Τούτη την ημέρα επιλέγω να αναφερθώ στην Ελληνίδα καρκινοπαθή, που συντέλεσε τα μέγιστα στην κατά μέτωπο επίθεση ενάντια στον καρκίνο, θέτοντας το δικό της στίγμα, δίχως πισωγυρίσματα, προκειμένου ο καρκινοπαθής να νιώσει αγάπη, ζεστασιά αλλά και να αρχίσει να διεκδικεί τα δικαιώματά του. Δεν είναι άλλη από την Περσεφόνη - Φόνη Μήττα, την "αντιστασιακή" του Καρκίνου

Δημιουργική, δραστήρια, μαχητική και διαρκώς σε ετοιμότητα, για να αντιμετωπίσει όχι μόνο στο δικό της καρκίνο που της στέρησε πριν τριάντα χρόνια το δεξί κάτω άκρο, αλλά κυρίως για να δώσει την αγάπη της και "τα φώτα" της στους ομοίους της καρκινοπαθείς.

Δεκαετία '90 δεν διστάζει να μιλήσει δημόσια για τον καρκίνο, συστήνοντας αρχικά Σύλλογο Καρκινοπαθών στη Θεσσαλονίκη και καθοδηγώντας κατόπιν ασθενείς που γνώρισε μέσα στα ογκολογικά Νοσοκομεία, να ιδρύσουν περιφερειακά αντίστοιχους Συλλόγους, και δη στη Βόρεια Ελλάδα, μη αρνούμενη φυσικά να μεταφέρει την εμπειρία της και για την ίδρυση Συλλόγου στην Αθήνα. Πρωτοστατεί με την ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΟΚΕ, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, έχοντας μοναδικό της όραμα την ένωση όλων των Συλλόγων, που με ενιαία πια φωνή ο κοινός στόχος τους θα είναι ένας και μοναδικός: το όφελος του καρκινοπαθή. Εκπροσωπώντας στο ΚΕΣΥ τους συλλόγους των καρκινοπαθών για πολλά χρόνια, μεταφέρει στα κέντρα αποφάσεων τα προβλήματα των ασθενών με τη δύναμη πια της ΟΚΕ, την οποία επεκτείνει κομμάτι - κομμάτι σε εποχές που και μόνο η λέξη καρκίνος απωθούσε. Η συμμετοχή της στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Συνασπισμού Ασθενών με Καρκίνο, ECPC, με έδρα τις Βρυξέλλες, αποδεικνύει μία προσωπικότητα που δεν την περιορίζει κανένα όριο. Φυσικά η ένταξη στην ΕΣΑΜΕΑ ήταν αναμενόμενη, όντας η ίδια με κινητικό πρόβλημα.

Η υπομονή αλλά κυρίως η επιμονή της, την οδήγησαν πάμπολλες φορές σε κόντρες και συγκρούσεις, με μοναδικό της όμως σκοπό την αντιμετώπιση του καρκίνου. Και αυτό, όποιος το καταλάβαινε, το καταλάβαινε. Διαφορετικά άλλαζε μονοπάτι, αφήνοντας όμως την Φόνη να συνεχίζει το έργο της, το οποίο είχε ταυτίσει με την ίδια της τη ζωή: την στήριξη των καρκινοπαθών.

Είναι σίγουρο ότι θα μείνει στη μνήμη αυτών που συμφωνήσαμε αλλά και αυτών που διαφωνήσαμε μαζί της, γιατί εκείνο που μας ένωσε ήταν ο καρκίνος, ο οποίος αν δεν υπήρχε ως ασθένεια, ίσως και να μην την συναντούσαμε ποτέ.

Για όλους τους αγώνες της, ο σεβασμός και η εκτίμηση όσων την «αφουγκραστήκαμε» είναι αυτονόητα, γιατί χωρίς την μπροστάρισσα τής εικοσαετούς εκστρατείας κατά του καρκίνου, σίγουρα οι καταστάσεις θα ήταν διαφορετικές.

Φόνη σ' ευχαριστούμε που συνετέλεσες ώστε να νιώσουμε μάχιμοι καρκινοπαθείς, σπάζοντας κάθε ταμπού, ανοίγοντας πόρτες για πολλούς, εντός και εκτός, αλλά σίγουρα όχι και επί τα αυτά.

Υ.Γ. Για την ιστορία, ούτε ο καρκίνος, ούτε ο κορωνοϊός ήταν οι αιτίες που η Περσεφόνη Μήτα έφυγε από κοντά μας στις 22 Γενάρη 2021.