Όλα τα πρωτοφανή φαινόμενα οφείλονται, όπως λένε οι επιστήμονες, στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, κάτι που είχαν προβλέψει τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Η πρόβλεψη τους δυστυχώς και για το 2024 είναι ότι δεν θα αποφύγουμε τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η δε εξέλιξη του κλίματος σε παγκόσμιο επίπεδο κινείται χρόνο με το χρόνο ολοταχώς προς το σημείο καμπής, το οποίο βρίσκεται κάπου στη δεκαετία του 2050. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η παγκόσμια κοινότητα αν θέλει να αποφύγει τα χειρότερα θα πρέπει να πάρει δραστικά μέτρα και η κατάργηση των ορυκτών καυσίμων θα πρέπει να είναι το πρώτο.
Δυστυχώς στην πρόσφατη 28η σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών, το μόνο που κατάφεραν -και αυτό στο παρά πέντε- ήταν να βελτιώσουν την διατύπωση στο τελικό κείμενο της Συνόδου και αφορούσε την μετάβαση προς την παραγωγή ενέργειας χωρίς τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Όμως αυτή η τελική συμφωνία δεν συμπεριλαμβάνει σαφή χρονικά όρια και δεσμεύσεις για την κατάργηση τους.
Εν πάση περιπτώσει, το ζήτημα της κλιματική αλλαγής είναι τεράστιο και αν δεν συνεργαστεί όλη υφήλιος με την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα τότε η αποσταθεροποίηση του κλίματος χρόνο με το χρόνο θα εντείνεται και μαζί της και τα ακραία φαινόμενα, όπως αυτά που έπληξαν και την χώρα μας το 2023 με αποτέλεσμα τεράστιες οικονομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες.
Αυτές οι συνέπειες, είπαν κάποιοι, θα ήταν μικρότερες εάν το κράτος, οι περιφέρειες, οι δήμοι, αλλά και ο καθένας από εμάς, είχαμε λειτουργήσει από πριν με την αναγκαία πρόνοια, σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Μακάρι οι τεράστιες καταστροφές να μας αφυπνίσουν όλους, μακάρι τα παθήματα να γίνουν μαθήματα μακάρι.
Ας αφήσουμε όμως την άκρη το μέγα ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και να δούμε το πώς μπορούμε εμείς σε τοπικό επίπεδο να περιορίσουμε τις συνέπειες της στους καλοκαιρινούς μήνες, όταν δηλαδή ο υδράργυρος κτυπάει κόκκινο.
Όλοι μας γνωρίζουμε το πόσο συμβάλλουν τα δένδρα και το πράσινο στην μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της θερμοκρασίας. δυστυχώς όμως στις πυκνοδομημένες πόλεις μας το ποσοστό πρασίνου και δένδρων είναι πολύ χαμηλό και αν τολμήσει κανείς να κάνει σύγκριση μεταξύ ευρωπαϊκών και δικών μας διαπιστώνει τεράστια διαφορά. Στις ευρωπαϊκές πόλεις τα τελευταία χρόνια τα άλση έχουν αυξηθεί κατά 38% την ίδια ώρα οι πράσινες αστικές υποδομές καλύπτουν το 40% της επιφάνειας των πόλεων και κάθε κάτοικος απολαμβάνει 18,2 τ.μ. προσβάσιμου δημοσίου χώρου. Το 44% του ευρωπαϊκού πληθυσμού ζει σε απόσταση 300μέτρων από κάποιο δημόσιο πάρκο. Απέναντι σε όλα αυτά οι δικές μας πόλεις δεν μοιράζονται ούτε καν τους μέσους ευρωπαϊκούς όρους. Βέβαια η δική μας μικρή πόλη είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερη ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Διαπιστώνει κανείς το πόσο λείπουν οι μικρές οάσεις πρασίνου, τα μικρά καταφύγια δροσιάς και αναψυχής. Ήρθε νομίζω η ώρα το τοπικό προεδρείο σε συνεργασία πάντα με την δημοτική αρχή να εντάξουν στον προγραμματισμό τους και την αύξηση του πρασίνου στην πόλη μας.
Να καταγράψουν όλους τους διαθέσιμους χώρους εντός και εκτός πόλεως και να αξιοποιηθούν προς όφελος των κατοίκων, αλλά και του περιβάλλοντος.
