Το απογοητευτικό δεν είναι ότι υπήρξε σύμβουλος που εισηγήθηκε να παρεμβαίνει το δημοτικό συμβούλιο και η διοίκηση του δήμου σε κρίσεις και μετακινήσεις λειτουργών της διοίκησης. Και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα στελέχη-πρόσωπα της Αστυνομίας, αλλά με το θεσμό. Σήμερα το δημοτικό συμβούλιο του Κιλκίς θα παρέμβει για τις μετακινήσεις στελεχών της αστυνομίας, και αύριο του στρατού, των διοικητών ή των λοχαγών, των πυροσβεστών, του δασαρχείου, της Εφορείας κ.ο.κ.;
Το χειρότερο και πλέον απογοητευτικό είναι πως δεν βρέθηκε ένας σύμβουλος να τον ...προσγειώσει στη δημοκρατική τάξη.

Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, μάλλον έχει προβληματικές σχέσεις με την εν λόγω τάξη.

Ανεπαρκείς
Μια ακόμα παρατήρηση είναι αναγκαία για να προσγειωθούν στην πραγματικότητα όσοι θεωρούν ότι αρκεί να κάνεις φασαρία για να κατοχυρωθείς ως δυναμικός αυτοδιοικητικός παράγοντας.
Η προσφορά στα κοινά δεν εξαντλείται με την επισήμανση της δείνα λάμπας που κάηκε ή του τάδε σκουπιδοτενεκέ που γέμισε. Αυτά μπορούν να τα καταγράψουν ακόμα και μωρά παιδιά. Άλλα και πολύ σημαντικότερα απαιτεί ο ρόλος του αυτοδιοικητικού. Να μπορεί να ξεχωρίζει -έστω ο καθένας από τη δική του οπτική- το σημαντικό από το δευτερεύον και πρωτίστως να κατεβάζει η κούτρα του και καμιά πρόταση της προκοπής για να πάει μπροστά ο τόπος.
Άλλως με τις συνεχείς αναφορές στις λάμπες που είναι καμένες και στους γεμάτους κάδους, απλώς διαιωνίζει την ανεπάρκειά του.