Σάββατο, 27 Απριλίου 2024, 7:59:47 πμ
Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2016 21:48

Αντώνης Παπάζογλου : Έκτακτο ανακοινωθέν: Χρόνια πολλά Έλληνες!

Αυτές τις ημέρες κάθε χρόνο, το Ελληνικό Έθνος γιορτάζει. Γιορτάζει συγκεκριμένα γεγονότα, γιορτάζει συμβολισμούς και το σπουδαιότερο… γιορτάζει το ιστορικό κληροδότημα του ηρωισμού. Βρισκόμαστε στο έτος 1940. Οι δυνάμεις του Άξονα προελαύνουν κατά μήκος της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Η (πληγωμένη από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών που της είχαν επιβάλλει οι νικήτριες δυνάμεις του Ά Παγκοσμίου Πολέμου) Γερμανία είχε ήδη προσαρτήσει την Αυστρία και τη Τσεχοσλοβακία και στη συνέχεια, τα στρατεύματά της εισέβαλαν στην Πολωνία, κάτι που αποτέλεσε και την αφορμή για την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά και την συνθηκολόγηση της Γαλλίας, ο Μπενίτο Μουσολίνι συνειδητοποιώντας πως οι επιτυχίες του συμμάχου του, του Χίτλερ, τον επισκίαζαν, θεώρησε πως αν η χώρα του η Ιταλία σημείωνε ορισμένες στρατιωτικές νίκες, θα επανέφερε τις δόξες του παρελθόντος και στη δική του πλευρά, κι έτσι στόχευσε τη γειτονική Ελλάδα. Μια απόφαση που θα συνέδεε το όνομα του με μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες ολόκληρου του πολέμου.
Η Ελλάδα διαχρονικά, είχε αποδείξει πως δεν ήταν μια χώρα που δικαιούσαι να λαμβάνεις αψήφιστα. Ήταν ένα λάθος που η Ιστορία δεν θα συγχωρούσε… Στις 15 Οκτωβρίου 1940 ο Μουσολίνι συγκάλεσε το Πολεμικό Συμβούλιο στο Παλάτσο Βενέτσια της Ρώμης, όπου καθορίστηκαν οι λεπτομέρειες της επίθεσης. Σε μια προσπάθεια να εκβιαστεί η παράδοση του ελληνικού κράτους αμαχητί στάλθηκε ο Κόμης Τσιάνο ο οποίος παρέδωσε τελεσίγραφο στον Ιωάννη Μεταξά, στο οποίο απαιτείτο η παραχώρηση των στρατηγικών σημείων της χώρας μας, με την αιτιολογία πως δεν είχε τηρηθεί από πλευράς Ελλάδος ουδέτερη στάση αλλά πως συνεπικουρούσε την προσπάθεια των Άγγλων.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός δηλώνοντας πως αυτό αποτελεί κήρυξη πολέμου, αρνήθηκε. Από την επόμενη μέρα ο μέσος Έλληνας , θα ντυνόταν στο χακί και τραγουδώντας θα ξεκινούσε το μακρύ ταξίδι της υπεράσπισης της ελευθερίας και οι γυναίκες θα αναλάμβαναν με πίστη το δύσκολο έργο της βοήθειας με προμήθειες στις παγωμένες κορυφές της Πίνδου και της διατήρησης της οικογένειας που έμενε πίσω . Έτσι, για περίπου ένα χρόνο, πραγματοποιήθηκαν μεγάλες μάχες στα εδάφη της Ηπείρου και το αλβανικό μέτωπο, με καίριας σημασίας την μεγάλη ελληνική επικράτηση στο ύψωμα 731.
Βλέποντας το στρατηγικό της εταίρο να ηττάται, η Γερμανία εισβάλει στην Ελλάδα και με τη συνθηκολόγηση υπό τoν Αντιστράτηγο Τσολάκογλου, επιβάλλεται στρατιωτική κατοχή στη χώρα. Οι Γερμανοί διατήρησαν τον έλεγχο σε κέντρα όπως Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ η υπόλοιπη χώρα μοιράστηκε σε ζώνες ελέγχου υπό την Ιταλία και τη Βουλγαρία. Μετά από τρία πολύ δύσκολα χρόνια κακουχιών, υπέρμετρου πληθωρισμού, φτώχιας και κυρίως σκληρής επιβολής από τον κατακτητή, τα γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν τον Οκτώβριο του 1944. Το 1945 ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος λήγει με την πλάστιγγα να γέρνει στην πλευρά των Συμμάχων και να χρίζει και την Ελλάδα νικήτρια ανάμεσά τους.
Γιατί όμως γιορτάζουμε ; Μήπως λόγω της προσάρτησης των Δωδεκανήσων στην ελληνική επικράτεια το 1947 ως απόρροια του αποτελέσματος του πολέμου; Μήπως λόγω της ίδιας της νίκης; Μήπως για το μεγάλο ΟΧΙ που ειπώθηκε απέναντι σε μια μεγάλη δύναμη στο όνομα της αξιοπρέπειας και της εθνικής ανεξαρτησίας; Σίγουρα αυτά αποτελούν μεγάλες αλήθειες που δημιουργούν χαρά και υπερηφάνεια όμως ακόμη πιο πολύτιμο αντικείμενο εορτασμού αποτελεί το γεγονός πως απλοί άνθρωποι κατόρθωσαν να γίνουν ήρωες σπάζοντας τα τείχη του φόβου και υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την οικογένεια τους.
Αυτό καταδεικνύει πως είναι πραγματικά στο χέρι κάθε ανθρώπου να εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από αυτό που νομίζει ότι μπορεί, αρκεί να το πιστέψει και να αγωνιστεί γι αυτό . Στη σημερινή εποχή του διχασμού με την παραμικρή αφορμή και της απαξίωσης, ας θυμόμαστε κι ας παίρνουμε παράδειγμα από την εθνική ομοψυχία του πρώτου καιρού του πολέμου που συνέβαλε στην επικράτηση απέναντι στις ιταλικές δυνάμεις και αποδεικνύει πως στα δύσκολα οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι. Όσο για τους μηδενιστές και όσους απαξιώνουν επιτεύγματα και αξίες, ας συνειδητοποιήσουν πως η ασέβεια και η αποδόμηση της ιστορίας είναι κάτι εύκολο… το να γράψεις ιστορία είναι το δύσκολο! Χρόνια πολλά σε όλους!

Κάποτε έλεγαν πως οι Έλληνες
πολεμούν σαν ήρωες,
πλέον θα λένε πως οι ήρωες
πολεμούν σαν Έλληνες
Ουίνστον Τσώρτσιλ