόμμα σε εκπροσώπηση.

Να δυναμωθεί με νέα μέλη και να απογαλακτισθεί από πιθανές «ιδιοκτησιακές», παλιές αντιλήψεις. Να ανοιχτεί στο δημοκρατικό και προοδευτικό χώρο με και να λειτουργεί ως ένα πραγματικό ζυμωτήριο ιδεών και όχι ως ένα εφαλτήριο προσωπικών σκοπών, με ένα και μοναδικό στόχο: να γίνει στις επόμενες εθνικές εκλογές κυβέρνηση ο Σύριζα για το καλό της χώρας.