Κυριακή, 5 Μαΐου 2024, 10:15:46 πμ
Δευτέρα, 22 Ιουνίου 2015 18:55

Στ´ άστρα θα πω τον πόνο μου...

Από την Κωνσταντίνα Γεράκη

Ο άνθρωπος πάντα γοητευόταν από το άγνωστο που κλείνει μέσα του το μέλλον. Μερικές φορές μάλιστα και ειδικά αν ανήκει στο ασθενές και κατ’ επέκταση γεμάτο περιέργεια φύλο, προβαίνει σε λανθασμένες ενέργειες, με σκοπό να διορθώσει ή να αποφύγει λάθη που τυχόν θα έφερνε η μοίρα στο δρόμο της ζωής.
Επειδή κι εγώ λοιπόν είχα πρόσφατα μια τέτοια ιστορία θα την καταθέσω ειλικρινώς.


Πριν από λίγο καιρό λοιπόν γνώρισα τον Μανώλη, ο οποίος από την πρώτη συνάντηση μου φανέρωσε πως ενδιαφέρεται για μένα και εκδήλωσε την επιθυμία να δειπνήσουμε παρέα και τα λοιπά..
 Εγώ λοιπόν αποφασισμένη να προχωρήσω σε μια σχέση που θα μου εξασφάλιζε την ελπίδα πως κάποια ωραία ημέρα ίσως ανεβώ τα σκαλιά της εκκλησίας, όπως όλες μου οι φίλες και βλέποντας πως ο Μανώλης και καλό παιδί φαινόταν και είχε τέλος πάντων όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα τον έκανε ικανό να με συνοδέψει…δέχτηκα.
Κίνηση πρώτη: ενημερώνω τις φίλες και κανονίζω συνάντηση στην οποία θα αναλύσουμε το ζήτημα και θα αποφασίσουμε από κοινού, τι θα φορέσω για να αιχμαλωτίσω το βλέμμα του Μανώλη για όλη τη βραδιά, τι θα συζητήσω για να δει πόσο ενδιαφέρων άτομο είμαι και το πιο σημαντικό μέχρι που θα φτάσει το ραντεβού. Αφού λοιπόν μετά από ένα καφέ ο οποίος διήρκεσε τέσσερις περίπου ώρες, αποφασίσαμε, να βάλω το κόκκινο φορεματάκι, να αναφερθώ σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος με έμφαση στα ανθρωπιστικά  ζητήματα και τέλος να τον αφήσω να καταλάβει πως για να με έχει, πρέπει να προσπαθήσει πολύ. Το μόνο που δεν ικανοποίησε τις απαιτητικές φίλες μου ήταν που δεν ήξερα το ζώδιο του και έτσι υποσχέθηκα πως η ερώτηση θα ήταν από τις πρώτες που θα του έκανα.
Έτσι λοιπόν εμφανίζομαι στο ραντεβού με βλέμμα γλυκό και συγχρόνως πονηρό. Αφού διαπίστωσα με μεγάλη έκπληξη πως ο εν λόγω κύριος ήταν απίστευτα ικανοποιητικός και μου χάρισε μια καταπληκτική βραδιά, γύρισα στο σπίτι έχοντας τις καλύτερες εντυπώσεις…
Κίνηση δεύτερη, καλώ την ολομέλεια πάλι, για να κάνουμε αποτίμηση της βραδιάς και να καταστρώσουμε το σχέδιο κατάκτησης του Μανώλη. Οι φίλες μου έπρεπε να με αποκαταστήσουν το συντομότερο μια που δεν άντεχαν όπως έλεγαν να με βλέπουν μόνη να μην απολαμβάνω όλα αυτά που σου δίνει η συντροφικότητα. Και έπειτα ανησυχούσαν μήπως μείνω σε κανένα σκονισμένο ράφι και στο φινάλε έπρεπε να χαρώ την χαρά της μητρότητας.
