Η χώρα μας δεν υπερηφανεύεται για τη μεταναστευτική πολιτική της γιατί απλούστατα δεν είχε ποτέ μια οργανωμένη στρατηγική αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών.
Παρά ταύτα τα τελευταία χρόνια, με αιχμή το συνεχή κύκλο αίματος στη Μέση Ανατολή, σχεδιάστηκαν και εφαρμόσθηκαν βραχυπρόθεσμα, μέτρα διαχείρισης των κρίσεων με σχετική αποτελεσματική επάρκεια. (καταγραφή προσφύγων – μεταναστών, ελεγχόμενη ροή εισόδου, ασφάλεια συνόρων, φιλοξενία με καταλύματα και ξενώνες υποδοχής).
Ο έλεγχος της κατάστασης ξέφυγε ολωσδιόλου ύστερα από τον εκλογικό θρίαμβο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα πρώτα δυσοίωνα σημάδια εμφανίστηκαν στη Μυτιλήνη, αρχές Φεβρουαρίου, με την απόβαση εκατοντάδων μεταναστών – προσφύγων και ανησύχησαν εύλογα τις τοπικές αρχές που παρατηρούσαν ότι συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά η μεταναστευτική κίνηση είχε σχεδόν διπλασιαστεί.
Τι είχε συμβεί και ξαφνικά άνοιξε διάπλατα ο δρόμος;
Είχε διαδοθεί προς τα εξωτερικά σύνορα ότι η νέα κυβέρνηση, με βασικό εκφραστή την αναπληρώτρια υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου, είχε μια πιο friendly (φιλική ) πολιτική για το μεταναστευτικό.
Από το χειμώνα και εντεύθεν όλοι τραβούν τα πάνδεινα επειδή η κυρία Τασία αυτοσχεδιάζει, χωρίς βεβαίως να παραβλέπονται οι σοβαρές ευθύνες της Ευρώπης στη διαχείριση του μεταναστευτικού αλλά και των ισχυρών της γης που θησαυρίζουν από το εμπόριο όπλων και τηρούν ουδέτερη στάση στο αιματοκύλισμα με συνέπεια να εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες τις πατρογονικές τους εστίες δυστυχισμένοι άνθρωποι και να περνούν μπουλούκια από το ξέφραγο αμπέλι της Ελλάδας – ας όψεται η κυρία Τασία – για να βρουν απελπισμένοι αλλά ζωντανοί ένα ασφαλές καταφύγιο στην πολιτισμένη Ευρώπη.
Μετεβλήθη λοιπόν σε πιο friendly η μεταναστευτική πολιτική της χώρας προς δόξαν του μεγαλοϊδεατισμού της κυρίας Τασίας.
Οι πλατείες της Αθήνας γέμισαν με ταλαίπωρους ανθρώπους που ''λιάζονταν'' κατά την Χριστοδουλοπουλική ερμηνεία. Η χωρητικότητα των ελάχιστων κέντρων υποδοχής στάθηκε πολύ μικρή για να δεχθεί το πελώριο νέο μεταναστευτικό ρεύμα που συν τω χρόνω φούσκωσε στη Μυτιλήνη, στη Κω, στην ακριτική Ειδομένη.
Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής επικαλέστηκε, και έχει δίκαιο, ανθρωπιστικούς λόγους για την είσοδο των μεταναστών. Ποια ήταν όμως η πολιτική γραμμή που χάραξε για να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει προσωρινά τον όγκο των μεταναστών; Η πρόσκληση εισόδου έμεινε χωρίς αντίκρυσμα. Σύροι ως επί το πλείστον Κούρδοι, Αφγανοί συνεχίζουν να έρχονται με τα πλοία, περπατούν με τα πόδια χιλιάδες χιλιόμετρα ψάχνοντας εκτός Ελλάδας τη χώρα της επαγγελίας και ο ρόλος του επίσημου κράτους έχει ανατεθεί στις ανθρωπιστικές οργανώσεις, σε Δήμους, σε κοινωνικούς συλλόγους και φορείς που προσπαθούν να απαλύνουν την ανθρώπινη δυστυχία και ξεφορτώνουν κάθε τόσο φορτηγά με είδη σίτισης και πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Στις περιοχές όπου έχουν καταλύσει προσωρινά μετανάστες, με πρώτο παράδειγμα τη βασανισμένη Ειδομένη, έχουν στηθεί πρόχειρα παραπήγματα για την παραμονή τους. Έχει δημιουργηθεί κατά κάποιο τρόπο ένας προσφυγικός οικισμός μέσα στο χωριό με προβληματικές υποδομές σε ότι αφορά την υγιεινή και την περίθαλψη. Με το βλέμμα καρφωμένο στα σύνορα το καραβάνι επιχειρεί έξοδο, με την ελπίδα ότι σε λίγο τελειώνουν τα βάσανά του και η εκμετάλλευση που υφίσταται από την αρρωστημένη λογική κάποιων ελάχιστων συμπατριωτών μας που τους γδύνουν οικονομικά με τα κόμιστρα της μεταφοράς ή πουλώντας τους κάποια είδη πρώτης ανάγκης σε εξωφρενικές τιμές.
Σ' αυτό το μαρτύριο κανείς δεν έβαλε τέλος. Η απελθούσα υπουργός δεν ένιωσε την ανάγκη να έρθει στην περιοχή μας για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τη συνεχιζόμενη φρίκη. Αντιθέτως βγήκε και από πάνω επιτιμώντας τους Δημάρχους κατά την τελευταία σύσκεψη της ΚΕΔΕ για το μεταναστευτικό.
Δύο ημέρες πριν την αποχώρησή της πάντως παραδέχθηκε έμμεσα σε συνέντευξή της στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto την πλήρη αποτυχία της στη διαχείριση του μεταναστευτικού. Κατά λέξει η δήλωσή της: ''Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δυσχεραίνει τη θέση μας για να υποδεχθούμε, να φιλοξενήσουμε και να παρέχουμε τα δικαιώματα στους πρόσφυγες όπως θα θέλαμε. Τόσο ο αριθμός τους όσο και οι υποδομές μας δεν αντιστοιχούν σε μια ανθρώπινη υποδοχή και φιλοξενία''.
Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζούσε τόσο καιρό η κυρία Τασία και δεν αντελήφθη την κρισιμότητα του προβλήματος; Ειλικρινά αισθάνεται ευτυχής που εγκλώβισε χάρη στην friendly πολιτική της τόσους χιλιάδες ανθρώπους μέσα στη χώρα, που κατέστρεψε τον τουρισμό στις νησιωτικές περιοχές, που γκρέμισε τις ελάχιστες υποδομές που είχαν δημιουργηθεί;
Η μεταναστευτική πολιτική δε γίνεται με πειράματα και η ετεροχρονισμένη κρίση - παραδοχή της πρώην υπουργού για την αδυναμία αντιμετώπισης της κατάστασης δεν λύνει το πρόβλημα.
Χρειάζεται μια στιβαρή πολιτική ηγεσία με γνώση, με κατάρτιση, με εμπειρία για να διαχειριστεί το μεταναστευτικό σε συνεννόηση και συνεργασία με τα αρμόδια ευρωπαϊκά επιτελεία.
Η ΝΔ είναι εκείνη που θα βγάλει και πάλι τα κάστανα απ΄τη φωτιά. Η ΝΔ θα συμμαζέψει όλα τα ασυμμάζευτα και θα βάλει μια τάξη θέτοντας σε εφαρμογή οργανωμένες πολιτικές για την ασφάλεια, την αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων, την ενίσχυση της μεταναστευτικής νομοθεσίας, τη σωστή και στοχευμένη απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και την άσκηση ευρωπαϊκών παρεμβάσεων στις νησιωτικές αλλά και ακριτικές περιοχές που έχουν δεχθεί ισχυρές μεταναστευτικές ροές.
Αρκετά πια με το θέατρο του παραλόγου και τις friendly πολιτικές που ξετίναξαν την Πατρίδα μας. Καιρός να επιστρέψουμε στη λογική, στη σύνεση, στην κανονικότητα.