Λυπούμαστε γι’ αυτό, αλλά σεβόμαστε το δικαίωμα του πολίτη να έχει πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης όταν κάποιο από αυτά θεωρεί ότι τον αδικεί.
Επί της ουσίας ο κ. Βασιλακάκης αναφέρει:
« …Σίγουρα δεν διεκδικούμε το αλάθητο αλλά η κριτική έχει και τα όρια της, ιδιαίτερα όταν είναι ανυπόγραφη και θίγει μάλιστα πρόσωπα.
Την πονηριά που “ανακάλυψαν” στη στάση της “Λαϊκής Συσπείρωσης Παιονίας” και του ΚΚΕ να την αναζητήσουν στη Διοίκηση που ενώ εδώ και καιρό σχεδίαζε τις αυξήσεις στα τιμολόγια νερού, ουδέποτε τις εξήγγειλε προεκλογικά και μάλιστα “σαν τον κλέφτη” και με συνοπτικές διαδικασίες τις επέβαλλε αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτώβρη. Ούτε ένα δελτίο μπήκανε στο κόπο να εκδώσουν, ούτε βέβαια απασχόλησε την εφημερίδα τους ενώ παρακολουθούν ανελλιπώς τις συνεδριάσεις.
Την πονηριά που μας καταλογίζουν εξωθούμενοι από βαθιά αντιδραστικές αντιλήψεις, να την αναζητήσουν στην αξιωματική αντιπολίτευση που ο επικεφαλής της δεν προειδοποίησε κανέναν προεκλογικά ότι σε περίπτωση μη ανάδειξης του σε Δήμαρχο θα παραιτηθεί, πετώντας ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό στο “καλάθι των αχρήστων” το 40% των πολιτών που του “εμπιστεύτηκαν” την ψήφο τους και ουσιαστικά νομιμοποίησαν αυτό που γινόταν και πριν τις εκλογές. “Παιονία της Προόδου” και “Νέα Ισχυρή Παιονία” ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ λοιπόν, είτε με σύμφωνο συμβίωσης, είτε με γάμο, αναλόγως τι θα επιλέξουν. Μήπως τελικά αυτό ήταν εξ αρχής το πολιτικό σχέδιο των κομμάτων τους; Θεμιτά και έντιμα για τους συγκεκριμένους “κυρίους” που δεν επιδέχονται κριτικής! Η Λαϊκή Συσπείρωση εδώ και χρόνια προειδοποιούσε και αναδείκνυε την ταύτιση τους.
Την πονηριά που μας καταλογίζουν να την αναζητήσουν στις κρυφές συμφωνίες για την ψήφιση του “Συμπαραστάτη του Δημότη και επιχειρηματία” που δύο εκ των δημοτικών συμβούλων της “παράταξης” “Νέα Ισχυρή Παιονία” στήριξαν την υποψηφιότητα του προτεινόμενου από τη δημοτική αρχή και μάλιστα χωρίς να τεκμηριώσουν ανοιχτά και δημόσια την ψήφο τους, έστω για τα “μάτια του κόσμου”. Γιατί άραγε; Σίγουρα για το καλό το δικό τους και όχι του τόπου! “Ψιλά γράμματα” και αυτά για το δημοσιογραφικό τους δαιμόνιο!
“Άνθρακας ο χρυσός” λοιπόν. “Χρυσός” βέβαια, για τα συμφέροντα που υπηρετούν! Δυστυχώς για αυτούς, ευτυχώς για το λαό, δεν είμαστε όλοι ίδιοι …. Έχουμε αρχές και αξίες που τις υπηρετούμε καθημερινά, εκθέτοντας τον εαυτό μας και τις ιδέες μας δημόσια, με κόστος και θυσίες πολλές φορές, για να αποδεικνύεται στην πράξη αν είμαστε συνεπείς λόγων και έργων, ποιος αγαπάει πραγματικά αυτό τον τόπο, ποιος υπερασπίζεται τους ανθρώπους του, ποιος πραγματικά αντιπολιτεύεται το σημερινό δρόμο ανάπτυξης»
