Κι επειδή είναι δύσκολο μια τέτοια απόφαση να παρθεί κι ακόμα πιο δύσκολο να εφαρμοστεί, άγεται και φέρεται ,το κοινωνικό σώμα, αιώνες τώρα, ένθεν κακείθεν.
Από όσο θυμάμαι από την ιστορία, η εξουσία - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - πάντοτε ανήκε στον έναν είτε αυτός ήταν Θεός είτε άνθρωπος. «Η μονάδα είναι το παν». Το είπε ο Ηράκλειτος το είπε και ο Πυθαγόρας. Η μονάδα κινεί τα πάντα σε Γη και ουρανό κι αυτή τα αλλάζει όλα. Στη μονάδα καταλήγει και η δημοκρατία με επικεφαλής τον πρωθυπουργό. Κάθε πλειοψηφία ανήκει στη μονάδα. Ο λαός εκλέγει πολιτικούς, οι πολιτικοί σχηματίζουν βουλή και η πλειοψηφία αυτής εκλέγει τον κυβερνήτη της χώρας. Αν ο κυβερνήτης αυτός  έχει καλές ηγετικές ικανότητες  θα οδηγήσει τη χώρα στην επιτυχία. Αλλιώς θα την ταλανίζει συχνά, όπως συνήθως συμβαίνει τώρα.
Ο Σύριζα ευτύχησε να έχει έναν χαρισματικό ηγέτη του οποίου τις προτάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας υιοθέτησε τις προάλλες και η Ε.Ε. Κι είναι αυτός το πιο ισχυρό «χαρτί» του. Στην ελληνική πολιτική, όμως, τις περισσότερες φορές μετρά τίνος παιδί είσαι. Κι αν είσαι από "τζάκι" εκλέγεσαι συνήθως. Απόδειξη; Οι οικογένειες που κυβέρνησαν την Ελλάδα από την Κατοχή και μετά είναι τρεις. Έτσι εξηγείται γιατί έγιναν κάποιοι πολιτικοί. Από τον κανόνα αυτόν δεν εξαιρείται και η Γεννηματά. 
Το σημερινό Κινάλ δεν μοιάζει πολιτικά με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό  Κίνημα του Ανδρέα. Γιατί, όχι μόνο ξέχασε την ιστορική  διακήρυξη  της 3ης του Σεπτέμβρη, όχι μόνο λησμόνησε το βρόμικο -89, αλλά εξελίχθηκε στον καλύτερο σύμμαχο της δεξιάς, αφού υιοθέτησε το ρήμα βολεύομαι, κατακτώντας προβεβλημένες θέσεις στην κυβέρνηση της δεξιάς πολλά από τα στελέχη του. 
Διαβάζω στην ιστοσελίδα «Iefimerida» ότι η κόρη του Γεννηματά έκανε στροφή στην πολιτική. Και ήδη από τώρα δηλώνει ότι θα δώσει ψήφο ανοχής στη ΝΔ, σε περίπτωση που δεν πάρει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές.
Είναι να απορεί κανείς βλέποντας τα στοιχεία από τη δημοσκόπηση της Metron Analysis, που παρουσιάστηκαν στο Mega, την Πέμπτη 28-1-2021. Με βάση τα στοιχεία αυτά η θετική άποψη για το Μητσοτάκη εντός της ΝΔ είναι 88% , ενώ εντός του Κινάλ είναι 92%! Άρα, το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι ποιο από τα δύο κόμματα είναι περισσότερο Μητσοτακικό. Αν δεχθούμε το αποτέλεσμα της μέτρησης ως πραγματικό,  η  ζυγαριά γέρνει σαφώς υπέρ του Κινάλ, κατά  τέσσερις  μονάδες!
Ένα κόμμα που έχει φορτώσει  τα χρέη του στο  λαό, είναι άδικο να τον κυβερνά κιόλας. Αυτό λέει η λογική, αυτό και η ηθική. Δυστυχώς όμως  η δικαστική εξουσία δεν είναι ανεξάρτητη από τη νομοθετική, αφού αυτή ορίζει την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Έτσι, αντί τα κόμματα, που χρεοκόπησαν τη χώρα, να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη, όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά «ξηλώνονται» από δικαστικές επιτροπές οι δικαστές που τολμούν να ελέγχουν την κυβέρνηση. Εδώ δεν είναι Γαλλία. Εδώ είναι Ελλάδα κι είναι αλλιώς!
Ό,τι έμεινε στο Κινάλ, ως ένα βαθμό, είναι το παλιό δεξιό του κομμάτι, που έχει περάσει στο  ΠΑΣΟΚ, όταν αυτό ήταν κυβερνητική εξουσία. Είναι η μετακινούμενη μάζα  που διαμορφώνει, την κατά περίπτωση, πλειοψηφία.  Το Αριστερό κομμάτι του Κινάλ, έχει ήδη προσχωρήσει, σε σημαντικό ποσοστό στο Σύριζα κι αποτελεί σήμερα το βασικό  κορμό του.
Κι είναι το κομμάτι αυτό, κυρίως, που εκτίναξε τα ποσοστά της Αριστεράς κι από το 3% τα πήγε στο 36%. Η πολιτική εκτός από ποσοστά πρέπει να έχει και σαφή ιδεολογική έκφραση. Αυτό που απομένει στο Σύριζα, τώρα, είναι η πολιτική του ζύμωση. Η συγχώνευσή του σε έναν συμπαγή κορμό με σαφή προορισμό. Οι διαφορετικές φωνές είναι καλές, αλλά πολλές φορές, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο.