Ιωσηφίδης Μάκης
Τα θλιμμένα μάτια της μάνας
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.
Ήταν πριν από καμιά δεκαπενταριά καλοκαίρια. Είμαστε στην εξοχική μας κατοικία για τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Αίφνης εμφανίζεται μια θηλυκιά γάτα που περιφέρεται στο χώρο μας ψάχνοντας για τροφή.
Α ρε φουκαράδες Γάλλοι
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.
Α ρε καθυστερημένοι Γάλλοι. Κλείσατε στη φυλακή τον Σαρκοζί, κοτζάμ πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας σας. Ου να μου χαθείτε. Καλά, δεν ξέρατε. Γιατί όμως δεν ρωτάγατε; Ποιους να ρωτάγατε; Εμάς τους Ρωμιούς ρε άχρηστοι.
Θεοποίηση και προσωπολατρία
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.
Χιλιάδες χρόνια πριν, το θηλαστικό άνθρωπος ως χόμο νεάντερταλ μετεξελίχθηκε σε χόμο σάπιενς δηλαδή στον σκεπτόμενο άνθρωπο και οργανώθηκε σε μόνιμους οικισμούς και σε τοπικές κοινωνίες.
Όλα για το πουγκί
Του Μάκη Ιωσηφίδη
Ακούστε τώρα φίλοι μου μια παλιά σοφή ανατολίτικη ιστορία που αποτυπώνει τέλεια την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και λειτουργίας:
‘’Ήταν, που λέτε, στη μικρή την πόλη δυο σπίτια γειτονικά. Το ένα, διώροφο αρχοντόσπιτο με χίλιες ανέσεις και πλουμίδια. Το άλλο, μια ισόγεια φτωχική παράγκα.
Ο πρώτος Αγιασμός
του Μάκη Ιωσηφίδη.
Ακούω τα νέα στην τηλεόραση και αίφνης μια είδηση με ταρακουνά: ‘’Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, χτύπησε το κουδούνι σήμερα σε όλα τα σχολεία της χώρας για την έναρξη των μαθημάτων με τον καθιερωμένο Αγιασμό’’.
Η Μπρούνα και η Λούση
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.
Απέναντι από την εξοχική μου κατοικία υπάρχει ένα φυτώριο. Πάνε κάποια χρόνια που η ιδιοκτήτρια του φυτώριου έφερε δυο μικρά θηλυκά σκυλάκια. Η βάφτισή τους έγινε την ίδια μέρα που εμφανίστηκαν.
Εικόνες και ακούσματα σε κάποιο καφενείο
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.
Βρισκόμαστε στο καφενείο του Γιάννη Ιωσηφίδη στα Διαβατά Θεσσαλονίκης εκεί κάπου στα μισά της δεκαετίας του 60…
‘’Μάκη…’’
Ντροπή σας…ντροπή μας…
Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.
12 Ιουνίου 2025. Γιορτάσαμε κι εφέτος την παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής εργασίας. Και έβγαλαν ανακοινώσεις κόμματα, υπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχες και κάθε είδους μεγαλόσχημοι. Βαρύγδουπες εκφράσεις και στείρα ευχολόγια.
Δεν μπορώ το αίμα μου να δίνω…
Ας ταξιδέψουμε σαρανταπέντε χρόνια πίσω. Είμαστε στο Σεπτέμβρη του 1980 και βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη στο μουσικό μου στέκι που ήταν το δισκοπωλείο του ‘’Άλκη’’ στην Αγίου Δημητρίου. Με πληροφορούν ότι κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος του αγαπημένου μου συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλου με τίτλο: ‘’Λαϊκά προάστια’’, με ερμηνεύτρια την μοναδική Σωτηρία Μπέλλου.
‘’ Όρνιθες ’’ 1959
Οι ‘’Όρνιθες’’ είναι κωμωδία που ο Αριστοφάνης έγραψε απογοητευμένος από την τροπή του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.). Παρενθετικά σημειώνω ότι η λέξη όρνις την εποχή εκείνη ήταν αρσενικού γένους (ο όρνις) και σήμαινε γενικά τα πουλιά. Στο διάβα των αιώνων ο όρνις έγινε θηλυκού γένους (η όρνιθα) και σημαίνει μέχρι κα σήμερα την κότα. Γι’ αυτό και λέμε: ‘’είδα τους (και όχι τις) Όρνιθες του Αριστοφάνη’’. Κλείνει η παρένθεση.