Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 4:07:32 μμ
Τρίτη, 07 Ιουνίου 2011 13:33

Νίκος Σιάνας: 1944 Δεκαεπτά χρόνια υποκρισίας 2011

sianasΈχουν περάσει δεκαεπτά χρόνια μετά την ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής να ορίσει την 19η Μαίου ως ημέρα Μνήμης για τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Μία απόφαση που είχε όμως και πολύ παρασκήνιο και πολλές αντιδράσεις. Έκτοτε, πέρα από κάποιες μεγαλοστομίες τέως πρωθυπουργών, υπουργών κ.τλ. σε συνάξεις και συνέδρια του ποντιακού Ελληνισμού, δεν είδαμε τίποτα. Καμία δράση και καμία πρωτοβουλία που θα βοηθούσε στην επίτευξη του στόχου, δηλαδή στην διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Αντιθέτως είχαμε πρωτοβουλίες προς την αντίθετη κατεύθυνση, και μάλιστα ανήμερα της 19ης Μαίου, όπως την συναυλία στα κατεχόμενα της Κύπρου,  την αποστολή της κρατικής ορχήστρας και τις καταθέσεις των στεφανιών στο μαυσωλείο του Κεμάλ, από τον πρώην και νυν πρωθυπουργό της χώρας μας, κάτι που αρνήθηκε να κάνει ο Νέλσον Μαντέλα πριν από λίγα χρόνια, ακυρώνοντας τελικά γι’ αυτόν τον λόγο την επίσημη επίσκεψή του στην Τουρκία.
Συνεχίζοντας λοιπόν πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο, το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, λίγες μόνο ημέρες μετά την εκδήλωση της 19ης Μαίου στη Θεσσαλονίκη, θέλοντας και αυτό με την σειρά του «να τιμήσει την Μνήμη των χιλιάδων νεκρών μας» αποφάσισε να χαρακτηρίσει το ΔΗΘΕΝ σπίτι του Κεμάλ Μνημείο, προφανώς κατόπιν συνεννοήσεως και προτάσεως του δημάρχου, ο οποίος αφού τακτοποίησε τα τεράστια προβλήματα της πόλης θέλει να βοηθήσει και την τουριστική της ανάπτυξη, λες και η Θεσσαλονίκη και η γύρω περιοχή δεν έχει πραγματικά ιστορικά Μνημεία. Το έργο αυτό έχει ξαναπαιχτεί, το 1930 στο όνομα της ΔΗΘΕΝ ελληνοτουρκικής φιλίας.  Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πέρα από την πρόταση  του να τιμηθεί ο Κεμάλ με το βραβείο Νόμπελ, πήρε το συγκεκριμένο σπίτι από Έλληνα πρόσφυγα και το δώρισε στην Τουρκία, το ίδιο έγινε και με τον πρώτο οίκημα της Τούρκικης Πρεσβείας στην Αθήνα, και εκείνο προσφέρθηκε δωρεάν.
Το δε «σπίτι του Κεμάλ» στη Θεσσαλονίκη πρωτοστάτησε στα γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, όταν ψευδώς κυκλοφόρησε πως είχε τοποθετηθεί βόμβα και καταστράφηκε, κάτι που σήμερα και οι Τούρκοι αποδέχονται πως ήταν προβοκάτσια οργανωμένη από τους ίδιους.
Τώρα δήμαρχος και υπουργείο ήρθαν να επιβεβαιώσουν ξανά το μεγάλο ψέμα και τη μεγάλη απάτη. Και όλα αυτά, τη στιγμή που και οι Τούρκοι δέχονται ως τόπο γέννησης του Κεμάλ την Χρυσαυγή Λαγκαδά. Πέρα όμως από το που γεννήθηκε και έζησε ο Μουσταφά Κεμάλ,  είναι δυνατόν να επιβραβεύει η ελληνική πολιτεία τον δάσκαλο του Χίτλερ, τον σφαγέα των Ελλήνων της Μικρασίας και του Πόντου;
Δυστυχώς η κατρακύλα των πολιτικάντηδων της μετά πολυτεχνείου εποχής συνεχίζεται.
Τα ποντιακά σωματεία και οι ομοσπονδίες τους, πρέπει και οφείλουν να αναθεωρήσουν κατά την ταπεινή μου γνώμη, την σχέση τους με την Ελληνική Πολιτεία και τους εκπροσώπους της.  Έχω την αίσθηση πως όλα αυτά τα χρόνια μάς εμπαίζουν και μάλιστα χωρίς ντροπή, μακάρι να κάνω λάθος. Δεν μπορεί να έχουμε αναγνώριση της Γενοκτονίας στο εξωτερικό, και στη χώρα μας να τιμάται ο Κεμάλ έστω και με αυτόν τον τρόπο.
Κύριε δήμαρχε της Θεσσαλονίκης.
Κύριε Υπουργέ του Υπουργείου Πολιτισμού. Η χώρα μας διαθέτει άπειρα επιχειρήματα και δυνατότητες  προκειμένου να προσελκύσει επισκέπτες από την παγκόσμια τουριστική αγορά.  Στον σφαγέα των Ελλήνων και στο ΔΗΘΕΝ σπίτι του αποθέσαμε τελικά τις ελπίδες για την αύξηση των τουριστών στη Θεσσαλονίκη;
Κρίμα και πάλι κρίμα