Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 1:13:49 μμ
Πέμπτη, 27 Αυγούστου 2020 23:30

Τρέλανε τους όλους… μην τρελαθείς

Γράφει η Κωνσταντίνα Γεράκη.

Το μόνο σίγουρο πως ζούμε σε μια τρελή εποχή… οι εξελίξεις πολλές και με απίστευτες ταχύτητες, οι πληροφορίες ακόμη περισσότερες και εμείς στη μέση να προσπαθούμε να βγάζουμε άκρες…
Τα δεδομένα διαρκώς προσαρμόσιμα, οι απαιτήσεις να ανταποκριθείς στο καθώς πρέπει life style να πιάνουν ταβάνια και συ να έχεις υποβάλλει τον εαυτό σου σε ένα συνεχή αγώνα δρόμου, όπου καμία άλλη θέση εκτός από την πρώτη δεν θα σε ικανοποιήσει…


Μήπως κοιτάζουμε το δεντράκι και χάσαμε το δάσος, ή μήπως το δάσος έχει γίνει οπτικά δυσπρόσιτο και βολευόμαστε αγναντεύοντας την εγγύς βλάστηση που φροντίζουν να τοποθετούν ακριβώς κάτω από τη μύτη μας, ώστε να μην κρίνουμε αναγκαία οποιαδήποτε αναζήτηση;
Χάνουμε το στόχο, το έχουμε καταλάβει… τον στόχο του ευ ζην…
Τον στόχο της χαράς, της ηρεμίας, της απόλαυσης, των στενών σχέσεων, της ομορφιάς των στιγμών…
Τριγύρω μας διαφόρων ειδών απειλές οικονομικής και μη φύσεως, στοιβαγμένες σε ένα κουτάκι που μας κάνουν να πιστεύουμε πως θα γίνει αυτό της Πανδώρας, μιας και ο σπάγκος που το συγκρατεί μοιάζει φθαρμένος και χαλαρός. Ο καθένας μόνος και αντιμέτωπος με τους δικούς του δαίμονες προσπαθεί να τους εξαγνίσει και να προχωρήσει γιατί του είπαν πως θα κριθεί για όλα… για τις επιλογές του, για τον τρόπο που ζει, που σκέφτεται, που αναπνέει…
Οι κριτές του θα είναι αυστηρότεροι όλων, άρα όλα τα καθώς πρέπει και τα συνετά καλό θα είναι να τηρηθούν… ειδάλλως θα αρχίσουν τα δάχτυλα να κινούνται προς το μέρος και τότε η κατάσταση θα γίνει κομματάκι άβολη.
Από πού να κρατηθείς σε έναν κόσμο που περιμένει το λάθος σου για να ξεχάσει τα δικά του;
Στην ουσία δεν τολμάμε να ζήσουμε. Έτσι μόνοι και φοβισμένοι προσαρμοζόμαστε εύκολα, θέλοντας και μη σε μια καθημερινότητα που μας οδηγεί… χμ.. τον καθένα εκεί που πρέπει, ζώντας μόνο για να έχει να (από)δείξει στους άλλους, ξεχνώντας πως η ξενοιασιά και η γαλήνη είναι μέρος της ζωής..
Σωματοποιούμε κάθε μας σκέψη και βρισκόμαστε με μια συνταγή και μια δικαιολογία.
Τα αντικαταθλιπτικά τα παίρνουν όλοι… ε όχι… δεν είναι έτσι…
Και δεν θα αρχίσω τώρα με συμβουλές ζεν και οδηγίες για να αποφύγουμε όλες τις σκιές και τους τοίχους…τύπου διώξτε τις τοξικές σκέψεις, ή δέκα τρόποι να ζήσεις καλύτερα…
Ο καθένας ας ψάξει κι ας ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι. Η ζωή είναι μια μοναχική διαδικασία και οι συμβουλές ίσως να μην κάνουν πάντα καλό.
Αυτό που έγραψα και παλαιότερα, είναι πως καλό θα ήταν να τολμήσουμε να ζήσουμε κι όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα και τα περιθώρια στενεύουν, όταν εμφανίζονται αδιέξοδα, τότε…
Τρέλανε τους όλους μην τρελαθείς…