Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, 3:54:11 πμ
Τρίτη, 03 Ιανουαρίου 2017 20:27

Δεν αγαπάμε τον τόπο μας

Γράφει
ο Τάσος Ναούμης
παιδίατρος
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η διπλανή φωτογραφία  απεικονίζει  το θέαμα που παρουσίαζε ανήμερα τα Χριστούγεννα η γειτονιά  μου. Για ποιόν λόγο, ενώ φροντίζουμε και καθαρίζουμε τα σπίτια μας,  αδιαφορούμε πλήρως για τον δημόσιο χώρο; Διότι θεωρούμε ότι ο δημόσιος χώρος δεν μας αφορά. Το ενδιαφέρον μας σταματάει  στην εξώπορτα του σπιτιού μας.  Η βρωμιά και η ασχήμια που επικρατεί στον δρόμο μάς αφήνει αδιάφορους.

    
Είναι προφανές ότι οι υπεύθυνοι καθαριότητος δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους, όπως είναι επίσης προφανές ότι  ούτε και εμείς οι δημότες είμαστε σωστοί ως προς τις υποχρεώσεις μας. Είναι αυτονόητο ότι δεν αφήνουμε την σακούλα μας έξω από τον κάδο  όταν ο κάδος ξεχειλίζει από τα σκουπίδια. Θα ήταν προτιμότερο να ψάξουμε να βρούμε  έναν άλλο κάδο πιο μακριά  ή να επιστρέψουμε  την σακούλα  πίσω, στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Αυτό επιτάσσει η απλή λογική!  Η νοοτροπία του να μην ανεχόμαστε  την παρουσία της σακούλας των σκουπιδιών στο μπαλκόνι μας και να ανεχόμαστε λόφους σκουπιδιών γύρω και έξω από τους κάδους απορριμμάτων,  μόνο κοινωνική αναισθησία και αδιαφορία μπορεί να δηλώνει.     
Τα σκουπίδια που εκτίθενται  σε δημόσια θέα είναι ένα από τα πολλά καθημερινά προβλήματα  της παραμελημένης μας πόλεως.  Όσοι από τους συμπολίτες μας επισκέφτηκαν το χριστουγεννιάτικο χωριό στα Τρίκαλα, εντυπωσιάστηκαν  από την όμορφη και περιποιημένη Θεσσαλική πόλη. Συγκρίνουν με απογοήτευση την εικόνα των φροντισμένων  Τρικάλων με την εικόνα του ‘’περίεργου’’ Κιλκίς και διατυπώνουν την απορία: τι φταίει για το χάλι μας ;  
Από μικρή ηλικία συνηθίσαμε  να ζούμε σε  μια πόλη που διατηρεί έντονα τα σημάδια εγκαταλείψεως και παρακμής. Από ότι φαίνεται δεν επιθυμούμε και δεν ονειρευόμαστε κάτι διαφορετικό. Μόνο έτσι εξηγείται  το γεγονός ότι ποτέ δεν διεκδικήσαμε επιτακτικά μια διαφορετική ποιότητα ζωής για την πόλη μας. Ουσιαστικά συνηθίσαμε να ζούμε μέσα στην μετριότητα, την οποία μάθαμε να ανεχόμαστε.    
Εξίσου αδιάφοροι με εμάς  τους κατοίκους είναι και οι δημοτικοί μας  άρχοντες. Συμπεριφέρονται και πολιτεύονται σαν να κατοικούν σε άλλο τόπο. Προεκλογικά έχουν όραμα και σχέδια για την ανάπτυξη της πόλεως. Μετά από  τις εκλογές είναι κουρασμένοι και αδιάφοροι. Εάν με τον ίδιο ενθουσιασμό που πασχίζουν  για να κερδίσουν τις εκλογές πάλευαν για να λύσουν και  τα τοπικά προβλήματα, τότε το Κιλκίς θα είχε μεταμορφωθεί σε μια όμορφη πόλη.  
Το 2016 κύλησε για το Κιλκίς μέσα σε ένα κλίμα αδράνειας και απαισιοδοξίας. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, κανένα από τα χρονίζοντα καθημερινά προβλήματα του Κιλκίς  δεν αντιμετωπίστηκε με επιτυχία. Δεν γνωρίζω εάν έγινε τουλάχιστον κάποια προσπάθεια για την επίλυση τους.   
Ήρεμα και μέσα στην αδιαφορία θα κυλήσει και η επόμενη χρονιά όπως  μέσα στην αδιαφορία πέρασε και  η προηγούμενη.  Η μικρή μας πόλη  θα συνεχίσει να πορεύεται χωρίς πιλότο,  συσσωρεύοντας  τα  άλυτα προβλήματα της. Ας ευχηθούμε  ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ παρά το γεγονός ότι οι ευχές ακούγονται υπερβολικά αισιόδοξες για την πόλη μας.