Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 12:51:13 πμ
Τρίτη, 27 Ιουνίου 2017 21:54

Κώστας Πινέλης :Το Κιλκίς της ραστώνης, της ακινησίας, της απραξίας της στασιμότητας, της τελμάτωσης, του …τίποτα

Στην πρώτη έκδοση της εφημερίδας «γνώμη» του Κιλκίς  το 2004 μου ζητήθηκε, από τον φίλο Κώστα Χαραλαμπίδη,  να γράψω ένα άρθρο-σχόλιο. Ανταποκρίθηκα και έγραψα το άρθρο «Το Κιλκίς της πίκρας μας των ψευδαισθήσεων και των οραμάτων μας». Το θέμα αναφερόταν στα πολλά προβλήματα του Κιλκίς που εξαγγέλλονται και δεν αρχίζουν ή όταν αρχίζουν δεν λένε να τελειώσουν και για την υποκρισία των αιρετών αρχόντων της κεντρικής εξουσίας και της αυτοδιοίκησης.


Σήμερα, 13 χρόνια μετά η κατάσταση παραμένει σχεδόν η ίδια αφού πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει και λίγα προβλήματα έχουν επιλυθεί, με αποτέλεσμα η πόλη του Κιλκίς να θεωρείται, κατά γενική ομολογία και να είναι  η χειρότερη πρωτεύουσα νομού της Ελλάδας! ( όσοι έχουν βρεθεί σε άλλες πόλεις πρωτεύουσες νομών ξέρουν και όσοι δεν έχουν άμεση γνώση, ας κάνουν μια πλοήγηση στο διαδίκτυο).
Χρησιμοποίησα ως τίτλο σε αυτό μου το σχόλιο πέντε ουσιαστικά και μια αντωνυμία με την ίδια έννοια, την ίδια σημασία ας πούμε. Για να τονίσω το τίποτα.
Τίποτα: άρνηση της ύπαρξης, η στέρηση, η έλλειψη. (Η άρνηση ιδιαίτερα στη σύγχρονη επικαιρότητα, όπου μας στερούν τα πάντα και μας τα ζητούν όλα).
Ένα τίποτα - κάτι ακόμα πιο μηδαμινό: ένα τίποτα αποκτά ξαφνικά υπόσταση, αρχίζει να διογκώνεται, γιγαντώνεται, παίρνει διαστάσεις μυθικές....
Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει πολλά που δεν έχουν γίνει. Είτε αφορούν υποδομές γενικά ή άλλα ζητήματα. Να αναφέρουμε μερικά:
Προβλήματα όπως η στέγαση των δικαστηρίων, του ΤΕΙ και του ΤΕΛ, οι οδικές αρτηρίες και οι κόμβοι, η αναπαλαίωση και συντήρηση παραδοσιακών κτιρίων της πόλης (Παλιά νομαρχία, δίδυμες, παλιά Μητρόπολη  κ.λ.π., κ.λ.π) οι διαμόρφωση χώρων αναψυχής, μαζικής άθλησης, παιδότοπων. Η αναβάθμιση της πόλης με σωστούς πεζόδρομους, πλατείες, μαζική δενδροφύτευση κ.λ.π. η έλλειψη υποδομών στην παιδεία και η κατάσταση του νοσοκομείου κ.ά.
Προβλήματα στις υποδομές του αθλητισμού που δεν έχουν βρει λύση πάνω από μία 10ετία όπως, το κολυμβητήριο (η μοναδική πρωτεύουσα νομού χωρίς κολυμβητήριο για να  τα κονομάνε οι ιδιώτες με τις πισίνες), το κλειστό προπονητήριο κάτω από τις κερκίδες του σταδίου και οι ίδιες οι κερκίδες του σταδίου, η ανυπαρξία αποδυτηρίων στο στάδιο, η έλλειψη οργάνων (εμπόδια , στρώματα επί κοντό, στυλοβάτες κλπ). (Για τα παραπάνω, όλοι θυμόμαστε ότι τα χρήματα είχαν εγκριθεί το 2003 επί Φλωρίδη και μόλις ήρθε στην εξουσία η ΝΔ ο Ορφανός τα πήρε πίσω). Και τέλος η έλλειψη προσωπικού στα στάδια και στα κλειστά του Δήμου.
Προβλήματα που τσορκανίουνταν που λένε οι Πόντιοι, που γκρεβελάνε, κατραγκλάνε  που λέμε οι Θρακιώτες, που σέρνονται δηλαδή και πάνε έτη και έτη.  
Υπεύθυνοι είναι πρώτα και κύρια οι αιρετοί σε κεντρικό επίπεδο εξουσίας, οι βουλευτές του νομού δηλαδή, που το μόνο που κάνουν είναι να ψηφίζουν τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους στηρίζοντας τις κυβερνήσεις των κομμάτων εξουσίας με τα οποία εκλέγονται σε όλες τις αντιλαϊκές επιλογές. Και που βέβαια έχουν μεγάλη  ευθύνη όσοι τους ψηφίζουν και τους ξαναψηφίζουν πιστεύοντας στις υποσχέσεις, στα μεγάλα λόγια και περιμένοντας  ατομικές λύσεις και ρουσφέτια.
Θυμάμαι όταν ήμουν υποψήφιος νομάρχης και βουλευτής το 2002 και  το 2007 τι περίμεναν να ακούσουν από εμάς και σε τι μας ζητούσαν να δεσμευτούμε!
Κάποιοι βρίσκουν π.χ.  βαρετές τις ομιλίες μας σε τοπικό επίπεδο όσο και του γ.γ. και των βουλευτών μας σε κεντρικό επίπεδο και στη βουλή, γιατί δεν τάζουν λύσεις για «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν»  του συστήματος και γιατί δεν (τους) δίνουν ωραίες ατάκες, του στιλ "αλητάμπουρα, θα μου ζητήσεις συγνώμη στα τέσσερα", δε λέει κάθε τρεις και λίγο οικουμενική κυβέρνηση, ως φάρμακο για πάσα νόσο, όπως ο Λεβέντης, δεν έχει καν το στοιχείο της τραγικής ειρωνείας, που χαρίζει πχ ο Θεοδωράκης, όταν μιλάει εναντίον της διαπλοκής (αλήθεια τι κάνει ο εργολάβος;  Όχι το γλυκό, ο Μπόμπολας).

