Ο πολιτικός πολιτισμός θα επέβαλε τη μνεία και της συνεισφοράς των προηγούμενων.
Αλλά εδώ θα πείτε, εγκαινιάστηκαν δυο σήραγγες στο τεράστιο έργο του κομματιού της ΠΑΘΕ που παρακάμπτει τα Τέμπη και τον Πλαταμώνα και δεν προσκλήθηκαν έστω κάποιοι από όσους (πρωθυπουργούς, υπουργούς κ.ο.κ) τα ενέταξαν και τα προχώρησαν.
Πάλι το φίδι
Άντε πάλι με το φίδι... Βρε, κοιτάξτε να λύσετε προβλήματα που διαιωνίζονται, να αξιοποιήσετε ευκαιρίες χρηματοδοτικές κι αφήστε τις εντυπώσεις, φίλοι της ΠΟΕΔΥΝ. Κάποτε μιλούσαμε στο Νοσοκομείο Κιλκίς για νέα πτέρυγα ώστε να αποσυμφορηθούν οι θάλαμοι με τα πολλά κρεβάτια. Τώρα δεν γίνεται ούτε κουβέντα. Το θέμα ξεχάστηκε. Κι αντ' αυτού επανέρχεται μια ιστορία που όταν εμφανίστηκε, προκάλεσε αντικρουόμενες απόψεις.
Δυστυχώς δικαιώθηκε εν ζωή
Πλήρης ημερών έφυγε από τον μάταιο ετούτο κόσμο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο τελευταίος της παλιάς γενιάς των ελλήνων πολιτικών.
Με πλούσια και πολυκύμαντη πολιτική διαδρομή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δυστύχησε να δικαιωθεί εν ζωή για δυο κομβικά ζητήματα της δημόσιας ζωής. Που ταλαιπωρούν και θα ταλαιπωρούν για πολλά ακόμη χρόνια τους Έλληνες: Το δημόσιο χρέος και τις σχέσεις μας με την ΠΓΔΜ.
Ήταν ο μοναδικός πολιτικός που με εμμονή από τα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν και ανέλαβε την ηγεσία της Ν.Δ., διαδεχόμενος τον Ευάγγελο Αβέρωφ, προειδοποιούσε για τον κίνδυνο της δημιουργίας ετήσιων ελλειμμάτων που διόγκωναν το δημόσιο χρέος της χώρας. Και ζητούσε νοικοκυροσύνη στα δημόσια οικονομικά.Τότε σχεδόν χλευάστηκε.
Αργότερα στις αρχές της δεκαετίας του '90, ως πρωθυπουργός επιδίωξε την εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ στο πλαίσιο της Ε.Ε. Και κατόρθωσε στη Σύνοδο της Λισαβόνας να πετύχει σχέδιο συμφωνίας με την ονομασία "Σλαβομακεδονία"
Μόνο που δεν έπεσαν να τον φάνε - και πολλοί εκ των αντιπάλων του και κυρίως οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι. Ήταν η εποχή που το εθνικό δόγμα ήταν: Καμμιά ονομασία με το όνομα της Μακεδονίας ή με σύνθετη ονομασία.
Κι ας προειδοποιούσε ο μακαρίτης πλέον πολιτικός. Τότε κάμποσοι (εντός και εκτός Ν.Δ.) έχτιζαν καριέρες με το ¨Μακεδονικό". Κι αργότερα έγιναν και πρωθυπουργοί και έκαναν ...γαργάρα τις παλαιότερες απόψεις τους.
Κι αν σήμερα κατόρθωνε η χώρα να πετύχει συμφωνία με την ονομασία "Σλαβομακεδονία" μέχρι και εθνικές γιορτές θα οργανώναμε.
Αλλά όσοι είχαν τότε τη γνώση και τολμούσαν να μιλήσουν δημόσια ονοματίζονταν ως "γκαντέμηδες" Δυστυχώς για τον τόπο. Και τούτο αυτό επαναλαμβάνεται και σήμερα.
Ο λαϊκισμός και η παλαβομάρα αποτελούν εθνικές πληγές. Ίσως τις χειρότερες.
Θ.Π.
