Η υποχρεωτικότητα της Ανταλλαγής ξεκλήρισε λαούς και γέμισε με πίκρα τους πρόσφυγες. Με πόνο ψυχής οι πρόσφυγες άφησαν τις πατρογονικές τους εστίες και  έφτασαν στην Ελλάδα όπου βρήκαν παρηγοριά και φιλοξενία. Με πείσμα, θέληση και υπομονή κατόρθωσαν έναν αληθινό άθλο. Έκαναν την πίκρα της προσφυγιάς γόνιμο καρπό, ενσωματώθηκαν στην ελληνική κοινωνία, ρίζωσαν και ανάστησαν τα παιδιά τους.

Μουσικοχορευτικά οι χορευτές του συλλόγου διένυσαν όλη τη διαδρομή από τη Βόρεια Θράκη, που ξεκίνησε ο διωγμός, μέχρι και την εγκατάσταση των προσφύγων  στη Γουμένισσα έναν τόπο με φιλόξενη φυσιογνωμία, πλούσιο πολιτιστικό απόθεμα και με διάχυτο το παραδοσιακό στοιχείο. Και επειδή ακριβώς ο τόπος αυτός φημίζεται για την ιδιαίτερη ποικιλία νεγκόσκα, οι μικροί χορευτές  έδωσαν μια γευστική νότα μοιράζοντας κρασιά στους θεατές.

Ήχοι, μελωδίες και χοροί από τον ελληνισμό της  Θράκης, της Μικράς Ασίας και της Μακεδονίας συγκίνησαν και ταξίδεψαν το κοινό πίσω στο χρόνο.

Συνοδεία του αυθεντικού ήχου από μια ορχήστρα παραδοσιακών μουσικών οργάνων και υπό την επιμέλεια του Τριαντάφυλλου Ασαρτζή, οι θεατές μυήθηκαν στη μουσική ατμόσφαιρα.

Οι χορευτές του συλλόγου με την καθοδήγηση της χοροδιδασκάλου Χριστίνας Πέγιου, με τους εντυπωσιακούς χορούς και τα ξεχωριστά χρώματα των φορεσιών ταξίδεψαν το κοινό  στις παραδόσεις της κάθε περιοχής και καταχειροκροτήθηκαν.

Φιλοξενούμενος σύλλογος ήταν ο πολιτιστικός σύλλογος της Γέφυρας "Μέτρες Σωζούπολης".