Να δημιουργηθούν μέσα στον οικοδομικό ιστό της πόλης μικρά πάρκα αναψυχής. Αυτά τα μικρά πάρκα (πάρκα τσέπης τα ονόμασαν οι ειδικοί) όπου δημιουργήθηκαν έχουν αλλάξει την εικόνα και το μικροκλίμα της περιοχής τους.
Το Πολύκαστρο, δόξα τω Θεό, διαθέτει αρκετούς τέτοιους χώρους, εγώ θα αναφέρω μόνο δύο τρεις, ξεκινώντας από την ανατολική είσοδο της πόλης, εκεί που βρίσκονται τα μνημεία για τις αλησμόνητες πατρίδες και του οικουμενικού πατριάρχη. Το τσιμεντοκρατούμενο «παρκάκι» μεταξύ Μ. Αλεξάνδρου και Κιλκισίου, δίπλα στο δημοτικό πάργκιγκ. Το παρκάκι επί της Μ. Αλεξάνδρου, μετά την αστυνομία, οι προαύλειοι χώροι των σχολείων και του Γυμνασίου, αλλά και η κεντρική πλατεία έχουν, νομίζω, ανάγκη για περισσότερα δένδρα. Όσο για την Μ. Αλεξάνδρου αυτή η απαράδεκτη εικόνα με τους άδειους δενδροδόχους και τους κομμένους κορμούς να χάσκουν εδώ και χρόνια δεν μας τιμά καθόλου. Ένας άλλος χώρος είναι αυτός μετά το Κέντρο Υγείας όπου πριν από λίγα χρόνια ο Χρήστος Τσανασίδης με δική του πρωτοβουλία είχε φυτέψει αρκετά δένδρα. Δυστυχώς ο χώρος και τα δένδρα δεν είχαν την πρέπουσα φροντίδα από τους δημότες αλλά ούτε και από τις δημοτικές αρχές.
Στον όποιο σχεδιασμό της δημοτικής αρχής για την πόλη μας πρέπει επιτέλους να ενταχθεί και η αξιοποίηση του εγκιβωτισμένου πλέον ρέματος που διασχίζει την πόλη και καταλήγει στον Αξιό, στο σημείο που πριν από χρόνια είχε φτιαχτεί ένας χώρος αναψυχής και παρατηρητήριο πουλιών, με βάρκες για περιηγήσεις στον Αξιό. Σήμερα η εικόνα είναι θλιβερή.
Η δημιουργία σε όλο το μήκος του ρέματος (όπου είναι φυσικά εφικτό) διάφορων χώρων είναι σίγουρο πως θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής στην πόλη μας και όχι μόνο. Ο καλός σχεδιασμός και η εκτέλεση αυτού του έργου, μαζί με τα υπόλοιπα είναι σίγουρο πως θα αλλάξουν μελλοντικά την εικόνα της πόλης, θα αυξηθούν σημαντικά τα ποσοστά πρασίνου έναντι του δομημένου χώρου, κυρίως όμως ο πολίτης θα έχει δίπλα του ένα πάρκο, μια διέξοδο δροσιάς και αναψυχής.
Ήρθε νομίζω ο καιρός να αφήσουμε πίσω μας την λογική του τσιμενταρίσματος και να περάσουμε στην εποχή του πράσινου παντού. Να γίνουν αυτές οι παρεμβάσεις η δική μας μικρή συμβολή στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να φυτέψουμε όλοι μας ένα δένδρο για εμάς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Να ευχηθώ Καλή και Δημιουργική Χρονιά στους νεοεκλεγέντες άρχοντες των δήμων μας, να έχουν υγεία και βούληση για το καλό όλων μας.
Καλή χρονιά στους συνδημότες και λοιπούς αναγνώστες των εφημερίδων μας «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή».
Καλή χρονιά και σε όλο το δημοσιογραφική προσωπικό. Να είναι όλοι τους καλά.
Υ.Γ.: Ο δραστήριος πολιτιστικός σύλλογος Γρίβας προγραμματίζει δενδροφύτευση στο χωριό. Μακάρι να τον μιμηθούν και άλλοι σύλλογοι.
