Δίνουμε τη δημοσιότητα που πρέπει σ’ αυτές τις δράσεις και προσπάθειες, για να πούμε ένα «μπράβο» σε όσους προσφέρουν, αλλά και για να λειτουργήσει παράλληλα η δράση τους ως ένα θετικό παράδειγμα και κίνητρο και για άλλους.

Ωστόσο, πολλές φορές τα όρια ανάμεσα στη θέληση για προσφορά και στην αυτοπροβολή είναι δυσδιάκριτα. Για να το πούμε πιο απλά, ο κόσμος καταλαβαίνει πότε μια κίνηση κρύβει πίσω της την απόλυτη σκοπιμότητα αυτοπροβολής. Και τότε, το αποτέλεσμα γι’ αυτόν που το κάνει είναι τρισχειρότερο.

Μας ζητήθηκε κάποιες φορές να καλύψουμε και με βιντεοσκόπηση τη δράση προσφοράς προσώπων και φορέων. Το αρνηθήκαμε. Θεωρήσαμε πως, πρώτο είναι παντελώς άκομψο και δεν προσφέρει τίποτα θετικό μια τέτοια κάλυψη και πως αρκεί μια φωτογραφία. Δεύτερο, είναι άκρως απογοητευτικό έως θλιβερό να βλέπεις δημόσια πρόσωπα, χωρίς κανένα μέτρο φύλαξης, να φωνάζουν μπροστά σε μια κάμερα, και μάλιστα μέσα στο νοσοκομείο, με θεατές πρόσωπα που δεν θάπρεπε να παραβρίσκονται σε τέτοιες σκηνές!

Τις περισσότερες των περιπτώσεων οι απλοί πολίτες είναι πιο σεμνοί και ταπεινοί σε ζητήματα προσφοράς και δημοσιότητας και ακολουθούν πιο πιστά το …μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου…