Τον εμβληματικό λόφο, που κοσμούσαν ήδη το ανοιχτό θέατρο, το αναψυκτήριο και στην κορυφή ο φερώνυμος μεταβυζαντινός ναός το σύμβολο της πόλης, ενώ στα σπλάχνα του βρίσκονταν επισκέψιμο το μοναδικό σπήλαιο Κιλκίς.
Πρόθεση των εμπνευστών της πρότασης ήταν εκτός από τον εμπλουτισμό του φυσικού τοπίου με την παρουσία της τέχνης, που αποτελεί όργανο μνήμης και αναπαράστασης ιδεών, να αποτελέσει επίσης έναν πολύ καλό τρόπο απόλαυσης της τέχνης από τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους στην ηλικία, όλες τις εποχές του χρόνου, καλοκαίρι και χειμώνα, ακόμη και με χιόνια και κάτω από το φως της ημέρας όλων των εποχών. Ακόμη τόνιζαν οι φιλότεχνοι συμπολίτες μας, ένα τέτοιο πάρκο μπορεί να έχει κοινωνική διάσταση, γιατί όπως έλεγαν, μια όμορφη πόλη, δημιουργεί ωραίους ανθρώπους και γιατί όχι και οικονομική.
Εμείς αποδεχθήκαμε και υιοθετήσαμε κατ’ αρχήν την πρόταση, γιατί είδαμε, εκτός των άλλων, ότι μπορεί να προστεθεί στα τουριστικά ενδιαφέροντα αξιοθέατα της πόλης.
Η ιδέα ίδρυσης καλλιτεχνικού Πάρκου Γλυπτών, συμπλεγμάτων και συνθέσεων από διάφορα και ανθεκτικά υλικά στον Λόφο, έτυχε της ένθερμης υποστήριξης της δυναμικής προέδρου της ‘’ΤΕΧΝΗΣ’’ Κιλκίς αείμνηστης Κικής Παπαδοπούλου… Επέκτεινε μάλιστα η ‘’ανεξάντλητη’’ σε ιδέες και έργα περί τα καλλιτεχνικά συμπολίτις μας Κική, την ιδέα να διευρυνθεί με συμμετοχή καλλιτεχνών όμορων χωρών και να ονομαστεί ‘’Βαλκανικό Πάρκο Γλυπτών Κιλκίς’’, ή κάτι ανάλογο, κατά το προηγούμενο πρότυπο και ανάλογο των ‘’Βαλκάνιων Ζωγράφων της Ειδομένης’’ από την ‘αλησμόνητη’ ‘’Αγοράς’’ του Κιλκίς…
Η εντυπωσιακή πρόταση των συμπολιτών μας δεν είχε συνέχεια μετά την μετ’ ολίγον λήξη της θητείας μας στην δημοτική αρχή και έκτοτε παραμένει αναξιοποίητη και από τους διαδόχους μας στα συρτάρια του δήμου.
Επανερχόμαστε τώρα και καταθέτουμε την πρόταση, ότι μπορεί, χωρίς ιδιαίτερες δαπάνες, να λειτουργήσει ως Πάρκο Γλυπτών ως πρώτη επιλογή ο περιφραγμένος χώρος όπισθεν και πέριξ του ανοιχτού θεάτρου, κατά το πρότυπο των ιστορικών γλυπτών στο Πεδίο του Άρεως της Αθήνας, ή τα διάφορα ‘’Σέντραλ Παρκ’’ πλατειών και αλσών Ευρωπαϊκών και Αμερικάνικων πόλεων, αλλά και Ελληνικών όπως Δράμας, Σουρωτής, ή της Αγίας Νάπας Κύπρου!
Κάποιος άλλος θα πει, να στηθούν οι επιλεγμένες καλλιτεχνικές συνθέσεις κατά μήκος και εκατέρωθεν της ελικοειδούς ανηφορικής οδού μέχρι της πύλης του ναού.
Η Κική δεν είχε αντίρρηση να καλύπτουν χώρους ύπερθεν του Σπηλαίου για να είναι επισκέψιμα και αναγνώσιμα από τους επισκέπτες, παράλληλα με την επίσκεψη στο Σπήλαιο.
Όπως και να έχει το θέμα αποτελεί αυτό καθαυτό μια σημαντική πρόταση, που εύκολα μπορεί να υλοποιηθεί από την δημοτική αρχή, αρκεί να υιοθετήσει την ιδέα, σε συνεργασία με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας (Δασική υπηρεσία) για ανάπτυξη κατάλληλων διαδρόμων και διαδρομών, την εξασφάλιση ανοχή της Αρχαιολογικής υπηρεσίας, ως και την ενημέρωση της Μητρόπολης Κιλκίς.
(Τα λέμε τα παραπάνω αυτά για να δει ο αναγνώστης πόσες υπηρεσίες εμπλέκονται, (και σωστά τις περισσότερες φορές), για την εκτέλεση ενός έργου. Μερικές φορές και με ‘’τραβηγμένες’’ απόψεις… Ενθυμούμαι, όταν αποφασίσαμε να εγκαταστήσουμε τον καλλιτεχνικό φωτισμό μέχρι την εκκλησία, (αυτός που υπάρχει μέχρι σήμερα, ανανεωμένος ), αντιμετωπίσαμε την αντίδραση περιβαλλοντολόγων τινων, ότι ο πολύς φωτισμός εμποδίζει την αναπαραγωγή και πολλαπλασιασμό των κολεοπτέρων εντόμων, (που συντελείται την νύκτα) (!) και άρα πρέπει να απορριφθεί το έργο!)
Γι’ αυτό προτάξαμε τον περιφραγμένο χώρο πίσω από το ανοιχτό θέατρο, που ανήκει στον Δήμο, όπου ήδη διαμορφώσαμε από της εποχής μας, κατάλληλους κλιμακωτούς διαδρόμους με θέσεις θέας και ανάπαυσης και επί πλέον συνθήκες προστασίας από τυχόν βανδαλισμούς…
Η προσπάθεια μπορεί να τύχει εκτός του Δήμου κύριου φορέα και άλλων αρωγών, όπως της προσφοράς των μαρμάρων και άλλων υλικών ή βοηθημάτων υποστήριξης και υλοποίησης της ιδέας…
Αναμένουμε ενέργειες από την παρούσα δημοτική αρχή, που απέδειξε ότι διαθέτει καλλιτεχνικές ευαισθησίες και ανάλογη βούληση… Και μάλιστα χωρίς πολλά ‘’λεφτά’’, που, απ’ ό,τι βλέπουμε, ‘’υπάρχουν’’… Ίδωμεν…