***
Από την άλλη πλευρά πάλι σαν να έχει χαθεί κάθε μέτρο. Η άρνηση των αγροτών ή μάλλον των μπλόκων να προσέλθουν σε διάλογο (όσο  καθυστερημένα κι αν προσκλήθηκαν) με τον πρωθυπουργό δεν συμβάλλει στην εκτόνωση της κρίσης.  Και πολύ περισσότερο στην εξεύρεση μιας λύσης που θα ικανοποιεί στο μέτρο του δυνατού τα δικά τους αιτήματα.
Στις δημοκρατίες η άρνηση του διαλόγου, όσο κι αν η μια πλευρά νοιώθει ότι την «πνίγει το δίκιο της» δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή μέθοδος αγώνα.
Αν δεν συζητήσουν με την κυβέρνηση οι αγρότες με ποιο τρόπο νομίζουν ότι θα προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα;  Παραμένοντας στους δρόμους, αποκόπτοντας την χώρα και παραλύοντας την οικονομική της ζωή; Με μια κυβέρνηση μάλιστα που την ίδια ώρα κάθε επιλογή της υπακούει στην αποδοχή της από τους δανειστές;
Ελάτε να σκεφτούμε το πλέον δυσμενές για την κυβέρνηση σενάριο.  Οι αγρότες επιμένουν, η κυβέρνηση στριμώχνεται, η χώρα παραλύει και ο Τσίπρας προσφεύγει στο λαό για να δώσει εκείνος λύση. Δυο τα ενδεχόμενα, ή πάλι κυβέρνηση Τσίπρα ή κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Υπάρχει έστω ένας που να πιστεύει ότι με κυβέρνηση Κυριάκου η όποια λύση θα είναι πλέον συμφέρουσα για τους αγρότες;  
Θ.Π.

Απρέπειες
Να προσέξουν οι αγρότες, ιδιαίτερα ορισμένα ακραία στοιχεία που ουσιαστικά δυσφημούν τον αγώνα τους. Κάτι περίεργα …μπλουζάκια εμφανίστηκαν από μερικά …σταγονίδια και οι συνέπειες είναι ήδη ορατές σε κάποια μπλόκα. Κι εδώ στο ν. Κιλκίς. Να προσέξουν όσοι ηγούνται των κινητοποιήσεων γιατί δυσφημούνται και οι ίδιοι.
Επί του παρόντος δεν θα προσθέσουμε τίποτε άλλο. Όταν λήξει, όπως και όποτε λήξει, η κινητοποίηση θα τα ξαναπούμε.