Η αίθουσα του Εργατικού Κέντρου γέμισε από ανθρώπους όλων των ηλικιών που συμμετείχαν στην παρουσίαση και προμηθεύτηκαν το βιβλίο. Η Λιάνα Κανέλλη, από νωρίς το απόγευμα υπέγραφε το βιβλίο και μιλούσε με τους παρευρισκόμενους.
Στην εκδήλωση μίλησε η Λ. Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ και χαιρέτησε η Ειρήνη Χατζή, γραμματέας της ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ.
Η Ειρήνη Χατζή, απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ λέγοντας ότι το ΚΚΕ «στο Ευρωκοινοβούλιο κάνει ό,τι κάνει κι έξω από αυτό. Αναδεικνύει και υπερασπίζεται τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, ξεσκεπάζει την ΕΕ που δεν είναι “σπίτι” αλλά φυλακή των λαών.
Στις 9 Ιούνη ο λαός φτάνει στις κάλπες και βασικό κριτήριο για την ψήφο του δεν μπορεί παρά να είναι η πραγματικότητα της “επόμενης μέρας”, τι τον περιμένει από 10 Ιούνη και μετά».
Η Λιάνα Κανέλλη, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε σε μια επισήμανση στην εισαγωγή του βιβλίου, που περιγράφει ότι «διαβάζεται εν είδει πολιτικού μανιφέστου. Η διαχρονικότητά του έγκειται στο ότι συμμορφώνεται ακριβώς με εκείνη την ύψιστη αρχή: Πως σε εποχές παγκόσμιου ψεύδους το να λες την αλήθεια συνιστά πράξη επαναστατική».
Πρόσθεσε πως «αυτό το βιβλίο ξαναβάζει την ιστορία στις πραγματικές της διαστάσεις και εξηγεί γιατί σ’ ένα ιστορικό γεγονός όπως είναι η δίκη του Μιλόσεβιτς, το Κόμμα είναι ”παρών”. Η δική μου συμβολή είναι ότι κατάφερα να είμαι και να κάνω το Κόμμα περήφανο γι’ αυτά που κατέθεσα. Και να μπορώ κι εγώ να αισθάνομαι περήφανη που περπάτησα στο δρόμο του κόμματος 25 χρόνια».
Μιλώντας για την «ανακριτική» διαδικασία την οποία ουσιαστικά υπέστη, περιέγραψε μια στιγμή όπου λέει στους δικαστές: «Είμαι 50 χρονών, έχω μεγάλη εμπειρία στη δημοσιογραφία, έχω πάει σε πολέμους, έχω δει γενοκτονίες, έχω δει σφαγές, έχω πάει στη Ρουάντα και έχω μετρήσει 17.000 σφαγμένα παιδιά σε 48 ώρες. Εύχομαι στα 50, είκοσι χρόνια μετά, να μην ξαναζώ δεύτερο πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος και τρέχω πάλι σε δικαστήρια να υπερασπίζομαι ανθρώπους που αντιστέκονται. Πέρασαν 20 χρόνια και αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία γίνεται ακριβώς αυτό που είπα στο δικαστήριο το 2004».
Περιγράφοντας το ρόλο αυτού του δικαστηρίου είπε πως «είναι τέτοια η μορφή του κακού, με το πρόσχημα της δικαιοσύνης, που εγώ που έχω ζήσει αυτή την εμπειρία τρέμω στην ιδέα ότι θα πάμε να λύσουμε σε αυτά τα δικαστήρια τα προβλήματά μας με την Αλβανία και με την Τουρκία. Τρέμω γιατί ξέρω τι σημαίνει ευρωπαϊκό δικαστήριο, ποια θηριώδη συμφέροντα είναι από πίσω. Αυτά που το έστησαν και αυτά που το έφτιαξαν».
Συνδέοντας τα γεγονότα εκείνης της περιόδου με τις σημερινές εξελίξεις, αναφέρθηκε στη γενοκτονία που συνεχίζεται σε βάρος του παλαιστινιακού λαού αλλά και στις επερχόμενες ευρωεκλογές, και κάλεσε το λαό «να σηκώσει κεφάλι. Να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ. Μόνο οι κομμουνιστές ευρωβουλευτές αντιστέκονται. Δεν είμαστε σαν τη μύγα μέσ’ το γάλα, είμαστε το γάλα που ξερνάει τις μύγες».
Και ξεκαθάρισε πως «πατριωτικό κόμμα είναι το ΚΚΕ γιατί δεν υπήρξε ποτέ του ρατσιστικό, δεν υπήρξε ποτέ του εθνικιστικό, ήταν όμως πάντοτε διεθνιστικό. Και για να είσαι διεθνιστικό κόμμα πρέπει να έχεις πατρίδα και να αναγνωρίζεις και την πατρίδα του άλλου. Το ΚΚΕ ξέρει τι σημαίνει ξεριζωμός, ξέρει τι σημαίνει σφαγή, την έχει δει μπροστά του. Ξέρει τι σημαίνει πικρός εμφύλιος».
Και ολοκληρώνοντας την ομιλία της είπε: «Επειδή δεν σώζεται η ζωή των ανθρώπων αν ο καθένας από μόνος του κοιτάξει να τη σώσει για την πάρτι του, η πρόσκληση είναι μία και τριγράμματη: ΚΚΕ μπας και σώσουμε και τους εαυτούς μας και την πατρίδα και κυρίως τα παιδιά μας και το μέλλον».
