Κώστας Βιολιτζής, αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Κιλκίς:
Άντε, ακόμα ένα στεφάνι έμεινε να καταθέσω. Ως αντιπρόεδρος...

Ανοιχτή εκδήλωση του Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης μετά από πολύ καιρό τηλεδιασκέψεων!
"Μείναμε σπίτι, αλλά μείναμε ασφαλείς;" Συζητάμε για την ενδοοικογενειακη βία εν μέσω πανδημίας, σημειώνει η βουλευτής Κιλκίς Ειρήνη Αγαθοπούλου, εκ των εισηγητών στην εκδήλωση.

Κατασκευάστηκαν και τοποθετήθηκαν για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένο σκοπό: Να προβάλλουν τις εκδηλώσεις και τις δράσεις τόσο του δήμου Κιλκίς όσο και φορέων της πόλης.
Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν, η κακή συνήθεια να καννιβαλίζουμε τον δημόσιο χώρο παραμένει κραταιά και η εικόνα των διαφημιστικών ταμπλό είναι τραγική. Ουσιαστικά αποτελούν εστία ρύπανσης.
Επομένως, ποιος ο λόγος να υπάρχουν; Γιατί δεν τα ξηλώνουν;

Δεν μαγειρεύουν τίποτε ο νυν αντιδήμαρχος Κιλκίς Ανέστης Πογέλης με τον πρώην αντιδήμαρχο Άκη Πιπερίδη. Ούτε έχουν να χωρίσουν πολλά. Αντίθετα είναι τόσα πολλά όσα τους ενώνουν, ώστε αποτελεί κακεντρέχεια -αν δεν κινείται στα όρια της απροκάλυπτης κακίας - η σπουδή με την οποία έσπευσε εν κρυπτώ να φωτογραφίσει και εν συνεχεία να μας αποστείλει την φωτογραφία άσπονδος φίλος και των δύο με την δήθεν αθώα συμβουλή:
Προσέξτε τους. Έρχονται και οι δύο από μακριά (και δεξιά) και δεν σκοπεύουν να παραμείνουν για πολύ μακριά τηρώντας αποστάσεις. Ιδού και η απόδειξη.
Και σπάμε το κεφάλι μας να βρούμε τι ήθελε να πει ο ποιητής.

Ακόμη και σ’ έναν υφυπουργό Ψηφιακής Πολιτικής τα βιβλία είναι χρήσιμα και απαραίτητα. Έστω και ως βάση για το tablet(άκι)!

Το δάκρυ της Εβίνας
Συγκινήθηκε η μεγάλη αθλήτρια της Ελλάδας, Εβίνα Μάλτση, στην τιμητική εκδήλωση του «Αετού», όταν άκουσε το χαιρετισμό του υφυπουργού Γιώργου Γεωργαντά και την αναφορά του στην ταύτιση της Εβίνας με την εθνική ομάδα μπάσκετ και την ελληνική σημαία.
Δάκρυσε η Εβίνα για την σημαία και όταν ανέβηκε στο βήμα ξεκίνησε το λόγο της με τον Γεωργαντά, για να τονίσει με σεμνότητα, πως όταν αναφέρεται στο πρόσωπό της «την αποσυντονίζει»!
***
Κι ήταν τόσο ανθρώπινη και σεμνή η Εβίνα, που στο τέλος έγινε ένα με τα παιδιά, τους μικρούς και μεγάλους αθλητές, χωρίς ίχνος έπαρσης, αγκάλιασε, υπέγραψε, φωτογραφήθηκε. Ήταν και παρέμεινε το απλό κι ευγενικό κορίτσι της Γουμένισσας, που γύρισε και χειροκροτήθηκε σε όλο τον κόσμο!

Το είπαν και το έκαναν οι Κινέζοι. Κατασκεύασαν ένα τεράστιο Νοσοκομείο μέσα σε μια εβδομάδα για τις ανάγκες αντιμετώπισης του Κοροναϊού ή άλλως “σκυλ’ υιού” (η φωτο από τη συγκέντρωση των μηχανημάτων).
Κι αν αυτό το ακούσατε ήδη στις ειδήσεις, ακούστε το καταπληκτικό: Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας η Κίνα ζήτησε τη συνδρομή και την τεχνογνωσία της Ελλάδας στην ταχεία κατασκευή των έργων!
Και το Υπουργείο Υποδομών έστειλε τους Κινέζους στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας , στους υπευθύνους του έργου “Δρόμος Νέας Σάντας-Κόμβος Ασσήρου”, από όπου οι Κινέζοι εξήλθαν σοφότεροι.
Έκαναν ακριβώς τα ανάποδα και εξήλθαν πρωταθλητές ταχύτητας.
Διδάσκουμε παγκοσμίως ανέκαθεν οι Έλληνες...

Η προβολή της Παιονίας
Πολύ στα σοβαρά πήρε η νέα δημοτική αρχή Παιονίας το θέμα προβολής και τουριστικής αξιοποίησης της περιοχής. Κι έχει όλα τα ατού για να πετύχει σημαντικά πράγματα: τον Αξιό ποταμό, το Πάικο, τα μοναστήρια, την αμπελοοινική ζώνη, τους παραδοσιακούς οικισμούς της Γουμένισσας και των χωριών του Πάικου, τους αρχαιολογικούς χώρους, την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής, τους φιλόξενους ανθρώπους της…
Είναι χαρακτηριστικό πως στις συσκέψεις στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς που συγκάλεσε ο Αν. Βεργίδης για το θέμα αυτό, η Παιονία εκπροσωπήθηκε στον υψηλότατο βαθμό: ο δήμαρχος Κ. Σιωνίδης, οι συνεργάτες του Χ. Δραγανίδης και Σ. Τσέτος, η π. περιφερειακή σύμβουλος Μ. Καραμισάκη και ο πατέρας Χριστόδουλος της Μητρόπολης Γουμενίσσης.
Και η Επιτροπή που συγκρότησε ο δήμος με τη συμμετοχή παραγόντων που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό και με επικεφαλής τον Χρήστο Δραγανίδη, ξεκίνησε μια σοβαρή δουλειά και θα έχει σημαντικά αποτελέσματα.
Αξίζει αυτή η προσπάθεια να στηριχθεί από όλους.

Κιλτίδης:
Μα, πόσες φορές θα το πω πια...Είναι τόσο φανερό
Μία νοσηλευτική πτέρυγα χρειάζεται το Νοσοκομέιο. Μία κι όχι δυο, όπως λέτε.
Αυτά τα έλυσε το Ρυθμιστικό του 1993...