Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 11:05:02 πμ
Κυριακή, 27 Δεκεμβρίου 2020 20:57

Υπάρχουν τρία "πρέπει" που μας κρατάνε πίσω: Πρέπει να τα πάω καλά. Πρεπει να μου φερθείς καλά. Πρέπει ο κόσμος να είναι εύκολος» (Albert Ellis)

Γράφει η Ελισάβετ Μελετιάδου. Ψυχολόγος Α.Π.Θ, με μεταπτυχιακή εξειδίκευση στη Γνωστική Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεια παιδιών, ενηλίκων, ζεύγους.

 

Με την πανδημία, ήρθαν στο μυαλό μου, τα λόγια ενός πολύ γνωστού ψυχολόγου των ‘60’s, του Αlbert Εllis, που άσκησε μεγάλη επιρροή στη μοντέρνα ψυχοθεραπεία.
Σε σκέψεις που κάνω όπως: «δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν όλα αυτά τα δυσάρεστα πράγματα που δεν θέλουμε», «δεν θα έπρεπε να αισθανόμαστε μη ασφαλείς» «θα έπρεπε όλα να είναι υπό έλεγχο», «είναι απαίσιο να μην πηγαίνουν τα πράγματα όπως θα ήθελα στη δουλειά μου ή στην εκπαίδευση του παιδιού μου», ο ίδιος θα μου ανταπαντούσε:
«κάνεις μη ρεαλιστικές σκέψεις που στις έχουν περάσει οι προηγούμενες γενιές και δεν έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν είναι βάσιμες" κι ότι «η δυσάρεστη αλήθεια είναι πως με τη ζωή, δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσεις, τόσο το καλύτερο."
"Έτσι είναι η ζωή» ,θα έλεγε, «γεμάτη αβεβαιότητα, τυχαία γεγονότα και πιθανότητες, δεν μπορεί πάντα να συμμορφώνεται με τα θέλω, τα σχέδια και τις προσδοκίες των ανθρώπων».
Θα μου πρότεινε, να "αποδεχτώ" το γεγονός ότι ζω σ έναν κόσμο γεμάτο τυχαιότητα και να ελέγξω μόνο όσες καταστάσεις μπορώ, αλλάζοντάς τες προς το καλύτερο.
Άρα τελικά, το να αναζητάω να γίνονται τα πράγματα πάντα σύμφωνα με τις προσδοκίες μου, σε έναν κόσμο χωρίς απόλυτη προβλεψιμότητα, είναι μια «ψευδαίσθηση». Που στο κάτω κάτω, οι προσδοκίες μου, δεν είναι καν δικές μου, είναι λίγο πολύ κατασκευασμένες από παιδικά παραμύθια και social media.
Νιώθω ευγνωμοσύνη προς τον Ellis, γιατί κάθε φορά που χρειάστηκα τη σοφία του, ήταν εκεί, για να μου μάθει πώς να βλέπω καθαρά και να αλλάζω το σύστημα πεποιθήσεών μου για τη ζωή. Όπως και η πανδημία αντίστοιχα τώρα,
μου λέει πως κάτι πρέπει να αλλάξει και να ενηλικιωθεί στον τρόπο σκέψης μου.
Να κάνω μια παύση απ’ το να «κάνω» και να χωρέσω κάπου εκεί και το να «είμαι».
Να επιστρέψω στον εαυτό μου.