Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 01 Δεκεμβρίου 2019 19:34

Το χρονικό μιας «σχέσης χωνί»…

Γράφει η Κωνσταντίνα Γεράκη.

 

Το ερώτημα πώς θα κάνεις έναν άντρα
να παραμείνει κοντά σου διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του για σένα απασχολεί ένα μεγάλο μέρος των γυναικών…
Τα πράγματα είναι απλά.


Πολύ πιο απλά από τον βαθμό δυσκολίας που, συνήθως, τα αποδίδουμε. Πρέπει να διατηρείς σταθερότητα χωρίς να σταματάς να προσπαθείς για την σχέση σου και να είσαι ο εαυτός σου. Συνταγές υπάρχουν πολλές, δύσκολες στην εκτέλεση και η επιτυχία δεν είναι το σίγουρο αποτέλεσμα.
Μια σχέση αρχίζει από την έλξη που θα νιώσουν δύο άτομα και η έλξη αυτή θα τα κάνει να βρουν οπωσδήποτε τρόπο ώστε να έρθουν σε πρώτη επαφή. Στο πλαίσιο αυτής, θα προσπαθήσουν να «εντυπωσιάσουν» τον συνομιλητή τους, να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους αμφότεροι και να καταλήξουν στο συμπέρασμα για το αν μπορούν να τα «βρουν».
Αν κάτι στραβώσει, κατά την διάρκεια, σηκώνεσαι, ισιώνεις τη φούστα σου και σκέφτεσαι: «πάμε γι´άλλα».
Στην αντίθετη περίπτωση, πάει καλά και προχωράμε…
Ραντεβού νούμερο δύο. Εκεί υπάρχει πιο ήπιο κλίμα, αφού και οι δύο νιώθουν πιο άνετα και χαλαρώνουν λιγάκι. Η προσπάθεια όμως, προσπάθεια… οι άντρες προσπαθούν να δείξουν πως το είδος τους όπως πιστεύουν οι περισσότερες γυναίκες δεν έχει εξαφανιστεί, τις κάνουν να νιώσουν όμορφες, θελκτικές και μοναδικές .
Όσο για το ωραίο φύλο, φροντίζει να φερθεί με παρόμοιο τρόπο. Το παιχνίδι των εντυπώσεων καλά κρατεί…Όσο για το σεξ, αυτό έρχεται για να καθορίσει την συνέχεια...
Πότε όμως αρχίζει να στραβώνει μια σχέση;
Όταν η σχέση αυτή αρχίζει να μοιάζει με «σχέση χωνί».
Στην αρχή σε παίρνει τηλέφωνο, σαράντα φορές τηλέφωνο για να δει τι κάνεις, να σου πει ότι σ’ έχει επιθυμήσει ενώ εσύ το απολαμβάνεις και ταυτόχρονα απορείς και αναρωτιέσαι: «καλά μόνο εμένα σκέφτεται δουλειές δεν έχει»;
Στη συνέχεια τα τηλέφωνα αραιώνουν δραματικά και περιορίζονται μόνο όταν υπάρχει διαδικαστικό ζήτημα του τύπου που θα βρεθούμε, πότε κ.τ.λ. Όσο για τα μηνύματα που το περιεχόμενό τους θυμίζει Ρωμαίο και την σύντροφό του, ούτε λόγος… περιορίζονται με τον ίδιο τρόπο και την ίδια δικαιολογία από μέρους του αγαπημένου σας
Αν εσείς διατυπώσετε παράπονο: «καλά παιδιά, είμαστε, τώρα».
Είναι πρόθυμος να πάτε όπου εσείς επιθυμείτε ενώ αργότερα, βρίσκει κάθε επιλογή σας ακατάλληλη. Κάθε φορά που είναι να βρεθείτε (στην αρχή), είναι εκεί και σε περιμένει με ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά, αργότερα μπορεί να βρίσκει δικαιολογίες για την αργοπορία του, ακόμη και να προφασίζεται διάφορους λόγους οι οποίοι δεν τον αφήνουν να έρθει κοντά σας.
Ξέρετε… είμαι κουρασμένος (το πιο συνηθισμένο), είχα πολύ δουλειά στο γραφείο (σίγουρο και ανεξιχνίαστο) άσχετο αν σκυλοβαριόταν και σκότωνε μύγες όλη μέρα και άλλα του ιδίου τύπου.
Το χωνί της σχέσης στενεύει ακόμη περισσότερο, όταν ο καλός σας αρχίζει να ανοίγει την τηλεόραση, ενώ εσείς είχατε στο μυαλό σας να επαναλάβετε το βασικό ένστικτο με πολλές παραλλαγές…
όταν δε, σου λέει συχνότατα, νυστάζω, ας το αφήσουμε καλύτερα ... να κάνετε αυτό με τη φούστα, που λέγαμε παραπάνω.
Το παιχνίδι των σχέσεων υπέροχο, στην αρχή. Στη συνέχεια λίγο βαρετό με πολλές επαναλήψεις, παραλείψεις και υποχωρήσεις που βαφτίζονται στο όνομα του έρωτα, της αγάπης ή της συνήθειας.
Η σχέση σιγά σιγά μετατρέπεται σε ρουτίνα. Μια ρουτίνα, ναι μεν παρέχει ασφάλεια αλλά σας κάνει να ψιθυρίζετε: τι κρίμα!!! όταν σκέφτεστε τις παλιές καλές μέρες, που όλα είχαν άλλη «διάσταση» και γεύση.
Δεν είναι όμως πάντα έτσι.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αλλά για να τις πετύχεις απαιτείται μεγαλύτερη τύχη από αυτήν που σου χρειάζεται για να πιάσεις το τζακ ποτ του ΛΟΤΤΟ και μάλιστα σε περίοδο Πρωτοχρονιάς.
Αν ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία, απλά είστε τυχερή.
Αυτό που με ανησυχεί τώρα, είναι πως τελευταία παρατηρείται το γεγονός η σχέση να μετατρέπεται σε χωνί, σε χρόνο ρεκόρ.
Και ασφαλώς δεν μιλάμε για την φυσιολογική φθορά και τριβή που έχουν δύο άνθρωποι που βρίσκονται καιρό μαζί. Μιλάμε για την διάθεση που έχει κανείς να αφιερώσει χρόνο καταβάλλοντας συγχρόνως κόπο…για να πετύχει η συνταγή. Αυτή η διάθεση εξανεμίζεται πριν προλάβεις να πεις «κύμινο» και φτάνεις στο σημείο να μην αναγνωρίζεις αυτόν που στην αρχή… έταζε ουρανούς, άστρα και ένα κάρο γαλαξίες από πίσω!
Όλα αυτά τα μαγικά που γίνονται στην αρχή, ακολουθούν την φθίνουσα πριν ακόμη εσύ το καταλάβεις, αποδεικνύοντας την σοφία του λαού που κρύβει η φράση: «καινούργιο κοσκινάκι μου…».
Τώρα μπορεί η κατάσταση να οδηγηθεί με το να βρεθείς στα σκαλιά μιας εκκλησίας, να κρατάς μια ανθοδέσμη και να επιβεβαιώνεις το παραμύθι της Σταχτοπούτας καθώς και τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο που όλες οι ιστορίες τελείωναν με αυτόν ακριβώς τον τρόπο.
Αλλά μήπως, στο σημείο αυτό πρέπει να ανησυχήσετε για το αν η σχέση που σας οδήγησε σε αυτήν την θέση, ήταν μια «σχέση χωνί»;