Όσον αφορά τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης, της Τοπικής διοίκησης δηλαδή,  άστα να πάνε… η πρώτη και κύρια ευθύνη τους είναι ότι με την λογική του συμβιβασμού και της υποτέλειας στην κεντρική εξουσία (και στα κόμματα εξουσίας που τους στηρίζουν), έχουν οδηγήσει την άλλοτε αγωνιστική τοπική αυτοδιοίκηση που έλυνε προβλήματα και ήταν στο πλευρό του λαού, στην πλήρη απαξίωση. Αυτοδιοίκηση που δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα εδώ και χρόνια.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στην καθημερινότητα  (καθαριότητα, συντήρηση του υπάρχοντος πράσινου, εξυπηρέτηση των δημοτών από τις διοικητικές υπηρεσίες) όπου το έργο των υπηρεσιών είναι σε ανεκτό επίπεδο και αυτό χάρις στην προσπάθεια των εργαζομένων παρά του ότι περιορίσθηκε ο αριθμός τους  εξ αιτίας των μνημονίων καθώς και ότι μειώθηκαν οι μισθοί τους.
Στην οικονομική κατάσταση δεν είδαμε καμία διεκδίκηση από το Κράτος η άλλους Δημόσιους Οργανισμούς. Αντίθετα συμπορεύονται στην επιλογή της αύξησης των εσόδων των δήμων μέσα από φόρους, τέλη και χαράτσια και προς την κατεύθυνση αυτή δρομολογούν τους μηχανισμούς που θα επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη είσπραξή τους. Είναι χαρακτηριστική η πρόταση της Επιτροπής για «ενίσχυση της φορολογικής αποκέντρωσης με παράλληλη ενδυνάμωση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και παροχή κινήτρων στην αυτοδιοίκηση , ώστε να επιδιώξει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα είσπραξης των τοπικών της εσόδων
Από κοντά και η ΚΕΔΕ, έχει προτείνει την «εγκαθίδρυση ενός νέου μηχανισμού είσπραξης τοπικών εσόδων, που θα είναι διακριτό από το φορολογικό μηχανισμό του κράτους, για την άμεση είσπραξη των εσόδων που αναλογούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και με ενίσχυση της τοπικής οικονομίας».
.
 Με αφορμή αυτήν την εκτίμηση, η ΚΕΔΕ σημειώνει ότι «ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας άδικος και άνισος φόρος με τον τρόπο που ήδη διαχειρίζεται από την πολιτεία. Μπορεί να αναδιαμορφωθεί, να επανασχεδιαστεί και να αποτελέσει ουσιαστικό αναπτυξιακό έσοδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! ». Εμπαίζουν κυριολεκτικά τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, αφού η όποια αναδιαμόρφωση προτείνει έχει στόχο να πάρει ένα μέρος από το ξεζούμισμα των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών. Και δείχνει έτσι, για άλλη μια φορά, ότι η Τοπική Διοίκηση, ως κομμάτι του αστικού κράτους, σιγοντάρει και υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική.
Την ώρα δηλαδή που τα λαϊκά στρώματα στενάζουν από τις δραματικές περικοπές, ο καημός τους είναι  πώς να ξεζουμίζουν παραπέρα το λαό.
Πολλές φορές μας ρωτάνε: γιατί δεν κάνετε πιο συχνά κριτική στις δημοτικές αρχές; Έχουμε να κάνουμε με ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ.
Και σε μια τέτοια Δημοτική Αρχή δεν μπορείς να κάνεις και κριτική…

