Η μετεκλογική ευφορία των νικητών και η κατάθλιψη των ηττημένων αφορά μόνο τους ίδιους. Το Κιλκίς παραμένει με τις πληγές του.  Ένας μικρός κατάλογος είναι δηλωτικός της προσπάθειας που οφείλουν να καταβάλλουν όσοι προεκλογικά …έλυσαν προφορικά  τα «πάντα όλα».
Η Αρτζάν ξαναπλημμύρισε αφού το έργο της αποστράγγισης  είναι προβληματικό όπως οι αγρότες καταγγέλλουν κι ας δαπανώνται εκατομμύρια ευρώ για αντλιοστάσια. Όσο η Πολιτεία (της αυτοδιοίκησης συμπεριλαμβανομένης) αγνοεί το αυταπόδεικτο: την κατασκευή φραγμάτων στα ρέματα Ποντοηράκλειας και Δοϊράνης θα καλείται να αποζημιώνει  τους πληττόμενους αγρότες  (με τα χρήματα των κατά καιρούς αποζημιώσεων προ πολλού χρόνου θα είχε αποσβεστεί το κόστος κατασκευής των φραγμάτων αυτών που θα είχαν και παράπλευρα οφέλη) .
Ο δρόμος Κιλκίς – Θεσσαλονίκης εντάχθηκε στα έργα – γέφυρα με το νέο ΕΣΠΑ, ως απόδειξη της ανικανότητας της Πολιτείας να το ολοκληρώσει στις συμβατικές του προθεσμίες. Όμως και παρά τις διακηρύξεις ότι λύθηκε το ζήτημα των απαλλοτριώσεων, υπάρχουν ακόμα ανοιχτά μέτωπα. Ποιος εργολάβος θα το κατασκευάσει, τι απέγινε η αίτηση παράτασης ισχύος των περιβαλλοντικών όρων και δοθέντος ότι για την απαλλοτρίωση χρειάστηκαν περίπου τέσσερα χρόνια (!) ουδείς δικαιούται να εφησυχάζει.
Εκτός κι αν παραμένει πάντα ως παρηγορητική  λύση η ένταξή του στα έργα γέφυρα με το ΕΣΠΑ της περιόδου μετά το 2020!
Το κατακαημένο παράρτημα Κιλκίς του ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας διαθέτει κτήριο έτοιμο εδώ και χρόνια, αλλά συμβαίνουν τα εξής τραγικά: Πρώτον ανήκει σε άλλους και δεύτερον ακόμα λειτουργεί στην «προσωρινή» από το 2000 στέγη του ΟΑΕΔ. Το δε κωμικό της όλης ιστορίας είναι πως ακόμα κι αν λυνόταν το ιδιοκτησιακό, αν ως εκ θαύματος στο Υπουργείο Παιδείας οι αποφάσεις του υπάκουαν στην κοινή  λογική, ακόμα και τότε για τη μεταφορά του παραρτήματος δεν θα στοιχημάτιζαν πολλοί. Διότι κατασκευάστηκε μεγάλο κτήριο για τουλάχιστον δυο τμήματα και ενδεχόμενη μεταφορά των λίγων σπουδαστών στο μεγάλο κτήριο θα σήμαινε τεράστια επιβάρυνση του λειτουργικού κόστους για το μητρικό ΤΕΙ Κ. Μακεδονίας . Λύση είναι να εμπλουτιστεί με νέους κύκλους σπουδών αν όχι τμήματα το ΤΕΙ Κιλκίς, να συστοιχηθεί δηλαδή ο αριθμός των σπουδαστών του με το λειτουργικό μέγεθος του κτηρίου, αλλά όλα τούτα κινούνται ακόμα στο επίπεδο των …ιδεών.    
Η παραγωγική ανασυγκρότηση του Κιλκίς αποτελεί το πλέον σύντομο ανέκδοτο. Ένα εκατομμύριο στρέμματα πεδινής κατά βάση γης απλά αποτελούν υπόβαθρο για επιδοτήσεις ίσα για να διαιωνίζουν την φτώχεια του νομού. Μεγαλόπνοες διακηρύξεις εξαγγέλλονται κατά καιρούς, αλλά νυν (και αεί;) ένα εκατομμύριο στόματα σε απόστασης αναπνοής από το νομό καταναλώνουν ντομάτες Ολλανδίας, λαχανικά Ισπανίας, κρέατα από τα πέρατα του κόσμου κ.ο.κ. Η όλη συζήτηση κορυφώνεται και εξαντλείται στην έγκαιρη καταβολή των επιδοτήσεων. Το ξανάνιωμα της υπαίθρου με την άνθιση της διατροφικής γεωργοκτηνοτροφίας είναι στοίχημα που δεν βάλαμε ακόμα. Απλά η επίκληση του γίνεται μόνο σε προεκλογικές περιόδους.
Αλλά γιατί να ασχοληθούμε μόνο με τα  μεγάλα; Την ώρα που διατυμπανίζονται ενέργειες και πολιτικές τόνωσης της επιχειρηματικότητας στη μοναδική οργανωμένη ΒΙΠΕ του Κιλκίς, στο Σταυροχώρι - και για το Τελωνείο Κιλκίς – η πρόσβαση των φορτηγών είναι προβληματική καθώς  η Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας  αδυνατεί να κατανοήσει την αναγκαιότητα τοποθέτησης τριών πινακίδων.
Ή την εξοργιστική σπατάλη δημόσιων πόρων – από το υστέρημα των φορολογουμένων- με την αδυναμία του κράτους να αξιοποιήσει άδεια νεόδμητα κτήρια (τριόροφο της εργατικής εστίας στο κέντρο του Κιλκίς) επιλέγοντας να καταβάλλει ενοίκια για τη στέγαση υπηρεσιών του.
Για όλα αυτά και μύρια ακόμα δυστυχώς δεν ευθύνονται οι …κομμουνιστές*. Ούτε το κακό μας ριζικό. Οι υπαίτιοι των καθ’ ημάς λυπηρών εμείς οι πολίτες είμαστε. Με τη αδιαφορία και τις κακές επιλογές μας. Διότι -και θα το γράφω σε κάθε ευκαιρία: Στις δημοκρατίες οι ένοχοι (και για τα  λυπηρά) είναι οι πολίτες.  
• Εξάλλου αν έφταιγαν οι κομμουνιστές, θα  λύναμε τα προβλήματα εκ των ενόντων . Θυσιάζοντας ως Ιφιγένεια τον ημέτερο …Πινέλη. Να γλιτώσουμε κι εμείς από αυτόν κι εκείνος από εμάς.