Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 11:43:10 μμ
Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2007 10:39

Ο φίλος μου ο Μηνάς

Αναφέρεται βέβαια και στο ρεπορτάζ της ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ για την επετειακή – συμπλήρωσε 20 χρόνια έκδοσης- εκδήλωσή της αλλά θα το γράψω και για τους αναγνώστες της ΠΡΩΙΝΗΣ, γιατί όντως είναι χαριτωμένο.
Ο εκδότης της ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ  Μηνάς Παπαδόπουλος είχε την καλοσύνη να με καλέσει στο βήμα για να απευθύνω έναν χαιρετισμό.  Δεν ήθελα να πω τα τετριμμένα ανάλογων εκδηλώσεων και έτσι θύμισα στο ακροατήριο - κοντά 400 άτομα στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεξιοί - πως τον γνώρισα. Επαναλαμβάνω σχεδόν επί λέξει όσα είπα και στον χαιρετισμό μου.

«Ήταν χειμώνας του ’87, ίσως αρχές του ’88 όταν ένας κοινός μας φίλος – του Μηνά και συγγενής- ο Άρης Ξενίδης μου λέει: Θεόφιλε, να σου γνωρίσω το νέο εκδότη. Είναι Δεξιός, αλλά καλό παιδί!
Ο Άρης ήταν ΠΑΣΟΚ, και σκέφτηκε πως με αυτά τα λόγια θα με έκαμπτε εμένα τον …σκληρό ΠΑΣΟΚο.
- Είσαι με τα καλά σου, Δεξιός και καλός πως γίνεται; έκανα τον ζόρικο.
- Βρε άκου που σου λέω, είναι καλό παιδί, επέμεινε ο φίλος.
- Να τον γνωρίσω βρε Άρη, του λέω και φυσικά ήδη γνώριζα την εφημερίδα καθώς εργαζόμουν τότε στο Γραφείο Τύπου της Νομαρχίας.
Δώσαμε ραντεβού στον ΚΗΠΟ, γνωριστήκαμε και από τότε συνεχίζεται μια αδιατάρακτη σχέση φιλίας 20 ετών.
Ο Άρης είχε όντως δίκιο. Ο Μηνάς ήταν δεξιός ήταν και παιδί. Τότε 25 ετών. Για το καλός δεν καταστάλαξα ακόμα. Η φάρα των εκδοτών χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να διαμορφώσει κανείς ασφαλή κρίση. Να ευχηθούμε και στον ίδιο και στους συνεργάτες του υγεία και κουράγιο, να αντέξουν άλλα 20 χρόνια και να ξανάρθουμε εδώ στα 40 χρόνια της εφημερίδας για να αποφανθούμε οριστικά αν είναι και καλό παιδί.
* * *
Αυτός ήταν ο σύντομος χαιρετισμός μου. Μόνο που στην βιασύνη μου να μην καθυστερήσω λησμόνησα να πω δυο πράγματα.
Το ένα –  θα το ξέχασε κι ο Μηνάς - είναι πως για δυο τρεις εβδομάδες διετέλεσα διευθυντής της ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ! Ήταν κάπου στο 1992 όταν ο Μηνάς έψαχνε επειγόντως ένα διευθυντή, γιατί νομίζετε; Τον είχε μηνύσει ένα γνωστό στέλεχος της Ν.Δ. του Κιλκίς και έπρεπε να πάει ο διευθυντής της εφημερίδας – που δεν είχε τότε ο Μηνάς - στο δικαστήριο. Για να απολογηθεί! Έτσι χάριν της φιλίας μας δέχτηκα να πάω εγώ ο  δόλιος που  δεν είχα ιδέα  για το δημοσίευμα. Ευτυχώς και για εμένα και για την Μηνά ο μηνυτής απέσυρε την μήνυση, συμβιβάστηκαν κατά το κοινώς λεγόμενον,  και έτσι δεν χρειάστηκε να απολογηθώ ή το χειρότερο να καταδικαστώ. Και έτσι τελείωσε άδοξα και η …καριέρα μου ως διευθυντή της ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ.
Το  άλλο ήταν να συμπληρώσω την ευχή. Να είναι περισσότερα, πολλαπλάσια τα χρόνια της έκδοσης από τις μηνύσεις.
Θ.Π.