Αφού λοιπόν μαζευτήκαμε και πριν ακόμη περιγράψω όπως ήθελα, με κάθε λεπτομέρεια το ραντεβού με ρώτησαν τι ζώδιο είναι. Ε.. είπα με ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά την λάθος λέξη, όπως αποδείχτηκε μετά από ένα λεπτό, Καρκίνος!
Τι το θελα;
Καρκίνος;;;; αναρωτήθηκαν όλες λες και έκαναν πρόβα σε χορωδία.
Ναι, γιατί; τόλμησα να ρωτήσω.
Πλήρης ασυμβατότητα ζωδίων!
Ε! και; Είπα και κάποια ανησυχία την ένιωσα, ψέματα να πω;
Με ωροσκόπο; συνεχίζουν.
Λέων… ψιθύρισα και  τι το θελα…
Βλέμματα απορίας, θλίψης, γκριμάτσες απογοήτευσης και σιωπή!
Κορίτσια να ανησυχώ;
Ε όχι.. Νάσια μου, δεν χρειάζεται να ανησυχείς μου είπαν απλά να απομακρυνθείς  και άρχισαν να μου εξηγούν πως σαν ζώδια πλέον δεν ταιριάζουμε καθόλου μια που αυτός λέει είναι πολύ συντηρητικός, τελειομανής, ανατολίτης στις σχέσεις του με το άλλο φύλλο, ζηλιάρης, πονηρός, δολοπλόκος, τεμπέλης και το κερασάκι στην τούρτα; με τίποτε η Αφροδίτη του που την έχει στον Δίδυμο δεν υπόσχεται πως θα μου είναι πιστός… το αντίθετο, τάρανδος θα καταλήξω.
Εγώ τότε ζήτησα τεκμήρια, γιατί κακά τα ψέματα μια χαρά παιδί φάνηκε ο Μανωλάκης.
 Αυτές για να ισχυροποιήσουν τα επιχειρήματά τους μου έδειξαν τον αστρολογικό του χάρτη που τον είχε βγάλει η χάκερ της παρέας από το διαδίκτυο όση ώρα οι άλλες προσπαθήσουν να μου συμπαρασταθούν στο δράμα που περνούσα, μια που ανακάλυψαν πως είχα πέσει σε ότι χειρότερο κυκλοφορεί στο ζωδιακό κύκλο. Έτσι λοιπόν εγώ ένα ράκος από τα δυσοίωνα νέα που μόλις είχα ακούσει για μια σχέση που αντί για εκκλησία θα οδηγούσε όπως είχε επιβεβαιώσει και ο αστρολογικός του χάρτης σε αίθουσες αναμονής δικηγορικών γραφείων στην καλύτερη των περιπτώσεων!
Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο. Κοιτάω το νούμερο και με ύφος παρόμοιο με αυτό που έχω όταν παρακολουθώ κορύφωση θρίλερ, λέω: ο Μανώλης!
Μετά ένα ναι που ψιθύρισα, είπα ένα όχι σε κανένα σινεμά που μου πρότεινε για το βράδυ, ένα δεν μπορώ σε πρόταση για φαγητό την επόμενη και ένα αδύνατο, για  τριήμερο σε χιονοδρομικό.
Όπως ήταν φυσικό, ο Μανώλης έλαβε το μήνυμα, εγώ κάθισα ήσυχη και ανακουφισμένη να ακούσω τα ευτυχώς.. ευτυχώς, γλύτωσες!!! της ολομέλειας και να μην ανησυχώ πια για το μέλλον, μια που με προφύλαξα από μια ολέθρια σχέση.
Τώρα γιατί με πιάνουν οι ανησυχίες μου;
Γιατί μετά από έξι μήνες έλαβα πρόσκληση από μια πελάτισσά μου. Ναι, γάμου με τον Μανωλάκη που όπως μου περιέγραψε από το τηλέφωνο ήταν ότι καλύτερο κυκλοφορεί σε μοντέλο άντρα.
Μπα! Ηθοποιός είναι θα την ξεγέλασε, είπαν οι φίλες μου… ή μήπως θα πρέπει να πάψουν να με μαλώνουν όταν τα άστρα δεν μας τα λένε όπως τα θέλουμε..γιατί αν ψάχνω τον μίστερ τέλειο με χάρτες και ωροσκόπους με βλέπω να λέω στ άστρα τον πόνο μου...