Ποιμένας «γινώσκων τα εαυτού και γινωσκόμενος υπ’ αυτών», κοντά στις χαρές και στις λύπες του ποίμνιου του, καλλιέργησε ψυχές, έγινε ο πατέρας που εγέννησε εις Χριστόν τέκνα άξια, αφιερωμένα στον Θεό και στην Εκκλησία. Θα τον θυμόμαστε πάντα για το πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό του έργο, το οποίο ακούραστα, όλα αυτά τα χρόνια, προσέφερε στους συνανθρώπους μας που το είχαν τόσο ανάγκη.
Τον αποχαιρετούμε με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του και ας δώσει κουράγιο και παρηγοριά στους οικείους του, στους οποίους εκφράζουμε τα πιο θερμά και ειλικρινή μας συλλυπητήρια».