Αυτά με τους αιρετούς μας άρχοντες, εκλεγμένους είτε στην κεντρική διοίκηση είτε στην αυτοδιοίκηση.
Να το πω καθαρά και δεν έχω κανένα πρόβλημα: στα 25 χρόνια που κατοικώ μόνιμα στο Κιλκίς αυτός από τους εκλεγμένους  βουλευτές που έκανε κάποια πράγματα για το Κιλκίς και σχεδίασε κάποια άλλα που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει είναι ο Γιώργος Φλωρίδης. Από δε την αυτοδιοίκηση ο μακαρίτης, ο αείμνηστος Σπύρος Αυγητίδης που εγώ δεν πρόλαβα ως δήμαρχο, αλλά μιλάνε τα έργα που άφησε.
Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Τόσες εκλογές που κάναμε εδώ στο Κιλκίς, γεμίσαμε από υποψηφίους «καλά παιδιά» (λες και θα τους κάναμε γαμπρούς), από καλούς επαγγελματίες, δικηγόρους, γιατρούς  κ.λ.π.,  που έβγαζαν ιλουστρασιόν προγράμματα με πολλές προεκλογικές παπάρες και ψηφίζονταν ξανά και ξανά. Και δεν λέω, είναι βασικό ο εκλεγμένος να είναι καλός και έντιμος, αλλά να έχει και την κατεύθυνση να παλέψει, να συγκρουστεί, να έχει κάνει ιεράρχηση των προβλημάτων για την επίλυση τους.
Τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν, να αλλάξουν όσο ο Έλληνας αντί να σηκώσει κεφάλι, να αγωνιστεί να αλλάξει τη ζωή του, βλέπει “Survivor” για να του περάσουν προς στιγμή όλα τα βάρη. Και βλέποντας αυτήν την κατάσταση και ζώντας όλα αυτά, η φράση «μνημόνια μέχρι να κατοικηθεί ο Άρης και να σβήσει ο ήλιος» φαντάζει και είναι απόλυτα εύστοχη!