Σήμερα δεν γιορτάζουμε. Πενθούμε σιωπηλά δίπλα στις οικογένειες που έχασαν το στήριγμά τους, τα παιδιά και τους δικούς τους ανθρώπους και ενώνουμε το λογισμό  και τις προσευχές μας με την οδύνη των γονέων, των μανάδων που θρηνούν για την αβάσταχτη απώλεια, που βρίσκονται στο προσκέφαλο των τραυματιών.

Στα κορίτσια με τα γελαστά πρόσωπα που έφυγαν, πριν ανθίσει η άνοιξη, αφήνοντας τα όνειρά τους ραγισμένα και ανεκπλήρωτα, στις μάνες, στις γιαγιάδες, στις αδελφές, στις φίλες των θυμάτων αποδίδουμε σήμερα 8 Μαρτίου τον οφειλόμενο φόρο τιμής, με την υπόσχεση να αντλήσουμε δύναμη από τα χαλάσματα και να αγωνιστούμε με αποφασιστικότητα, η καθεμιά από το δικό της μετερίζι, για να μην ξαναζήσει κανείς ποτέ μια τέτοια φρίκη.

Τα αιτήματα του γυναικείου κινήματος για αληθινή ισότητα, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη προβάλλουν πάντα επίκαιρα, το πρόταγμα όμως της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας είναι να ξεκινήσουμε από το μηδέν και να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας. 

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα.

Μαρία Μασμανίδου – Τσάβαλου

Πρόεδρος Επιτροπής Ισότητας Δήμου Κιλκίς