Σύμφωνα με αυτήν, οι οικογένειες στην Ινδία σταματούν να κάνουν παιδιά μόλις αποκτήσουν αγόρι, ή τον επιθυμητό αριθμό αγοριών, ενώ η κατακραυγή για τις γυναίκες εκείνες που δεν έχουν αποκτήσει γιο είναι μεγάλη, ιδιαίτερα σε φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και αγροτικές περιοχές όπου τα κορίτσια δεν πάνε σχολείο και αναγκάζονται από πολύ μικρή ηλικία να παντρευτούν.

Οι λόγοι αυτού του φαινομένου δεν είναι μόνο πολιτιστικοί, αλλά κυρίως οικονομικοί, όπως τα έξοδα της προίκας και του γάμου ή την ιδιοκτησία που παραδοσιακά μεταβιβάζεται στους γιούς όχι στα κορίτσια, να αποτελούν σημαντικό παράγοντα στην προτίμηση των αγοριών.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι από το 1991 έως το 2011 ακόμη και όταν ο μέσος όρος των εισοδημάτων αυξήθηκε σε διάφορα κρατίδια της Ινδίας, η προτίμηση οικογενειών να αποκτήσουν γιούς δεν μειώθηκε. Στα βόρεια κρατίδια Πουντζάμπ και Χαριγιάνα, που είναι και τα πλουσιότερα στη χώρα, για κάθε 1.200 αγόρια ηλικίας κάτω των επτά ετών, αντιστοιχούν 1.000 κορίτσια.

Σε πολλές περιπτώσεις μητέρες που κυοφορούν κορίτσι, ιδιαίτερα εάν έχουν κάνει και άλλο κορίτσι, αναγκάζονται σε άμβλωση από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Η προτίμηση για τα αγόρια διατρέχει όλη την ινδική κοινωνία και δεν υπάρχει διαφοροποίση μεταξύ πλούσιων και φτωχών κοινωνικών στρωμάτων.

Για τον λόγο αυτό, οι αμβλώσεις είναι πιθανότερο να πραγματοποιηθούν από πιο ευκατάστατες οικογένειες, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πραγματοποιήσουν υπέρηχο για να διαπιστώσουν το φύλο του εμβρύου.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό The Lancet αναφέρει χαρακτηριστικά ότι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, τα κορίτσια που δεν γεννήθηκαν εξαιτίας διακοπής της κύησης, υπολογίζονται από 4 έως 12 εκατομμύρια στη χώρα.