Απόψεις
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός – συγγραφέας.
Πάνω από οποιαδήποτε ιδεολογία και φιλοσοφία υπάρχει η αγάπη για την πατρίδα. Κάθε φορά που καίγεται ένα κομμάτι ελληνικού δάσους, καίγεται ένα κομμάτι μας. Και μαζί με τα σπίτια που καίγονται, καίγονται και τα όνειρα των Ελλήνων.
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός-συγγραφέας
Πολιτισμός που δεν ακυρώνει την βαρβαρότητα αλλά την επικυρώνει, δεν είναι πολιτισμός. Η σύγχρονη ιστορία δείχνει πως όσο τεχνολογικά προηγμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος γίνεται. Ο ιμπεριαλισμός, η αποικιοκρατία, ο ναζισμός και ο φασισμός είναι δεν είναι φαινόμενα των Ζουλού της Αφρικής ή των Ινδιάνων της Αμερικής, αλλά της πολιτισμένης Ευρώπης.
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός συγγραφέας.
Αν σε κάτι ξεχώριζε διαχρονικά η Αριστερά ήταν το πολιτικό της ήθος. Ήταν οι πνευματικοί της άνθρωποι. Στις μέρες μας λείπει αυτή η Αριστερά. Λείπει η Αριστερά του Ρίτσου, του Λειβαδίτη, του Αναγνωστάκη, του Βάρναλη, του Λουντέμη, του Θεοδωράκη, του Καστοριάδη...
Περί αισχροκέρδειας τιμών ολίγα τινά
Συντάκτης: Παγλαρίδης ΘεοφύλακτοςΓράφει ο Θεοφύλακτος Παγλαρίδης.
Είναι ν’ απορεί κανείς…. Κοροϊδεύουν συνειδητά τον κόσμο και παίζουν με τον πόνο του ή διακατέχονται από παχυλή άγνοια;
Και τι από τα δύο είναι χειρότερο;
Έλληνες και Ελληναράδες, Γραικοί και Γραικύλοι
Συντάκτης: Κωνσταντινίδης ΝίκοςΓραφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Δηλώνω «εθνικόφρων». Γνωρίζω ότι η λέξη έθνος σχετίζεται με το έθος από όπου και το εθιμικό δίκαιο. Γνωρίζω ικανοποιητικά την ιστορία, τον πολιτισμό, την εθνική μας γλώσσα, και γενικά τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το έθνος μας.
Δηλώνω πατριώτης. Γνωρίζω τι θα πει πατρίδα, όπως και το χρέος μου γι’ αυτήν, σύμφωνα με το αρχαίο ρητό του Πλάτωνα: " Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον ἐστιν η Πατρὶς...».
Ο καιόμενος φοίνικας στο κέντρο του Κιλκίς
Συντάκτης: Τερζενίδης ΚώσταςΤου Κώστα Τερζενίδη.
Τι δουλειά έχει ένας φοίνικας στο κεντρικό πάρκο του Κιλκίς; Τι δουλειά έχει ένα έλατο δίπλα στον φοίνικα του Κιλκίς; Τα ύστερα του κόσμου! Στο κεντρικό πάρκο του Κιλκίς συνυπήρχαν -μέχρι προχθές- ένας φοίνικας κι ένα έλατο. Αρμονικά; Δεν θα έβαζε στοίχημα κανείς. Ο φοίνικας δεν άντεξε το κρύο του Κιλκίς και ξεράθηκε. Το έλατο είναι πράσινο ακόμα, αλλά όλοι στοιχηματίζουν πως σύντομα δεν θα αντέξει τη ζέστη του Κιλκίς!
Η πολιτική και η προσωπική παιδεία είναι δύο πράγματα διαφορετικά. Πουθενά το προσωπικό και το συλλογικό επίπεδο ενός πολιτικού ή κοινωνικού χώρου δεν συμπίπτουν απόλυτα. Αλλιώς δεν θα είχαμε χαρισματικούς και ξεχωριστούς ανθρώπους. Δεν θα υπήρχαν ηγέτες, που θα μπορούσαν να ηγηθούν καταστάσεων και παρατάξεων. Ο Τσίπρας αναμφισβήτητα υπήρξε μια τέτοια μορφή ,που έσπασε τα κομματικά δεσμά του 3% και οδήγησε την Αριστερά σε ποσοστά κυβερνητικά.
Πάνε χρόνια τώρα που κάνοντας ζάπινγκ αργά το βράδυ, έπεσα σε ένα μικρό κανάλι της Θεσσαλονίκης. Εκείνη την ώρα, ο γνωστός αθλητικός παραγωγός Κωστής Ραπτόπουλος είχε ζωντανή αθλητική εκπομπή με τίτλο ‘’Ή στην Α’ ή στην Β’ όλοι παν για την μαρμίτα’’. Παρακολούθησα και άλλες φορές την εκπομπή και διαπίστωσα ότι ο τίτλος της εννοούσε ότι «ή στην Α’ εθνική ποδοσφαιρική κατηγορία είσαι (σημερινή Σουπερλίγκα) ή στη Β’ εθνική είσαι, όλοι πάνε για το χρήμα (μαρμίτα)».
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός-συγγραφέας.
Σε μια βδομάδα έχουμε ξανά εκλογές. Τα τοπικά επιτελεία των κομμάτων δουλεύουν πυρετωδώς με πολλές και διαφορετικές ταχύτητες. Ο προεκλογικός αγώνας για ένα καλύτερο αποτέλεσμα αφορά όλους ανεξαιρέτως, μα περισσότερο εκείνους για τους οποίους «παίζεται» η βουλευτική έδρα τους.
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.
Πολλές φορές όλοι εμείς που γράφουμε στα τοπικά έντυπα γινόμαστε γκρινιάρηδες επικρίνοντας με τα κείμενά μας τα τεκταινόμενα στη λειτουργία του κράτους μας, του Δήμου μας κτλ. Ιδιαίτερα εγώ που γράφω αυτές τις γραμμές διακρίνομαι για την υπερβολική αρκετές φορές γκρίνια μου για πράγματα που αφορούν τη διοίκηση του Δήμου μας. Ο λόγος βέβαια είναι η αγάπη μου για το Κιλκίς και η έγνοια μου για τη λύση χρονιζόντων προβλημάτων με τρόπο που με την υποκειμενική μου κρίση αντιλαμβάνομαι.